Ozric Tentacles, Zen Garden @ Κύτταρο, 17/05/12

Η πολύχρονη απουσία των Ozric Tentacles από την Ελλάδα φαίνεται ότι έληξε οριστικά τον Νοέμβριο του 2010, αφού φαίνεται ότι πλέον η Αθήνα (ξανα)μπήκε στο πρόγραμμα της περιοδείας τους για κάθε νέο δίσκο. Κάπως έτσι και με το "Paper Monkeys" στις αποσκευές τους (θεωρητικά, αφού πρακτικά δεν έφεραν merchandise), η αγαπητή οικογένεια Wynne επέστρεψε, στο Κύτταρο αυτή τη φορά, για να μας ταξιδέψει με την λυσεργική μουσική τους.



Το ζέσταμα περιελάμβανε φέτος τους Zen Garden, ένα Αθηναϊκό συγκρότημα που επέλεξαν οι ίδιοι οι Ozrics και τους οποίους εκτιμούν πολύ, όπως μου εκμυστηρεύτικαν και προσωπικά πριν την έναρξη της συναυλίας. Κινούμενοι σε ένα ύφος αρκετά κοντινό με αυτό των Βρετανών, οι Zen Garden παρουσιάζουν ένα μίγμα ηλεκτρονικής μουσικής με rock (και όχι μόνο) ρυθμούς. Από ότι ενημερώθηκα έλειπε ο κιθαρίστας και βασικό μέλος του συγκροτήματος, οπότε το μπάσο, τα drums και η κονσόλα που ήταν υπεύθυνη για τα samples και το programming είχαν αναλάβει το ρόλο να καλύψουν και το κενό του. Η αλήθεια είναι ότι το κατάφεραν μόνο μερικώς, αφού όσο ελκυστικό και αν ήταν το αποτέλεσμα αρκετές στιγμές έλειπε κάτι που θα «γέμιζε» τον ήχο. Εν μέρει αυτό ίσως και να οφείλεται στα «by the book» ηλεκτρονικά σημεία που δεν εντυπωσίασαν σε αντίθεση με την τραγουδίστρια με την όμορφη φωνή και το εξαιρετικό δέσιμο των μπάσου-drums. Το ότι οι ρυθμοί είναι το μεγάλο τους ατού φάνηκε μάλλον και όταν στη σκηνή ανέβηκαν δύο ακόμα περκασιονίστες με αποτέλεσμα και ο ήχος να «δέσει» και το αποτέλεσμα να γίνει πιο περιπετειώδες.



Με μικρή καθυστέρηση και με το κοινό «φτιαγμένο» από τους Zen Garden, οι Ozric Tentacles ξεκίνησαν το δικό τους ταξίδι. Πάντοτε διαστημικοί στην επιφάνεια αλλά κιθαριστικοί στη βάση τους, ξεδίπλωνων στρώματα επί στρωμάτων ηλεκτρονικών ήχων που πατούσαν γερά στην, κάτι παραπάνω από ουσιαστική, συνεισφορά των τυμπάνων του Ollie Seagle και του μπάσου της Brandi Wynne. Φυσικά τη διαφορά από τραγούδι σε τραγούδι έκανε όπως πάντα ο ηγέτης Ed Wynne που με την κιθάρα του επιδιδόταν είτε σε freak out σόλο που δε θυσίαζαν την ταχύτητα στο βωμό της ατμόσφαιρας, είτε σε μικρά μελωδικά σολάκια, φράσεις και riff που έκαναν τελικά και τη διαφορά από σύνθεση σε σύνθεση, πάντα παρέα με τα πεταλάκια του που τα χρησιμοποιούσε συνεχώς για να προσγειώνει ή να απογειώνει, να σκληραίνει ή να μαλακώνει τον ήχο της κιθάρας του.



Συγκρίνοντας το setlist με αυτό της προηγούμενης επίσκεψής τους βρίσκονται αρκετές διαφορές, όπως είναι και λογικό για ένα συγκρότημα με τριαντκάτι κυκλοφορίες και πρόσφατο νέο άλμπουμ. Μέχρι το μέσο της συναυλίας τους αναμίγνυαν επιλογές από τα νεότερα και τα παλιότερα άλμπουμ τους και, χωρίς φυσικά να ξενερώσουν ποτέ το κοινό, αντίστοιχα ήταν και τα σκαμπανεβάσματα στην ποιότητα της συναυλίας. Όσο όμως προχωρούσε το set τους και «πάλιωναν» οι επιλογές, τόσο ανέβαζαν και το επίπεδό τους μέχρι τις στιγμές που όλοι λικνίζονταν στους ρυθμούς τους και επευφημούσαν το παίξιμό τους.



Παρότι οι πιο πρόσφατες κυκλοφορίες τους δείχνουν ένα συγκρότημα που μάλλον έχει ήδη καταθέσει τις πιο ενδιαφέρουσες εμπνεύσεις τους, επί σκηνής οι Ozric Tentacles είναι κάτι το διαφορετικό. Εξακολουθούν να είναι ικανοί να σε παρασύρουν σε χορό, να σε κάνουν να κλείσεις τα μάτια και να χαθείς, να σου προσφέρουν μουσικές απολαύσεις που αιφνιδιάζουν. Για όσους οι συναυλίες δεν είναι μία λογική παράσημου («τους έχω δει αυτούς») αλλά μία εμπειρία και μία ευκαιρία για μία απολαυστική βραδιά, οι Ozrics φαίνεται ότι θα παραμένουν εγγύηση.

Setlist:

The Sacred Turf
Mooncalf
Og-Ha-Be
D-Jam
Paper Monkeys
Sultana Detri
Lost In The Sky
Xingu
Sunscape
Invisible Carpet
Tidal Convergence
The Throbbe
Myriapod
Eternal Wheel

Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν