Chris Thompson

Ο Chris Thompson έγινε κυρίως γνωστός από τη συμμετοχή του στους αγαπημένους Manfred Mann's Earth Band σε φωνή και κιθάρα και, ενώ δεν συνέπεσε με την ποιοτικότερη εποχή του συγκροτήματος, συνέδεσε το όνομά του με τα περισσότερα «χιτάκια» τους. Πέραν αυτού, όμως, υπήρξε συντελεστής και συμμετέχων στην επιτυχία αρκετών άλλων καλλιτεχνών, κυρίως στη δεκαετία του '80, καθώς κατάφερε να δημιουργήσει μία σεβαστή, αλλά με μικρό κοινό, προσωπική δισκογραφία.

Η εν λόγω παρουσίαση δύο συναυλιών του (η μία σε δύο CD και η έτερη σε DVD) μπροστά σε ένα αφοσιωμένο γερμανικό κοινό (που ποτέ δεν ξέχασε τους Earth Band εξάλλου) είναι φυσικό ότι κυριαρχείται από τραγούδια που ανήκουν κυρίως στο συγκρότημα που τον έκανε γνωστό. Το CD μάλιστα ξεκινάει νωρίς νωρίς με τα δύο μοναδικά τραγούδια που έγιναν γνωστά πριν ενταχθεί αυτός στις τάξεις τους, τα "Father Of Day" και "Spirits In The Night". Το πρώτο πράγμα που προσέχει κανείς είναι η έντονη βραχνάδα στη φωνή του που με δυσκολία την κάνει αναγνωρίσιμη. Ευτυχώς δεν παρατηρείται και επιπλέον σπάσιμο σε αυτήν, οπότε παραμένει αξιοπρεπής και με τις δυνατότητές της ικανοποιητικά άθικτες. Το δε κέφι του και η όρεξή του επί σκηνής καλύτπουν το ηλικιακό του μειονέκτημα.

Τα γνωστά, για όσους έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με τη δισκογραφία των Μanfred Mann's Earth Band, τραγούδια διαδέχονται το ένα το άλλο εμπλουτισμένα με κάποιες νεότερες δικές του συνθέσεις που αποδεικνύονται λιτές από ιδέες αλλά αξιοπρεπείς ως ακούσματα. Οι μουσικοί του αποδίδουν αξιοπρεπώς το δικό τους μέρος και μάλιστα, αν υπάρχει κάτι που δίνει προστιθέμενη αξία στις εν λόγω εκτελέσεις, είναι ακριβώς η κληροδοτημένη διάθεση από τους παλιάς σχολής μουσικούς όπως και ο Thompson, να πειράξουν λίγο τα τραγούδια, να επιμηκύνουν τις ενορχηστρώσεις, να παίξουν με τον χαρακτήρα τους. Το μεγάλο πανηγύρι γίνεται στη δεκάλεπτη εκτέλεση του "Blinded By The Light", ενώ στο encore ερμηνεύει και την τεράστια επιτυχία της δεκαετίας του '80, "You're The Voice" που είχαμε ξεχάσει ότι συνέγραψε και αυτός (και ερμήνεψε ο John Farnham). Την ίδια γραμμή ακολουθεί και το περιλαμβανόμενο DVD που αποδεικνύει και με εικόνα ότι ο Thompson έχει πραγματικό μεράκι για αυτό που κάνει, όλη την όρεξη να επικοινωνήσει με το κοινό του και δεν θυμίζει σε τίποτα κουρασμένο βετεράνο.

Αυτό που δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο και σκοτώνει με την προχειρότητά του μία αξιοπρεπή και πολύ πλήρη δουλειά, είναι η συσκευασία του CD που, πέρα από το απαράδεκτο εξώφυλλο, έχει και ανεπίτρεπτα λάθη στο tracklisting όπου αναφέρει ένα τραγούδι ("Demolition Man") που δεν εμφανίζεται ποτέ στο CD. Κατά τα άλλα, οι εκτελέσεις των τραγουδιών είναι μεν καλές, αλλά όχι οι καλύτερες που μπορεί να βρει κανείς στην αγορά, η ιστορική αξία των ηχογραφήσεων είναι μικρή και το περιεχόμενο δείχνει να απευθύνεται αποκλειστικά στους συλλέκτες των άπαντων του οικογενειακού δέντρου του Manfred Mann. Από την άλλη, όμως, ακούγοντας το CD πραγματικά μπαίνεις στο κλίμα της συναυλίας, ενώ το σημαντικότερο είναι ότι το οπλοστάσιο του Thompson είναι ένα σύνολο εξαιρετικών και απολύτως συναυλιακών τραγουδιών που τους επιτρέπεται να αναδείξουν πλήρως τις αρετές τους με την σωστή λογική της ζωντανής παραλλαγής τους και, ενώ δε θα συμβούλευα να είναι αυτή η πρώτη επαφή μαζί τους, δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον που θα τα άκουγε εδώ πρώτη φορά και θα απογοητευόταν.