Predatory Light

Predatory Light

Invictus Productions (2016)
Από την Ίριδα Κουκουβίνη, 23/09/2016
Παγωμένο metal κατευθείαν από την καυτή έρημο
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Από τις ερήμους του Νέου Μεξικού οι Predatory Light έρχονται με το πρώτο LP τους φέτος, μετά από δύο demo και μία split κυκλοφορία που ήταν αρκετά για να τους βάλουν στο μουσικό χάρτη. Σε αντιδιαστολή με την προέλευσή τους οι Αμερικάνοι ειδικεύονται στον κρύο, μαυρομεταλλικό χώρο, αν αυτό δεν έγινε ήδη κατανοητό από το εξώφυλλο του ομώνυμου δίσκου τους.

Ο λόγος που αυτός ο δίσκος αξίζει την προσοχή είναι ότι οι Predatory Light ξέρουν πώς να αλατοπιπερώσουν τον ήχο τους για να ξεφεύγουν από την παγίδα της κοινοτυπίας που συχνά εμφανίζεται στην black metal σκηνή. Οι συνθέσεις τους συνδυάζουν πολύ έξυπνα σε κατάλληλες δόσεις τα σωστά συστατικά ώστε να μετατρέψουν τον δίσκο σε ένα παγωμένο κράμα black metal και Black Sabbath-ικού doom. Τα doom στοιχεία διασκορπίζονται μέσα στο άλμπουμ και εναλλάσσονται με τα πιο γρήγορα, επιθετικά riff του μαύρου είδους· καλύτερο παράδειγμα της συνταγής τους από το "Born Of The Wrong Blood" δεν υπάρχει.

Από την άλλη πλευρά, η μαύρη απόχρωση του δίσκου είναι πολύ προσεγμένη, με μελωδική προσέγγιση των διεστραμμένων ήχων των κιθάρων, είτε τυλίγοντας τα τρέμολο σε ψηλές νότες βγάζοντας κάτι το δυσοίωνο και το διαολεμένο, είτε κάνοντας ολοκληρωτική έφοδο με τα ντραμς. Η πιο εντυπωσιακή στιγμή της δουλειάς των Αμερικάνων είναι το "SACRUM (Feral Devotion)", που ακολουθεί τη συνταγή των υπόλοιπων κομματιών, αρχικά βαδίζοντας αργά και συνεχίζοντας με την ορμή της black, αλλά κερδίζοντας σε σχέση με τα υπόλοιπα στα φωνητικά. Καθόλο το άλμπουμ, τα φωνητικά βρίσκονται εκεί απλά για να κάνουν τη δουλειά, εκφραστικά μεν αλλά χωρίς να αποτελούν κάτι ξεχωριστό. Αντίθετα στο "SACRUM" μία κραυγή στην αρχή και στο τέλος του κομματιού αρκεί να φέρει ανατριχίλες και να φτιάξει άψογα την ατμόσφαιρα.

Το Predatory Light δεν είναι ο δίσκος που θα πρέπει μετά να σηκώνεις το σαγόνι σου από το πάτωμα, κυρίως επειδή πέραν λίγων στιγμών, δεν έχει κάτι που μπορεί να σου στοιχειώσει το κεφάλι. Πραγματικά, όμως, είναι ένας πολύ καλός δίσκος με ένα ιδιαίτερο χαρμάνι, που απαιτεί να τον ακούσεις. Σαράντα υπνωτικά λεπτά είναι αρκετά για να σημειώσεις τους Predatory Light στο μουσικό φάσμα και να αναμένεις τι άλλα καλούδια μπορούν να προσφέρουν.

  • SHARE
  • TWEET