Meet Me @ The Altar

Past // Present // Future

Fueled By Ramen (2023)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 10/08/2023
Το μέλλον (του pop-punk) είναι τώρα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Αν η φωτογραφία του εξωφύλλου σε έκανε να στραβώσεις, από κει είναι η πόρτα, στο καλό και μη μας γράφεις. Ρεαλιστικά μιλώντας, δεν είναι ό,τι πιο αρτιστίκ ή δημιουργικό θα μπορούσε να επιλεγεί για βιτρίνα. Από την άλλη, (α) είναι τα πρόσωπα των κοριτσιών που δημιούργησαν αυτόν τον δίσκο, οπότε λόγος δεν πέφτει ούτε σε μένα ούτε σε σένα, και (β) έχουμε ξεκάθαρα μία εικόνα που από την πρώτη στιγμή δημιουργεί την ερώτηση για το τι μπορεί να κρύβεται πίσω της.

Η απάντηση-σφηνάκι που κερνάει το "Say It (To My Face)" δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Κέφι, πόζες και χρώματα, σα να μην πέρασε μια μέρα από την υπέροχα τρελή περίοδο γύρω στην αλλαγή της χιλιετίας. Τότε που οι κιθάρες είχαν θέση στο mainstream και οι πολυεθνικές μοίραζαν συμβόλαια σε pop-punk μπάντες λες κι η ύπαρξή τους εξαρτιόταν από αυτό. Ένα πιασάρικο θέμα. Μία ταιριαστή μπασογραμμή. Ένα ρεφραίν ικανό να τρυπώσει σε ανυποψίαστα μυαλά. Απλά πράγματα.

Χωρίς το παραμικρό κόμπλεξ, οι επιρροές καρφιτσώνονται στο πέτο, και το πάρτι αρχίζει πριν το καταλάβεις. Από το κλείσιμο ματιού στο "Try" και το σπασμένο χαμόγελο στο "T.M.I." μέχρι τα φιλάκια του "Same Language" και τα γαλλικά του "Need Me", κάθε τραγούδι μοιάζει με μια μικρή εφηβική ιστορία, ντυμένη με κολλητικές μελωδίες και το γκάζι πατημένο. Όχι απαραίτητα στο πάτωμα, αλλά τι με αυτό. Οι υποσχέσεις που είχαν δοθεί δύο χρόνια πίσω στο μικρού μήκους "Model Citizen", πραγματοποιούνται.

Η πρόταση των Meet Me @ The Altar μπορεί να έχει τις βάσεις της αναμφίβολα στο χθες, το υλικό όμως πατάει γερά στο σήμερα. Το τρίο βάζει, πλέον με κάθε επισημότητα, φαρδιά-πλατιά υπογραφή στην αναπάντεχα γουστόζικη λίστα ονομάτων της αναγεννημένης σκηνής (sic). Μην ψάξεις για κρυμμένα νοήματα, προβληματισμούς ή άλλα παράξενα. Η αλήθεια βρίσκεται στους χορούς του "Thx 4 Nothin'", στο βλέμμα ψηλά του "Rocket Science" και στο ασταμάτητο πάνω-κάτω του "King Of Everything".

Θέλεις κάτι περισσότερο, και δεν σου αρκεί το όνομα-και-πράγμα "Kool", είπες; Πάρε την καρφί από 2003, έστω και χωρίς πέρασμα από Lindsay ή Jamie Lee στο βίντεο, διασκευή στο "Take Me Away" και σε καλή μεριά.

  • SHARE
  • TWEET