Mahakala

Devil's Music

SMC / Secret Port (2013)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 01/03/2013
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Αν η σχέση σου με τους Mahakala περιορίζεται στο προ εξαετίας "Pool Of Kerosene", για παράδειγμα, μια σφαλιάρα θα την φας. Αν πάλι ξεκινάς τώρα την περιήγησή σου στη μουσική τους και θελήσεις να μάθεις τι έπαιζε η μπάντα το 2007, δεν θα την γλυτώσεις κι εσύ. Μακάριοι εκείνοι που δεν προσπέρασαν το demo του 2009 και είναι υποψιασμένοι για το μουσικό περιεχόμενο του "Devil's Music". Το βρώμικο sludge του πρώτου EP έχει κάνει φτερά κι αντί αυτού δεσπόζει η heavy εκδοχή των Nighstalker, μαζί με κάποια μελωδικά highlights που δεν αλλοιώνουν τη συνολική κατεύθυνση του δίσκου.

Μπορεί το "Murder In Neverland" να φέρνει στο μυαλό Kory Clarke και Warrior Soul, το "Promised Land Pt II: Salvation" να προδιαθέτει για Slayer συνέχεια, το "Lust For Your Blood" να punk-ίζει και το "Devil's Song" να σβήνει με γηπεδικό Maiden riff, δεν είναι όμως ικανά να μπασταρδέψουν τον heavy rock χαρακτήρα των Mahakala, όπως ακριβώς και τα φωνητικά που συνοδεύουν άριστα τις μουσικές ατασθαλίες των υπολοίπων. Την ώρα που ξεφεύγουν λίγο προς το παραδοσιακό doom ή σε πιο stoner φόρμες, ο Jim έχει την ικανότητα να συνοδεύει ανάλογα είτε ως Messiah Marcolin, είτε ως Argy και διατηρεί με τον τρόπο αυτό συμπαγείς τις συνθέσεις.

Devil's Music επομένως; Όχι και σε καμία των περιπτώσεων. Devil's Lyrics ενδεχομένως, αλλά αυτά τα δύο δεν πάνε πακέτο; Δεν πρέπει να συνάδουν; Βλέπεις το καταπληκτικό εξώφυλλο, διαβάζεις τίτλο, έχεις διαμορφώσει μια εικόνα στο μυαλό σου και με την προωθητική φωτογραφία της μπάντας που παραπέμπει σε Year Of The Goat φερ' ειπείν, δεν θέλει και πολύ να αναμένεις έναν doom rock δίσκο. Το να στοχεύσεις σε μια συγκεκριμένη μερίδα από το ακροατήριο προφανώς και είναι θεμιτό, όταν γίνεται όμως με λάθος τρόπο, τότε το συγκρότημα αδικεί πρωτίστως τον εαυτό του και το έργο του.

Συμπαθέστατο και μουσικά ομοιογενές το καινούργιο προσωπείο των Mahakala με δυο-τρεις εξαιρετικές συνθέσεις ("Pact With The Devil", "Die By My Hand", "Devil's Song") και ισόποσες τζούρες επιρροών που ομορφαίνουν τη heavy rock φάτσα του Τράγου στο εξώφυλλο, γιατί περί τρόμου ...ουδείς λόγος. Φίλτατοι, καλό θα ήταν να εξισορροπήσετε το καλλιτεχνικό σας πακέτο ούτως ώστε το «φαίνεσθαι» να τέμνεται σε κάποια φάση με το «ακούγεσθαι», ειδάλλως ο πρώτος hipster σατανιστής μυσταγωγός που κραδαίνει disco-μπάλα, ρουφάει άφιλτρες αεράτες και ανεμίζει ανέμελα τις τζίβες του, θα εξαϋλωθεί προτού καν υπάρξει.
  • SHARE
  • TWEET