Cailleach Calling

Dreams Of Fragmentation

Debemur Morti (2022)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 31/03/2022
Ήθελε περισσότερη τόλμη το ambient black metal ντεμπούτο των Cailleach Calling
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Φρέσκια μπάντα από τους Chelsea Murphy και Tony Thomas των Dawn Of Ouroborus, οι οποίο αναλαμβάνουν φωνητικά και κιθάρες αντίστοιχα, με τον πρώην drummer των White Ward, Yurii Kononov, πίσω από το kit. Στο ντεμπούτο άλμπουμ τους οι Cailleach Calling προσφέρουν 4 συνθέσεις συνολικής διάρκειας 40 - παρά κάτι - λεπτών, μια ένδειξη πως δύσκολα εντάσσονται στον κλασικό black metal ήχο, με τον οποίο αναμφισβήτητα έχουν πολλά κοινά.

Στο εναρκτήριο "Phosphenic Array" τα πράγματα είναι αρκετά ξεκάθαρα. Black metal με majestic αισθητική. Η ambient εισαγωγή του "Bound By Neon" πάει να δείξει μια διαφορετική πτυχή της μπάντας, την οποία ενισχύει η αιθέρια ατμόσφαιρα που παρεμβάλλεται στην συνέχεια δεν ξορκίζει τον black metal χαρακτήρα. Κάτι που πετυχαίνει σε μεγαλύτερο βαθμό, το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του δίσκου, "Cascading Waves". Στα 9 από τα 15 λεπτά του, χτίζει το σώμα της σύνθεσης με ένα μακροσκελές ambient intro ταξιδεύοντας τον ακροατή σε ένα εξωγήινο περιβάλλον. Εδώ κυριαρχούν τα καθαρά φωνητικά της Murphy, οι καθαρές κιθάρες και τα synth. Για κλείσιμο με το "Mercurial Inversion", τα πράγματα επανέρχονται στην αρχική τους βάση, το black metal γίνεται ξανά το κυρίαρχο στοιχείο, αλλά εδώ η σύνθεση αναπνέει λίγο περισσότερο με τις λίγες, αλλά καταλυτικές εναλλαγές ρυθμών.

Η παρουσία του Thomas στους Botanist δεν μετουσιώνεται σε κάποια σχετική επιρροή στον ήχο των Cailleach Calling. Ούτε αυτή του Kononov σε συνδυασμό με το εξώφυλλο που παραπέμπει στο "Love Exchange Failure" φαίνεται να δημιουργεί οποιαδήποτε σύνδεση με τους Ουκρανούς jazz/black metallers, White Ward. Αν η μπάντα ήθελε να γράψει ambient black metal, θα προτιμούσα οι συνθέσεις να έχουν σαν βάση τους περισσότερο το "Cascading Waves" παρά τα υπόλοιπα κομμάτια, όπου το ακραίο στοιχείο στραγγαλίζει οποιαδήποτε άλλη επιρροή.

Το "Dreams Of Fragmentation" δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου, αφού δεν είναι ο δίσκος εκείνος που θα δώσει γερή ώθηση στον ακραίο ήχο με την προοδευτικότητα του. Είναι αναγκαία η πιο έντονη πρόσμιξη στοιχείων, αν αυτό είναι που επιθυμεί το σχήμα, αλλιώς υπάρχει και το παραδοσιακό black metal, το οποίο, ωστόσο, υπάρχουν αρκετά συγκροτήματα εκεί έξω που υπηρετούν αρτιότερα.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET