Meat Loaf, Pearl Aday @ O2 Arena (Δουβλίνο, Ιρλανδία), 18/12/10

Μετά την κατάρρευσή και την αποχώρησή του από τη σκηνή στο Newcastle το 2007, πολλοί πίστεψαν ότι το κεφάλαιο Meat Loaf έκλεισε. Διαψεύστηκαν όμως όταν ο διάσημος «χοντρός» επέστρεψε με καινούριο δίσκο, αλλά και αρκετή δύναμη στο λαρύγγι του, για να κλείσει τα στόματα όσων τον αμφισβήτησαν.

Τη λιγότερο επιτυχημένη περιοδεία "Casa de Carne" διαδέχτηκε η "Hang Cool Teddy Bear Tour", που, αψηφώντας το χιόνι και τα κλειστά αεροδρόμια, έφτασε στο Δουβλίνο στα τέλη του 2010.

Το Δουβλίνο είναι πάντα ιδανική πόλη για συναυλίες: Το κοινό ξέρει τι βλέπει και είναι ενθουσιώδες. Μπορεί το ΔΝΤ να έχει χτυπήσει και την Ιρλανδία, παρ' όλα αυτά διαθέτουν ακόμα μεγάλα αποθέματα κεφιού και μπύρας.

Δίπλα στον ποταμό Liffey, στην είσοδο της O2 Arena (το ανακαινισμένο και αναδιαμορφωμένο The Point Theater), μία έκπληξη περίμενε τους θαυμαστές του Michael Aday (Meat Loaf). Σε κάθε έναν που θα παρακολουθούσε τη συναυλία (η τουλάχιστον σε ένα σεβαστό αριθμό), μαζί με το εισιτήριο έδιναν ένα αντίτυπο του τελευταίου δίσκου του Meat. Ζεσταινόσουν δηλαδή με το που έμπαινες.

Τη θέση του support act κάλυπτε η υιοθετημένη κόρη του μεγάλου μπεμπέ της Rock, Pearl Aday. Με ένα ακουστικό set, απαρτιζόμενο από φρέσκες rock συνθέσεις και μια διασκευή του "Behind Blue Eyes" των Who, η Pearl κατάφερε να ζεστάνει το κοινό. Στο επίκεντρο των ενορχηστρώσεων ήταν η «α λα Melissa Etheridge» φωνή της.

Ο πατριός της δεν άργησε να ανέβει στο σανίδι πάνω στη Neverland Express (το όνομα της touring band του Meat Loaf) και με το "Hot Patootie" από το Rocky Horror Show ξεκίνησε ένα δίωρο ταξίδι με πολλές νυχτερίδες, εφηβικές φαντασιώσεις και επικούς ύμνους αγάπης.

Παρότι ο Meat δε γράφει τραγούδια και οφείλει ένα πολύ μεγάλο μέρος της επιτυχίας του στο μάγο Jim Steinman, έχει από τις πιο επιβλητικές και άμεσα αναγνωρίσιμες φωνές στη rock. Ζωντανεύει τραγούδια όπως λίγοι μπορούν και τα ερμηνεύει με μοναδική θεατρικότητα. Οι φωνητικές του χορδές είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι στις προηγούμενες δύο περιοδείες του, παρά τα 63 του χρόνια. Και να είστε σίγουροι πως ακόμα τραγουδάει σα να εξαρτάται η ζωή του από αυτό.

Έτσι, στο "Bat Out Of Hell", που έφτασε πολύ νωρίς στο setlist, η παθιασμένη ερμηνεία του μετέφερε την ένταση και στο κοινό. Βοηθούσε βέβαια και η γιγαντιαία φουσκωτή νυχτερίδα - ποντικός που είχε γεμίσει τη σκηνή! Δεν υπήρχε κανείς μέσα στο πλήθος των 11.000 Ιρλανδών που να μη συγκινήθηκε με τις κορόνες του στις τελευταίες νότες του "Bat".

Τα καινούρια τραγούδια δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Παρόλο που δε βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με παλαιότερες δουλειές του, ζωντανά στη σκηνή αποκτούν άλλη δυναμική. Ξεφεύγουν λίγο απ την wanna-be-Steinman παραγωγή του Rob Cavallo, που στο δίσκο είχε μέτρια αποτελέσματα.

Οι επιτυχίες "Rock N' Roll Dreams Come True" και "I'll Do Anything For Love" φυσικά δεν έλειψαν από την επίσκεψη του Meat Loaf στο Δουβλίνο. Αστέρια έπεφταν στο video wall, η Patti Russo φορούσε αέρινα φορέματα και, αν έκλεινες τα μάτια, νόμιζες ότι είσαι στη χρυσή εποχή που τα singles του Meat Loaf καβαλούσαν τις πρώτες θέσεις των charts. Με μόνη διαφορά τα έντονα background vocals του κοινού!

Το όνομα Meat Loaf είναι συνώνυμο με την υπερβολή. Υπερβολή που γίνεται πάντα αισθητή στην εκτέλεση του "Paradise By The Dashboard Light". Ο Aday, αγκαλιά με τα πιασίματα της Patti Russo και ένα τεράστιο τσουτσούνι τυλιγμένο με προφυλακτικό, τραγούδησε έναν ακόμα ύμνο ανήσυχης νιότης.

Το απολαυστικό φλερτάρισμα με την κιτς αισθητική των '70s συνεχίστηκε μέχρι και τα τελευταία δευτερόλεπτα του παλιού rock n roll ντουέτου με την Cher, "Dead Ringer For Love". Το κοινό συνόδευε τον Meat και απολάμβανε κάθε λεπτό της φαντασμαγορικής συναυλίας του «χοντρού». Και πώς γίνεται να μην παρασυρθείς και να διασκεδάσεις; Σίγουρα η επιλογή του setlist ήταν μέτρια, καθώς έλειπαν πολλά γνωστά τραγούδια (πέντε (!) καινούρια τραγούδια είναι ΠΟΛΛΑ). Σίγουρα το "Bat Out Of Hell" έπρεπε να παιχτεί πιο κοντά στο φινάλε...

Αλλά όλα αυτά συγχωρούνται όταν συνεχίζεις να μεταφέρεις τη μουσική σου κληρονομιά με τόση ειλικρίνεια και πάθος. Βρίσκεσαι πια στο προσκήνιο και όχι στα φαντάσματα του παρελθόντος. Σε πρόσφατη συνέντευξή του είχε πει ότι δε θεωρεί τον εαυτό του τραγουδιστή, αλλά διασκεδαστή. Θα διαφωνήσω: Όση κριτική και αν δέχεται για τις, όχι πάντα άριστες, κινήσεις στην καριέρα του, θα συγκαταλέγεται πάντα στους καλύτερους τραγουδιστές και performers της rock σκηνής. Το βράδυ του Σαββάτου το απέδειξε.

Setlist:
01. Hot Patootie - Bless My Soul
02. If It Ain't Broke (Break It)
03. Bat Out Of Hell
04. Peace On Earth
05. Living On The Outside
06. Los Angeloser
07. You Took The Words Right Out Of My Mouth (Hot Summer Night)
08. Song Of Madness
09. Rock N’ Roll Dreams Come Through
10. I'd Do Anything For Love (But I Won't Do That)
11. Two Out Of Three Ain't Bad
12. Paradise By The Dashboard Light
13. Boneyard
14. All Revved Up With No Place To Go
15. Dead Ringer For Love

Ξενοφών Καράμπαλης