Loch Vostok

V: The Doctrine Decoded

ViciSolum Productions (2012)
Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 30/10/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μπορεί η μουσική κατεύθυνση των Loch Vostok να είναι δυσδιάκριτη εξαιτίας του αινιγματικού ονόματός τους, όμως το συνονθύλευμα πολλών ετερόκλητων παρακλαδιών που αναμειγνύουν ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του απρόβλεπτου. Ελλείψει καταλληλότερου προσδιορισμού, μπορείς να πεις ότι η ταμπέλα «avant-garde prog / death metal», που χρησιμοποιεί η εταιρεία τους σαν περιγραφή, περικλείει τα περισσότερα από τα χαρακτηριστικά που προβάλλονται μέσω της πέμπτης τους δουλειάς, "V: The Doctrine Decoded".

Οι Σουηδοί επιδεικνύουν ευθύς αμέσως την ηχητική τους ποικιλομορφία, με το εναρκτήριο "Seeker" να βαδίζει κάπου ανάμεσα στο επιθετικό progressive των Nevermore και την ακραία μελωδικότητα του Ihsahn, ώσπου έρχεται το ρεφρέν για να τονίσει την σαφή κλίση της μπάντας προς τους Evergrey. Η ομοιότητα των καθαρών φωνητικών του Teddy Möller μ’ αυτά του Tom Englund των τελευταίων θα παραμείνει αιτία συνεχών αντιπαραβολών για το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου, δεδομένου ότι και οι φωνητικές τους μελωδίες ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό.

Το εύρος των διαφόρων κατευθύνσεων που παρουσιάζουν οι Loch Vostok συνεχίζει να αυξάνεται με σταθερό ρυθμό, με την ακραία πλευρά τους να χάνει στα σημεία από την μοντέρνα «pop» προσέγγιση των Mercenary, κάποια απόνερα του djent ρεύματος να παρεμβάλλονται ("Twilight Of The Dogs"), αλλά και το πνεύμα του King Diamond να εμφανίζεται στην εισαγωγή του "A Tale Of Two Kings". Ωστόσο, η κοινή συνισταμένη του progressive με το power είναι αυτή που θεμελιώνει την ταυτότητά τους, αγγίζοντας στις ακρότατες τιμές της τους Dream Theater και Kamelot, αντίστοιχα.

Στον καθαρά ηχητικό τομέα τα πράγματα είναι πιο απλοποιημένα, καθώς η παραγωγή δεν δείχνει ξεκάθαρη προτίμηση σε κανένα από τα εμπλεκόμενα είδη, βρίσκοντας όχι την χρυσή τομή, αλλά περισσότερο κάτι σαν συμβιβαστική λύση. Κατά συνέπεια, τα ακραία σημεία χάνουν αρκετή από τη δυναμική τους, εστιάζοντας στο groove και επιτρέποντας στον prog παράγοντα να ηγηθεί σε ένα ακόμη επίπεδο.

Συνολικά, οι Loch Vostok καταθέτουν μία πολύ καλή πρόταση με το "V: The Doctrine Decoded", επενδύοντας στην ιδιαιτερότητα της μουσικής τους πολυφωνίας και ισορροπώντας τεχνηέντως μεταξύ μελωδίας και επιθετικότητας. Ωστόσο, παρά την προσπάθεια εξομάλυνσης τόσο ανόμοιων ειδών, ο δίσκος δύσκολα θα γίνει αποδεκτός σε ακροατήριο εκτός του progressive metal χώρου, αντίθετα με τις διαφαινόμενες προθέσεις των δημιουργών του.
  • SHARE
  • TWEET