Cage

Όταν μιλάμε για παραδοσιακό metal από σύγχρονα συγκροτήματα, αυτό που εγώ έχω κατά νου είναι μουσική η οποία έχει κολλήσει σε παλιότερες δεκαετίες και μάλιστα οι μπάντες που ανήκουν σε αυτόν τον χώρο κάνουν ό,τι μπορούν για να αναβιώσουν την αισθητική τους. Κάποιοι χαίρονται να ανακαλύπτουν τέτοιες κυκλοφορίες, αλλά, κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι στέκονται παγερά αδιάφοροι απέναντι σε τέτοια μουσικά εγχειρήματα, μάρτυς μου ο Odin.

Οι Cage είναι τρανταχτό παράδειγμα της παραπάνω κατηγορίας συγκροτημάτων, τους οποίους μπορώ να φανταστώ να έχουν φτιάξει κάποιο βωμό πάνω στον οποίο έχουν τοποθετήσει ένα πικάπ που να παίζει όλη μέρα το "Painkiller" των Priest, άντε στο τσακίρ κέφι και λίγο Mercyful Fate και Maiden. Η προσκόλλησή τους στο speed/power metal είναι δεδομένη και από τις παλιότερες δουλειές τους και με το "Supremacy Of Steel" δεν πρόκειται να το αλλάξουν.

Στην καινούρια τους δουλειά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τσαμπουκαλεμένο (κλισέ) metal και στο οποίο πρωταγωνιστούν η δίκαση του Norm Leggio, τα μανιασμένα riff των Brogden και Garcia, καθώς και οι υψίφωνες ερμηνείες του Sean Peck. Οι έντεκα συνθέσεις του δίσκου ξεχειλίζουν από «βαρβαρότητα» και οι ταχύτητες κάποιες στιγμές είναι υπερηχητικές. Είπαμε speed/power παίζουν οι άνθρωποι και στον δίσκο θα βρούμε κάποια τραγούδια, όπως τα "Bloodsteel", "The Beast Of Bray Road", King Of The Wasteland", "War Of The Undead" και "Flying Fortress", τα οποία αποτελούν ξεκάθαρο δείγμα του είδους και τα οποία ξεχωρίζουν, ενώ αίσθηση κάνει και το "Annaliese Michel" το οποίο θα μπορούσε να χωράει άνετα σε κάποιο από τα πρώτα άλμπουμ των Mercyful Fate. Τα θέματα που ακούμε είναι βέβαια τετριμμένα αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως είναι καλοπαιγμένα και η παραγωγή βοηθάει αρκετά.

Το "Supremacy Of Steel" δεν είναι κακό, καθώς έχει αρκετές στιγμές στις οποίες θα νοιώσεις την ανάγκη να κάνεις ανελέητο headbanging, αλλά στην πορεία το όλο πράγμα κουράζει καθώς μοιάζει αρκετά μονότονο. Προς το τέλος ειδικά ο δίσκος κάνει κοιλιά μεγαλύτερη και από αυτή της συναδέλφου μου, η οποία είναι οχτώ μηνών έγκυος. Η απόκτηση αυτού του άλμπουμ συστήνεται μόνο στους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του είδους, οι οποίοι είμαι σίγουρος πως πίνουν νερό στο όνομα των Cage.