Plants And Animals

Waltzed In From The Rumbling

Secret City/Rockarolla (2016)
Από την Βάσω Καραντζάβελου, 06/06/2016
Πολυσυλλεκτική indie για αναπόληση διαρκείας
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Για κάποιον λόγο που ακόμα αδυνατώ να καταλάβω (κι ο Αμερικάνος ξάδερφος δεν βοηθάει και τόσο), οι κάτοικοι των ΗΠΑ σνομπάρουν και κοροϊδεύουν τον Καναδά. Ποιοί, οι Αμερικάνοι, που συχνά γίνονται το αντικέιμενο ειρωνείας των Ευρωπαίων, δεν φαίνεται να τρέφουν ιδιαίτερα αγνά συναισθήματα για τους γείτονες τους. Τι μπορεί να πηγαίνει τόσο στραβά με τους ανθρώπους που οι έρευνες δείχνουν πως απολαμβάνουν την καλύτερη ποιότητα ζωής παγκοσμίως, ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα ενώ παράλληλα φαίνονται να είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με τη ζωή τους; Φαινομενικά τίποτα, αφού εκτός των άλλων, η πατρίδα του αγαπημένου «κακού παιδιού» των tabloids, Justin Bieber και του -νέου - αγαπημένου παιδιού των πολιτικών φυλλάδων, Justin Trudeau, εξάγει κι άλλα πράγματα εκτός από hockey και σιρόπι σφενδάμου. Κι αυτό είναι η μουσική. *Διορθώνω: Η καλή μουσική.

Η καναδική rock μπορεί να ανανεώθηκε με τα μεγαθήρια Arcade Fire και Broken Social Scene, συνεχίζει όμως να βγάζει καλή indie. Μία από τις πιο τίμιες μπάντες αυτής της παγωμένης χώρας είναι οι Plants And Animals, με έδρα το Μόντρεαλ. Κυκλοφόρησαν τον πρώτο δίσκο το 2007, έχοντας δοκιμάσει στο παρελθόν την τύχη τους με αρκετά EPs, περιόδευσαν πολύ (πολύ όμως) και παράλληλα ηχογραφούσαν συνεχώς. Πλέον έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από το "The End Of That", όταν και τα παλικάρια αποφάσισαν να σοβαρευτούν. Έφτιαξαν σπιτικά και ακροβολίστηκαν στην καναδική επικράτεια, βάζοντας φρένο στην ξέφρενη band life. Από τις αραιές συναντήσεις τους (εννέα συγκεκριμένα) προέκυψαν τα κομμάτια που έφτιαξαν το τέταρτο άλμπουμ τους και τιτλοφορείται ποιητικά "Waltzed In From The Rumbling".

Τα τραγούδια των studio sessions της τριπλέτας από το Κεμπέκ πέρασαν από αρκετές πρόβες και διορθώσεις, καμιά σχέση με τη μέθοδο των πρώτων ημερών τους, όπου το υλικό προέκυπτε μετά από jamming και ηχογραφούνταν σχεδόν αυτόματα. Και οι τρεις φαίνεται να έχουν ωριμάσει, είναι γεμάτοι καινούργιες ιδέες και παραστάσεις τις οποίες επανατροφοδοτούν κι επανεξετάζουν κάθε φορά που βρίσκονται και τελικά τις μετουσίωσαν στην πιο εκλεκτική μέχρι σήμερα μουσική στιγμή τους.

Στο "We Were One" διαφαίνεται ένα Thom-Yorkeικής φύσης μοτίβο σε μουσική και φωνητικά -όμοιο του συναντάμε και στο "All Of The Time" στη συνέχεια-, ακολουθεί το "No Worries Gonna Find Us" σε πιο σκοτεινό pop ύφος, με upbeat τύμπανα και μεταλλικές κιθάρες, δίνοτας μία σκόπιμα ειρωνική feelgood πνοή, αφού το κομμάτι γράφτηκε με αφορμή τις νευρώσεις και τους ιδεασμούς του κιθαρίστα και ερμηνευτή Warren Spicer.

Το βαρετό κι ευτυχώς σύντομο "Fata Morgana" ανοίγει τον δρόμο για τον απρόσμενο θρίαμβο του "Stay": η ρετρό ακουστική εισαγωγή δεν προϊδεάζει για την παραλίγο instrumental rock επέλαση της συνέχειας, που καταλήγει σε ένα επίσης κιθαριστικό -παρωδιακό ίσως;- κλείσιμο. Αυτή η εναλλαγή ύφους επαναλαμβάνεται και σε άλλα σημεία του δίσκου και μας χαρίζει highlights, όπως το groovy "Off The Water" και το "Je Voulais Te Dire", ένα επτάλεπτο έπος το οποίο χωρίζεται σε τρία ετερόκλιτα μέρη: πιάνο και έγχορδα, κολλητικά alt riffs, bluesy μπασογραμμές (ποιός ξέρει, ίσως το καθένα από τα τρία μέρη να αντιπροσωπεύει κι ένα μέλος της μπάντας).

Οι Plants And Animals έχουν ευρεία ποικιλία θεμάτων και επιρροών τις οποίες εκθέτουν καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου, από συνηθισμένη indie rock μέχρι ορχηστρική, χορωδιακά μέρη, folk, blues και soul ("So Many Nights"), συχνά μάλιστα μπλέκονται κι εναλλάσσονται με κυκλοθυμικό τρόπο. Η ποικιλία των οργάνων που μεταχειρίζονται είναι επίσης τεράστια, ειδικά για ένα σχήμα με τόσο λίγα μέλη, και η υπερβολική χρήση τους κρίνεται ατυχής, μιάς και τα κομμάτια φορτώνονται με εξτραδάκια που περισσότερο κουράζουν παρά εμπλουτίζουν ουσιαστικά τον ήχο.

Μπορεί κάθε στιγμή του "Waltzed In From The Rumbling" να χτίζεται σε διαφορετικές φόρμες, ο κοινός παρονομαστής όμως είναι η γλυκόπικρη νοσταλγία. Όχι η καταθλιπτική αίσθηση που σου βαραίνει τους ώμους και σε παραλύει, αλλά αυτή η ανάμνηση των περασμένων, που ναι μεν δεν θα ξανάρθουν, αλλά ακόμη και υπό τις όποιες διαφορετικές τωρινές συνθήκες, τίποτα δεν αποκλείει νέες στιγμές δόξας. Κάπως έτσι και οι Plants And Animals επιβίωσαν από τις μεγάλες αλλαγές της ζωής τους - ίσως να μην τις έχουν μεταβολίσει εντελώς ως σήμερα, συγκρούστηκαν με τα πρέπει και τα θέλω τους κι επέστρεψαν με ένα ευχάριστο, καλοδουλεμένο και ώριμο -μουσικά και στιχουργικά- άλμπουμ που περιλαμβάνει όλες τις μουσικές ανησυχίες τους. Αξίζει να το (ξανά)ακούσεις.

  • SHARE
  • TWEET