Five Alarm Funk

To 2018 έσπευσα εκ των υστέρων να αποτυπώσω μια περιεκτική άποψη για το εξαιρετικό "Sweat", το οποίο είχε κυκλοφορήσει σχεδόν ένα χρόνο πριν. Φέτος, όφειλα τουλάχιστον να προλάβω τη χρονιά και να αναπτύξω λίγο παραπάνω την σκέψη μου στο άκουσμα του εβδομου δίσκου των Five Alarm Funk. Επειδή είναι μια από τις πιο υποτιμημένες μπάντες εκεί έξω, παρόλο που καταπιάνονται με ένα είδος που έχει πολυάριθμο κοινό.

Έχοντας παρακολουθήσει μέσω youtube ορισμένες εμφανίσεις της μπάντας , μπορώ να πω πως η ενεργητικότητα τους επι σκηνής κατά ένα μεγάλο βαθμό αποτυπώνεται στο "Big Smoke". To πάντρεμα του James Brown με την funk σκηνή της Νέας Ορλεάνης, αλλά και αρκετά rock όσο και punk στοιχεία και με μια αίσθηση Santana στην κιθάρα, αποτελεί μια καλή προσέγγιση του περιεχομένου του νέου δίσκου των Καναδών, αν και ενδεχομένως αδικεί το τελικό αποτέλεσμα.

Το "Big Smoke" ανοίγει με το "Awooga" και δίνει το στίγμα της νέας δουλειά των Καναδών. Η σύνθεση περνάει από funky μπασογραμμές σε jazz σόλο σαξοφώνου. Το "Mufasa" έχει έντονο ανατολίτικο άρωμα, ενώ το πανέμορφο ομώνυμο κομμάτι punkιζει με τον δικό του (ska) τρόπo. Το κομμάτι που ακολουθεί, θα λατρευτεί από απανταχού φίλους της reggae, ως μια από τις πιο εμπορικές στιγμές του δίσκου και δεν είναι άλλο από το "Chango Vudu". Το εξαιρετικό παιχνίδι των χάλκινων είναι και αυτό που απογειώνει την σύνθεση.

Το "Wheels On The Bus" ξεκινά και από την αρχή φανερώνει τον προοδευτικό του χαρακτήρα με την περίπλοκη μπασογραμμή του. Σχεδόν metal η εισαγωγή του "Chaos Is A Ladder", αλλά το κομμάτι εξελίσσεται σε έναν ακόμα θρίαμβο του fusion με τη συνδρομή της ηλεκτρικής κιθάρας. Το "Put Some Mustard On It" λιγο πριν το τέλος, θα μπορούσε να έχει guest συμμετοχή από τον Damon Albarn, αφού κάλλιστα σε ξεγελάει πως πρόκειται για κάποιο ακυκλοφόρητο κομμάτι των Gorillaz. Για κλείσιμο, το "Thumper" προτάσσει την ριζοσπαστική του διάθεση και μέσα από τα χάλκινα συνθέτει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα.

Ως επι το πλείστον ορχηστρικός, ο δίσκος ωστόσο περιέχει και μερικές συνθέσεις με στίχους, όπως το "Wake The Funk Up" όπου την παράσταση κλέβει ο Leo P με το jazzy σαξόφωνο του και "We Play The Funk" με τον θρυλικό - (και) από τη συνεργασία του με τον James Brown - Bootsy Collins, να αναλαμβάνει τα φωνητικά.

Για δεύτερο διαδοχικό δίσκο από όταν τους πήρα χαμπάρι οι Five Alarm Funk δεν χαλαρώνουν ούτε για μια στιγμή. Το "Big Smoke" σε κρατάει σε εγρήγορση διαρκώς. Με όπλο τους το μπάσο, το σαξόφωνο και την τρομπέτα, οι Καναδοί συνθέτουν ένα αρκούντως διασκεδαστικό, κατά βάση χορευτικό, άλμπουμ, πάντα με τον ρυθμό να ορίζουν τα τύμπανα και τον τόνο να δίνεται από την κιθάρα.