Need

Orvam: A Song For Home

Trailblazer (2014)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 23/12/2013
Μια υπέρβαση που οδηγεί σε ένα εξαιρετικό άλμπουμ, το οποίο αξίζει να αποτελέσει το μεγάλο βήμα των Need
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αν κάτι μένει να θυμόμαστε σε αυτή τη ζωή, είναι οι υπερβάσεις που κάνουμε. Εκείνο το συναίσθημα που προκύπτει ως αποτέλεσμα της προσπάθειας που καταβάλουμε για να ξεπεράσουμε τον μέσο εαυτό μας και ενδεχομένως να ξεχωρίσουμε. Ως τέτοια υπέρβαση θα χαρακτηρίσω ευθύς εξαρχής το τρίτο άλμπουμ των Need, που τιτλοφορείται "Orvam: A Song For Home".

Δεν αποτελεί υπερβολή ο ισχυρισμός πως όσοι γνωρίζουν την πορεία της μπάντας θα πρέπει να ξεχάσουν σε μεγάλο βαθμό αυτά που ήξεραν - τουλάχιστον μουσικά. Χωρίς να θέλω να μειώσω τις προηγούμενες κυκλοφορίες, αναλογίζομαι πως είναι άδικο ακόμα και το να προβεί κάποιος σε συγκρίσεις της νέας δουλειάς με τις προηγούμενες, αφού είναι ταυτόχρονα πολύ καλύτερη και διαφορετική. Προτάσσοντας το καλλιτεχνικό κίνητρο, απομακρύνθηκαν από σταθερές φόρμες και πλέον κινούνται στον πιο ανοικτόμυαλο χώρο του progressive, όπου π.χ. οι διάρκειες των τραγουδιών έχουν μικρή ή καμία σημασία. Τα μέλη των Need αξιοποίησαν την ελευθερία που παρέχει το prog ως ιδίωμα, ώστε να απλώσουν τις ιδέες τους χωρίς περιορισμούς και το τελικό αποτέλεσμα τους δικαίωσε.

Ο δρόμος μέχρι την κυκλοφορία του "Orvam" δεν ήταν εύκολος - το κάθε άλλο. Η μπάντα πέρασε μύρια κύματα για να διατηρηθεί ζωντανή, είχε αλλαγές στη σύνθεσή της που συνεπάγονται περίοδο αστάθειας κι εν τέλει πάντα υπάρχει ο φόβος της απογοήτευσης, καθώς η μεγάλη προσπάθεια δεν ανταμείβεται συνήθως με άμεση αποδοχή, ειδικά όταν αυτό που έχεις να παρουσιάσεις είναι απαιτητικό. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες απαιτείται μια υπέρβαση (όπως αναφέρθηκε προηγουμένως) για να βγει κάποιος άφθαρτος και τα εναπομείναντα μέλη της μπάντας την πέτυχαν.

Στο "Orvam" οι Need είναι progressive, με την ουσιαστική κι όχι την τυπική έννοια του όρου. Τα πλήκτρα έχουν σαφέστατα μεγαλύτερο μερίδιο και παρέχουν την απαραίτητη επιπλέον διάσταση στον ήχο του συγκροτήματος. Ο Jon V. στα φωνητικά έχει κατά τη γνώμη μου την πιο ολοκληρωμένη φωνή στην εγχώρια metal σκηνή και στο άλμπουμ καταθέτει τις πειστικότερες και καλύτερες ερμηνείες του. Συμπρωταγωνιστής στο άλμπουμ είναι ο  Ravaya, του οποίου το κιθαριστικό παίξιμο έχει  ανέβει επίπεδα και είναι εντυπωσιακός σε όλο το άλμπουμ, ενώ η μίξη του σπουδαίου Neil Kernon (Queensryche, Nevermore) δίνει την απαραίτητη αίγλη στο τελικό αποτέλεσμα.

Τραγούδια σαν το "Entheogen" και "Orvam", με τα 10 και 18 λεπτά αντίστοιχα, δεν γράφονται τυχαία. Πρόκειται όχι απλά για τις πιο ολοκληρωμένες συνθέσεις της μπάντας, αλλά για τραγούδια που προσωπικά δεν έχω ξανακούσει ποτέ από άλλο εγχώριο σχήμα. Με δουλεμένες αλλαγές, με συναισθηματικές κορυφώσεις, με μεγάλες ερμηνείες και με εξαίρετες ενορχηστρώσεις, το μόνο που απαιτούν είναι ανοιχτό μυαλό και την προσοχή του ακροατή. Σπουδαία τραγούδια αμφότερα.

Από κοντά το συναισθηματικά φορτισμένο "Mother Madness", στο οποίο ξεχωρίζουμ η ερμηνεία του John V. και το εντυπωσιακό refrain, όπως το δυναμικό "Symmetrape", με την ερμηνεία προς το τέλος να φέρνει στο νου τον Daniel Gildenlow. Το εναρκτήριο "Lifeknot" είναι πιθανότατα η πιο προσιτή, άμεση και groovy σύνθεση του άλμπουμ, ενώ για μια ακόμα φορά ο συνδυασμός τεχνικής και δύναμης είναι αυτός που χαρακτηρίζει το εξαιρετικό "Construct". Η πιο ιδιαίτερη σύνθεση του δίσκου ακούει στον τίτλο "Hotel Oneiro", όντας επί της ουσίας ένας «θεατρικός διάλογος», με μια χαλαρή μελωδία στο πιάνο background, λειτουργώντας ως πρόλογος της επικής σύνθεση που κλείνει το άλμπουμ. Στην πραγματικότητα, αυτή η προσέγγιση δεν αποτελεί και μεγάλη έκπληξη, καθώς τα μέλη των Need διακρίνονται και σε άλλες καλλιτεχνικές εκφάνσεις πέραν της μουσικής, τις οποίες προσπαθούν να ενσωματώσουν σε προσπάθειες όπως αυτή ή στο πολύ ιδιαίτερο τελείωμα του άλμπουμ με την απαγγελία του γνωστού ηθοποιού Ακύλλα Καραζήση.

Το "Orvam" είναι ένα υποδειγματικά φτιαγμένο άλμπουμ και σίγουρα ένα μια από τις καλύτερες και πιο ολοκληρωμένες δουλειές που έβγαλε αυτός ο τόπος στη metal μουσική. Ανήκει στον χώρο του progressive metal, με διάσπαρτα progressive rock στοιχεία να υποδεικνύουν πως στο μέλλον μπορεί να οδηγηθούν προς τα εκεί, αν και η κατηγοριοποίηση δεν τους περιορίζει σε κάποιο target group. Το μόνο που απαιτεί τον άλμπουμ από τον ακροατή είναι να λίγος χρόνος και προσοχή κι αυτό θα τον ανταμείψει, προσφέροντας κάτι διαφορετικό και συνάμα ιδιαίτερα ποιοτικό. Αυτό το άλμπουμ αξίζει να είναι το μεγάλο βήμα, που θα οδηγήσει τους Need στο επόμενο επίπεδο.

  • SHARE
  • TWEET