Dream Theater

Train Of Thought

Warner (2003)
14/05/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ποιος θα ήταν ο κατάλληλος τρόπος να ξεκινήσει κάποιος την κριτική για ένα cd των Dream Theater; Είμαι φανατικός οπαδός του συγκροτήματος πολλά χρόνια και πάντα έλεγα πως μπορείς να κρίνεις μια δουλειά τους μόνο μετά από αρκετές ακροάσεις. Μετά από πολλές ώρες ακρόασης λοιπόν έχω να δηλώσω κατηγορηματικά πως είναι από τις καλύτερες δουλειές του συγκροτήματος, αν και είναι δύσκολο να πεις ότι κάποια πραγματικά υστερεί έναντι των άλλων.

Ας συγκεντρωθούμε όμως στο συγκεκριμένο cd αναφέροντας λίγα πράγματα για κάθε κομμάτι. Από την αρχή το “As I Am” σε βάζει στο κλίμα των Dream Theater. Καταπληκτικό κομμάτι, πολύ ρυθμικό χωρίς να λείπουν οι πολλές αλλαγές και τα όμορφα σόλο, με στίχο που σου μένει στο μυαλό. Συνεχίζοντας το “This Dying Soul” σε συναρπάζει με την δύναμη και την ταχύτητα του, ενώ οι Theater παραδίδουν μαθήματα τεχνικής στην εισαγωγή που είναι κάτι παραπάνω από 2 λεπτά... άλλωστε όλο το κομμάτι διαρκεί περίπου 11.30 λεπτάκια! Συμπέρασμα... ρυθμός με πολλές αλλαγές. Το “Endless Sacrifice” στην αρχή σου φέρνει στο μυαλό κάτι από κλασσική μπαλάντα με ακουστική κιθάρα, αλλά σύντομα έρχονται τα πλήκτρα του Jordan Rudess να σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν έχουμε ένα κλασσικό Dream Theater κομμάτι που από απαλή μπαλάντα μετά το 4ο λεπτό ξεσπάει με δυνατό ρυθμό, πολλά σόλο και δείγματα τεχνικής. Το “Honor Thy Father” αντίθετα αρχίζει δυναμικά και στα μέσα του πρώτου λεπτού ο James LaBrie μας τραγουδάει μελωδικά για να ξεσπάσει ξανά στο ρεφρέν. Ένα ακόμη τραγούδι γεμάτο αλλαγές. Ακολουθεί η μπαλάντα του άλμπουμ με τίτλο “Vacant” και εδώ είναι η έκπληξη καθώς έχουμε ένα κομμάτι αποκλειστικά φτιαγμένο από πλήκτρα και βιολί. Το “Stream of Consciousness” αρχίζει ατμοσφαιρικά, σταδιακά σε ανεβάζει με ρυθμό που δίνουν τα τύμπανα του Mike Portnoy και δείχνει την διάθεση του συγκροτήματος να παραδώσει ακόμη μερικά μαθήματα μουσικής τεχνικής. Εδώ απουσιάζουν εντελώς τα φωνητικά. Στο τέλος έχουμε το “In The Name of God” όπου ακούμε την κιθάρα του John Petrucci να ξεκινά ένα τραγούδι από κλασσικό ακουστικό ήχο και να το μεταμορφώνει σε ρυθμικό metal ενώ τον συνοδεύει το 6χορδο μπάσο του John Myung. Ιδανικό τραγούδι για το κλείσιμο του άλμπουμ, νιώθεις σαν να σε αποχαιρετά.

Το γενικό συμπέρασμα για το “Train of Thought” είναι πως σίγουρα οι οπαδοί των Theater θα το λατρέψουν. Για μια ακόμη φορά το συγκρότημα χαρίζει στους φίλους του ένα πολύ καλό cd με όμορφα τραγούδια, με πολλές ρυθμικές αλλαγές και όμορφα σόλο που όμως δεν κουράζουν κανένα. Προσωπικά μου έδωσε μια αίσθηση πως ήθελαν ένα πιο metal ήχο και αυτή τη φορά τα ρυθμικά περάσματα της κιθάρας είναι αρκετά. Σε κάποιες στιγμές μου θύμισαν ακόμη και κάτι από Metallica αλλά χωρίς φυσικά να μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για αντιγραφή. Το μόνο αρνητικό για εμένα είναι πως περίμενα κάτι καλύτερο από πλευράς artwork στο booklet. Επίσης όσοι από εσάς έχετε το (original) cd και ψάχνετε να βρείτε που ακριβώς είναι τo bonus material πρέπει απλά να συνδεθείτε με το επίσημο site των Dream Theater. Όσοι δεν έχετε internet ψάξτε να βρείτε, μόνο έτσι θα έχετε πρόσβαση στο έξτρα υλικό!

  • SHARE
  • TWEET