Septicflesh (Χρήστος Αντωνίου): «Η μπάντα ξεκίνησε για μένα το 2008»

Με το εξαιρετικό "Modern Primitive" στη φαρέτρα τους, οι Septicflesh επανέρχονται στην επικαιρότητα πιο δυνατοί από ποτέ. Ο συμφωνικός mastermind της μπάντας, Χρήστος Αντωνίου μας εξήγησε τη συνθετική διεργασία, μας μίλησε για την εμπειρία της εμφάνισης με ζωντανή συμφωνική ορχήστρα στο Μεξικό και την πιθανότητα ενός ανάλογου εγχειρήματος στη χώρα μας, αλλά και την οπτική του για το παρελθόν και το μέλλον των Septicflesh.

Ξεκινώντας, ας μιλήσουμε για τον τίτλο "Modern Primitive", πώς προέκυψε και πώς αντικατοπτρίζεται στο περιεχόμενο του δίσκου;

O Σωτήρης είναι ο ειδήμων σε αυτό το στοιχείο, είναι ο άνθρωπος που ασχολείται με τη θεματολογία του άλμπουμ. Στην ουσία παρότι το ανθρώπινο είδος υπάρχει τόσα χρόνια, βλέπουμε ότι έχει μια πολύ μεγάλη ικανότητα να αυτοκαταστρέφεται παρά την εξέλιξη που υπάρχει. Είδαμε και στην περίοδο που ζούσαμε την κρίση ότι ο άνθρωπος είναι ικανός για όλα και έχει μια δύναμη στα χέρια του που μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη.

Δυστυχώς αρκετά επίκαιρο θέμα, που το βλέπουμε και πιο κοντά μας με τα γεγονότα της Ουκρανίας...

Ακριβώς, αντί να προοδεύουμε κάνουμε βήματα προς τα πίσω, που μπορεί στην ουσία να μας εξαφανίσουν. Δεν είμαστε και μακριά. Παλιά αν έλεγε κάποιος κάτι τέτοιο θα λέγαμε πως είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας αλλά περάσαμε πια τα σενάρια και ζουμε μια πραγματικότητα η οποία κρύβει πολλους κινδύνους.

Όσον αφορά στο μουσικό κομμάτι, παρατήρησα πως ο νέος δίσκος έχει μια πιο μελωδική προσέγγιση σε σχέση τόσο με το "Titan" όσο και με το "Codex Omega", ενώ μοιάζει να είναι κι αρκετά πιο progressive σαν συνολο, θα έλεγα πως μοιάζει σαν ένα νέο κεφάλαιο στη δισκογραφία σας. Συμφωνείς με αυτήν την οπτική;

Αυτό μας ευχαριστεί αν το βλέπεις κι εσύ, διότι πάντα ο καλλιτέχνης προσπαθεί να βρίσκει διάφορα μονοπάτια τα οποία θα του δώσουν μια νέα πνοή στη μουσική του και στη δημιουργία. Δε μπορούμε να παίξουμε jazz, ούτε θα ανακαλύψουμε ένα νέο είδος. Πάντα προσπαθούμε να βελτιώσουμε το ύφος, να του δώσουμε ένα καινούργιο χρώμα, ώστε να μη βγάλουμε ένα άλμπουμ το οποίο θα είναι πχ ένα "Codex Omega no.2". Δε βασιζόμαστε όμως σε συνταγές, είναι κάτι που μας βγαίνει αυθόρμητα και πάντα προσπαθούμε να δώσουμε κάτι το οποίο δεν έχουμε δώσει πριν. Πάντα βέβαια στα πλαίσια του καμβά που έχουμε δημιουργήσει.

Σε επίπεδο ενορχήστρωσης νομίζω πως έχετε χρησιμοποιήσει και κάποια πιο ιδιαίτερα όργανα αυτήν τη φορά, ενώ χρησιμοποιείτε και χορωδίες παιδιών κι ενηλίκων. Τί είναι αυτό που σε οδηγεί κάθε φορά στο να επιλέξεις το αντίστοιχο όργανο που θα δέσει πάνω σε κάθε μελωδία;

Κοίτα καθώς γράφουμε το άλμπουμ, κυρίως εγώ ασχολούμαι με την ενορχήστρωση και τα όργανα τα οποία θα αναδείξουν τη μουσική μας, έτσι μου έρχονται διάφορες ιδέες. Αυτήν τη φορά δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω ένα αγόρι soprano που είχα χρησιμοποιήσει στο "Vampire From Nazareth" για παράδειγμα.

Στο "Neuromancer" ο αδερφός μου ήθελε ήχο σαν του Χατζιδάκι

Είχαμε μια παιδική χορωδία η οποία θα έδινε μια άλλη ατμόσφαιρα, όπως έγινε πχ στο "Desert Throne". Στο "Neuromancer" o αδερφός μου είπε ότι ήθελε ήχο σαν του Χατζηδάκι, σαν μαντολίνο. Εκεί σκέφτηκα να βάζαμε διάφορα ethnic έγχορδα όργανα, τα οποία να έδιναν αυτήν την ατμόσφαιρα του Χατζηδάκι, η μελωδική του ας πούμε πλευρά. Το duduk το έχω χρησιμοποιήσει και στο "Codex Omega", μ’αρέσει πολύ το χρώμα του, είναι ένα φορτισμένο όργανο κι έχει τρομερή ένταση, ένα όργανο πόνου, είναι Αρμένικο που ξέρεις βγάζουν τα εσώψυχά τους οι παίκτες. Κυρίως πιστεύω πως είναι μια σωστή ομαδοποίηση των οργάνων για να δώσουν το αποτέλεσμα που θέλουμε.

Είναι και μια πηγή έμπνευσης η ελευθερία που σας δίνεται μέσα από τις επιλογές των διαφορετικών οργάνων;

Σίγουρα, εγώ δε βάζω όρια στα όργανα που θα χρησιμοποιήσω, όποια μου έρχονται στο μυαλό και θεωρώ πως θα δώσουν αυτό που θέλω, θα τα χρησιμοποιήσω, δεν κοιτάω ούτε μόδα ούτε τίποτα. Αν κάτι με εμπνέει και είναι το κατάλληλο να αναδείξει αυτήν τη μελωδία, έχω αυτήν την ευχέρεια.

Κάτι που σε κάθε δίσκο σας προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω, είναι η σειρά με την οποία προκύπτουν οι συνθέσεις, εάν πρώτα έρχονται τα ορχηστρικά μέρη και πάνω σε αυτά χτίζεται το metal τμήμα τους, ή το αντίστροφο. Υπάρχει τελικά κάποιος συγκεκριμένος τρόπος ή εξαρτάται από το κομμάτι κάθε φορά;

Πράγματι υπάρχει μια φόρμουλα σε αυτό, ειδικά από το "Communion" και μετά και με τη χρήση ζωντανής ορχήστρας δουλεύουμε με συγκεκριμένο τρόπο. Είμαστε τρεις βασικοί συνθέτες, εγώ, ο αδερφός μου κι ο Σωτήρης, βέβαια έδωσαν σημεία και κομμάτι και ο Ντίνος και ο Krimh, αλλά ο κορμός είναι αυτοί οι τρεις συνθέτες. Εγώ θα δώσω τα σημεία μου με την ορχήστρα, τα παιδιά θα βάλουν μετά από πάνω το metal στοιχείο, εγώ δε θα ασχοληθώ πολύ με το metal, εως και καθόλου.

Ο καθένας θα βάλει τις ιδέες του, ο αδερφός μου πήρε για παράδειγμα πολλά σημεία δικά μου κι έβαλε από πάνω τα metal στοιχεία. Το αντίθετο γίνεται όταν μου φέρνουν τα metal στοιχεία κι εγώ πρέπει να ενορχηστρώσω ή να βάλω κάποιες ιδέες δικές μου ορχηστρικές. Αυτή είναι η φόρμουλα θα μπορούσα να πω που δουλεύουμε, αυτό μας βολεύει, είναι πρακτικό κι έτσι δουλεύουμε πια.

Μέχρι να φτάσει στο σημείο να γίνει η ηχογράφηση της ορχήστρας, κάνεις κάποια demo χρησιμοποιώντας για παράδειγμα ψηφιακά όργανα, ή κάποιες ίσως πιο απλοποιημένες ενορχηστρώσεις;

Επειδή δε θέλω να χάνω χρόνο, προσπαθώ να έχω έναν ήχο ορχήστρας για να ακούνε τα παιδιά, αλλά δε θα κάτσω να κάνω midi orchestration που θέλει πάρα πολύ χρόνο και δε θα με βοηθήσει και πουθενά. Εγώ δίνω τη βάση, δηλαδή το πιάνο μου το οποίο το αντικαθιστώ με έναν ήχο ορχήστρας και μετά ενορχηστρώνω στο Sibelius, που είναι ένα notation software, και από αυτό φτιάχνω τις παρτιτούρες που δίνω στην ορχήστρα. Είναι πιο πρακτικό και κερδίζω χρόνο. Έχω χρησιμοποιήσει πολύ λίγα όργανα από midi, το 90% είναι ζωντανά όργανα.

Θα γυρίσω τώρα λίγο πίσω στην αναφορά που έκανες για τη συνεισφορά του Ντίνου και του Krimh, και πλέον ο Ντίνος αποτελεί και επίσημα μέλος της μπάντας...

Ναι ξέρεις ο Ντίνος ήταν μέλος της μπάντας εδώ και δέκα χρόνια περίπου, είναι μαζί μας πολλά χρόνια, και ήρθε η ώρα να τον βάλουμε ως βασικό μέλος, το οποίο μπορεί να συνεισφέρει και συνθετικά, και στις φωτογραφίες κλπ. Πάντα ήταν ένα μέλος στα live, είναι ένας αδερφός μας πια, είναι μέρος των Śepticflesh και ήρθε η ώρα να δικαιωθεί.

Σε ποιά σημεία μπορεί κανείς να ακούσει τις ιδέες που φέρνουν τα παιδιά, πέραν των βασικών συνθέσεων που κάνετε εσείς όπως μας περιέγραψες;

Κοίτα για παράδειγμα το "Coming Storm" που είναι βασισμένο στην ορχήστρα μου, έχει κιθάρες που είναι του Ντίνου. Εκεί θα δεις πως δουλεύουμε, επίσης το "Psychohistory" έχει διάφορα riffs του Krimh, αλλά όπως σου είπα ο βασικός κορμός είμαστε εμείς οι τρεις, το 90% των συνθέσεων είναι των τριών μας.

Γι' ακόμη μια φορά συνεργαστήκατε και με τον Jens Bogren, που έκανε καταπληκτική δουλειά με τον ήχο του άλμπουμ. Δε σου κρύβω πως πάντα είχα την απορία για το πόσες δυσκολίες αντιμετωπίσατε μέχρι να φτάσετε στο επίπεδο που είστε ηχητικά, αλλά και σε κάθε άλμπουμ νομίζω πως είναι μια πρόκληση πως να καταφέρει ο ήχος να χωρέσει τόσο πολλά στοιχεία, χωρίς να χάσει ούτε τον όγκο που χρειάζεται ούτε τη λεπτομέρεια των τόσω διαφορετικών οργάνων.

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα να σου πω την αλήθεια, και είναι μια άνιση μάχη μερικές φορές, διότι σε κάθε άλμπουμ μαθαίνουμε. Είναι μια μάχη που δεν ξέρω αν θα έχει νικητή στην ουσία διότι μιλάμε για ακουστικά όργανα και μιλάμε για όργανα με μεγάλη ένταση και όγκο. Πάντα μαλώνουμε, πάντα προβληματιζόμαστε, πάντα έχουμε κάποιες απορίες πως θα βγεί το τελικό αποτέλεσμα.

Ο Bogren αλλά κι όλοι οι παραγωγοί που έχουμε χρησιμοποιήσει κάνουν φοβερή δουλειά, δεν το συζητώ. Εγώ όμως είμαι ακόμη λίγο αυστηρός ως προς το πώς πρέπει να ακούγεται η ορχήστρα, δεν ξέρω ακόμη που θα φτάσει όλη αυτή η μάχη. Σίγουρα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το τελικό αποτέλεσμα, αλλά αυτή η μάχη θα υφίσταται πάντα πιστεύω, είναι πολύ δύσκολο αυτό που θέλουμε να κάνουμε και θέλουμε να ακούγονται και τα πάντα. Αλλά ξέρεις λίγο να χαμηλώσεις κάτι, ελάχιστα, μπορεί να διαλύσει όλο το οικοδόμημα.

Και είναι και μια μάχη συχνοτήτων, με τόσα όργανα που συναγωνίζονται για τον ίδιο χώρο ουσιαστικά...

Ακριβώς! Αυτό είναι, παίζεις με τις λεπτομέρειες που με μια λάθος κίνηση μπορείς να το καταστρέψεις, μιλάμε για ένα τρομερό όγκο οργάνων και καναλιών, και πρέπει να το χειριστεί όσο μπορεί καλύτερα ο παραγωγός. Σίγουρα παίζουμε metal, αλλά εγώ είμαι ακόμη πολύ αυστηρός με τη χρήση της ορχήστρας. Μπορεί βέβαια να είναι κι εγωιστικό, αλλά θα ήθελα λίγο παραπάνω την ορχήστρα. Αν σκεφτείς βέβαια ο άνθρωπος αυτός τι τράβηξε και πως κατάφερε να βγάλει όλο αυτό σε μια στερεοφωνική μίξη είναι θαύμα.

Το όλο θέμα με το loudness war είναι κάτι που έπεσε ποτέ στο τραπέζι για τον ήχο σας; Δεδομένων όλων των παραγόντων που συζητήσαμε, θα μπορούσε ένα πιο δυναμικό mastering (που ίσως να έγινε για το βινύλιο) να τονίσει κάποιες λεπτομέρειες;

Ξέρεις παίζουμε κι έναν ακραίο ήχο ο οποίος είναι σε γρήγορες ταχύτητες. Αν το προσεγγίσουμε με μια πιο vintage λογική, φοβάμαι ότι μπορεί να λασπώσει άσχημα. Τα ντραμς που είναι ο σκελετός, πρέπει να έχουν έναν ήχο ώστε να διακρίνεται τι παίζουν. Αν το πας πολύ αναλογικά, δε νομίζω ότι θα δουλέψει. Βάζοντας από πάνω και την ορχήστρα, και το χαμηλό κούρδισμα που έχουμε στις κιθάρες, πιστεύω πως θα ήταν μια λάθος προσέγγιση. Στην ουσία όσο πιο πολύ το έχεις τσιτωμένο, και πιο digital τόσο πιστεύω αναδεικνύονται και τα χρώματα.

Θα ήθελα τώρα να πάμε λίγο πίσω, και πιο συγκεκριμένα στο live στο Μεξικό, που κυκλοφόρησε και ως "Ιnfernus Sinfonica MMXIX", που θα τολμήσω να πω πως ήταν η πιο φιλόδοξη κίνηση που έχουμε δει από ελληνική μπάντα. Πως ήταν η εμπειρία αυτής της εμφάνισης, αλλά και η προετοιμασία για να παρουσιαστεί κάτι τόσο εντυπωσιακό στο κοινό; Ηταν και η πρώτη φορά που εμφανιστήκατε ζωντανά με ζωντανή ορχήστρα, κάτι που το έκανε ακόμη πιο ιδιαίτερο.

Ως αρχιτέκτονας αυτού του project, δούλευα πάρα πολλούς μήνες. Παρότι ήταν ενορχηστρωτικά έτοιμα, έπρεπε να αλλάξω, και να βάλω και κάποιες νέες ιδέες στην ορχήστρα και στο "Anubis" και στο "Persepolis". Έπρεπε να δουλέψω με τον promoter που ευτυχώς ήταν και μουσικός και με καταλάβαινε, μίλαγε παράλληλα με τον μαέστρο και είχαμε μια συχνή επικοινωνία. Αυτό βοήθησε πάρα πολύ. Βέβαια είχα τόσο πολύ άγχος που δεν το ευχαριστήθηκα όσο ήθελα. Μετά στο τέλος καταλάβαινα τι γινόταν.

Η εμφάνιση στο Μεξικό είναι σίγουρα η κορυφαία μας στιγμή

Ήταν κάτι το εξωπραγματικό, δε μπορώ να το εκφράσω με λόγια. Το άγχος που είχα για το πως θα βγει η ορχήστρα live, πως θα ακούγεται ο Krimh από το πλεξιγκλάς εκεί πάνω, μη βρεθεί κάποιο θέμα με τις κιθάρες, είχαμε δυο ηχολήπτες, ένας ήταν ο Terry ο ηχολήπτης μας που μας ακολουθεί παντού και είχαμε κι έναν δεύτερο με την ορχήστρα. Ήταν ένα τεράστιο project, για το οποίο έπρεπε να δουλέψουν όλα ρολόι. Ευτυχώς δεν είχαμε κανένα σοβαρό πρόβλημα, κι όλα βγήκαν τέλεια.

Μάλλον θα ξαναγίνει αυτό στο Μεξικό, και τώρα θα το απολαύσω πιο πολύ, αφού δε θα έχουμε να το βγάλουμε σε DVD. Ένα εξωπραγματικό project αλλά ευτυχώς βγήκε μια χαρά, σίγουρα είναι η κορυφαία μας στιγμή.

Με λυπεί βαθύτατα το ότι έχω προτάσεις από άλλες χώρες στην Ευρώπη για αρχαία θέατρα, και δεν υπάρχει πρόταση από τη χώρα μου

Ανέφερες πως το εγχείρημα θα επαναληφθεί στο Μεξικό. Έχετε σχέδια για να το φέρετε και σε κάποια άλλη χώρα στο μέλλον;

Κατ' αρχήν αυτό το project πρέπει να γίνει στην Ελλάδα.

Εκεί ήθελα να καταλήξω αλλά με πρόλαβες!

Με λυπεί βαθύτατα το ότι έχω προτάσεις από άλλες χώρες στην Ευρώπη για αρχαία θέατρα, και δεν υπάρχει πρόταση από τη χώρα μου. Αλλά συμβιβάζομαι με το τί είναι η χώρα μου, στο χώρο του ḿetal, ποιο είναι το σύστημα, τι είναι όλο αυτό που εμποδίζει τον ακραίο ήχο να αναδειχθεί, δεν είναι απλό εγχείρημα.

Η Ελλάδα είναι ακόμη μια σκυλοκρατούμενη κοινωνία

Θα προσπαθήσω να το κάνω και Ελλάδα, δεν ξέρω μέχρι που θα φτάσει αν πραγματοποιηθεί, αλλά θα το προσπαθήσω. Σίγουρα αν δε γίνει στην Ελλάδα θα γίνει αλλού στην Ευρώπη. Απλά είναι κρίμα να το κάνουμε στο Μεξικό, να έχει τέτοια επιτυχία, με 3000 κόσμο και στη χώρα μου να το σκέφτονται.

Είναι πράγματι θλιβερό αν το σκεφτείς έτσι.

Μα αν το σκεφτείς η Ελλάδα είναι ακόμη μια σκυλοκρατούμενη κοινωνία, στην οποία να βγει κάτι που είναι διαφορετικό από αυτό που μας έχουν πιέσει να ακούμε, θα το κόψουν. Δεν ξέρω πραγματικά, είναι πολύ θλιβερό. Θα έπρεπε σίγουρα να παίξουμε σε ένα αρχαίο θέατρο, και είναι κρίμα. Αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση, είναι ποιος θα δώσει το o.k. , αν είναι κανένας συντηρητικός ο οποίος πιστεύει ότι ο ήχος με distortion είναι σατανικός, μετά καταλήγεις να κυνηγάς φαντάσματα.

Πλέον ανήκετε στο δυναμικό της Nuclear Blast, αναμφίβολα μιας από τις μεγαλύτερες δισκογραφικές στον ευρύτερο metal χωρο. Πως αλλάζει τα δεδομένα για τους Septicflesh αυτή η αλλαγή;

Χωρίς να μειώσω τη Season Of Mist, κακά τα ψέματα είσαι μέρος της μεγαλύτερης εταιρείας στο metal, ειδικά στο πιο underground. Το roster της Nuclear ζαλίζει, και βλέπουμε ήδη τη διαφορά σε πάρα πολλά θέματα. Στο πως μια εταιρεία δουλεύει για να κάνει ένα δυνατό promotion για το δίσκο, ξέρεις είσαι σε ένα άλλο level αυτήν τη στιγμή, το οποίο το βλέπεις παντού, στο πως είναι η συνεργασία, τι δυνατότητες έχεις, πόσο δουλεύει μια ομάδα από πίσω σου ώστε να δώσει το αποτέλεσμα που θέλει σε καμπάνιες, τα πάντα. Είναι μεγάλη η διαφορά. Αυτό μας χαροποιεί και μας δίνει μια ώθηση ώστε να κάνουμε περισσότερες περιοδείες και να προωθήσουμε καλύτερα το δίσκο. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα και είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε στο roster της.

Παράλληλα βέβαια υπήρξε και μια ιδιάζουσα κατάσταση, με τον ιδρυτή της Nuclear Blast να ξεκινά την Atomic Fire, η οποία "έκλεψε" ένα μέρος του roster, δεν ξερω εαν αυτό σας προβλημάτισε ή αν από την άλλη είναι και καλό για σας, μένοντας σαν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα.

Εμείς δεν είμαστε το μεγαλύτερο όνομα ούτως η άλλως. Πρώτα απ’όλα ο Staiger μας ήθελε πάρα πολύ, υπογράψαμε κάμποσα χρόνια πριν, απλά με την πανδημία καθυστερήσαμε να βγάλουμε το άλμπουμ. Το roster ακόμη είναι τεράστιο, κι εμείς βλέπουμε πως παρότι δεν είμαστε το πρώτο όνομα ότι είμαστε προτεραιότητα για ένα χρονικό διάστημα και μας είπαν πως θα κάνουν τα πάντα ώστε να προωθήσουν το άλμπουμ παντού. Αυτό είναι το σημαντικό κι αυτό είναι που κρατάμε. Ξέρουμε που είμαστε, δεν είμαστε ούτε οι Nightwish, oυτε οι Machine Head αλλά η εταιρεία βλέπω ότι μας κοιτάει στα μάτια και θέλει το καλύτερο για μας και μας έχει σε προτεραιότητα.

Μιας και ανέφερες τις περιοδείες, με την κατάσταση να είναι ακόμη σχετικά αμφίβολη με την πανδημία, και τον πόλεμο δυστυχώς να συνεχίζεται, πως είναι τα πλάνα σας αυτήν τη στιγμή;

Κοίταξε, χωρίς περιοδεία δεν υφίσταται κι ένα άλμπουμ. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις. Θα γίνουν οι περιοδείες, θα γίνουν αυτά που πρέπει, σε μια νέα πραγματικότητα, μετά την πανδημία και με αυτό που ζουμε αυτήν τη στιγμή στην Ουκρανία, αλλά δε μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο. Είναι κάτι που πρέπει να γίνει και θα το κάνουμε. Έχουμε κάποια πλάνα, θα ανακοινώσουμε τις ημερομηνίες και σίγουρα θα κάνουμε και πιο πολλά φεστιβάλ του χρόνου, γιατί τώρα με την πανδημία τα περισότερα slots ειναι κλεισμένα. Έχουμε πάντως βλέψεις για πολλές εμφανίσεις. Σίγουρα δε θα μπορείς πια να περιοδεύσεις στη Ρωσία και την Ουκρανία δυστυχώς, αφού ζούμε σε έναν τρελό κόσμο και πρέπει να συμβιβαστούμε με κάποια πράγματα.

Αναγκαστικά ελπίζεις για το καλύτερο, αφού πλέον τα πράγματα είναι τόσο ρευστά...

Ναι, είχαμε την πανδημία, μετά ήρθε και ο πόλεμος, πραγματικά απορώ. Αλλά, πολιτική, πιο βρωμερό πράγμα δεν υπάρχει.

Δεν πιστεύω πως πολύς κόσμος θέλει να ακούσει τα παλιά

Μια ερώτηση που ίσως να στην έχουν κάνει πολλές φορές, ωστόσο οφείλω να την κάνω γιατί ξέρω πως υπάρχει κόσμος που έχει μια νοσταλγία για την προ-Communion εποχή των Septicflesh, και του λείπουν αυτά τα κομμάτια από τις συναυλίες σας. Νιώθεις πως αυτό το υλικό είναι πλέον αρκετά μακριά από τον ήχο σας, για να το συμπεριλάβετε στα live;

Εγώ δεν πιστεύω πως πολύς κόσμος θέλει να ακούσει τα παλιά. Εγώ πιστεύω πως η μπάντα ξεκίνησε για μένα το 2008. Δε λέω οτι απαρνιέμαι το παρελθόν, ίσα ίσα είμαι υπερήφανος, αλλά κακά τα ψέματα αυτή είναι η αλήθεια. Μετά το 2008, όταν ήμαστε σε μια εταιρεία που είναι μεγάλη, όπως ήταν η Season Of Mist και μας βοήθησε ώστε να κάνουμε τα απαιτούμενα βήματα, εκεί ήταν και το δυναμικό comeback που έγινε. Όποτε παίξαμε πάντως κομμάτια από την πρώτη περίοδο δεν είδα και μεγάλη ανταπόκριση να σου πω την αλήθεια. Βέβαια τώρα επειδή μας ξέρουν γυρνάνε και στο παρελθόν αλλά ακόμη δεν το έχουνε μάθει.

Καταλαβαίνω κάποιους που θέλουν να παίξουμε κομμάτια του παρελθόντος αλλά προχωράμε, δε λεω οτι δε θα παίξουμε, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν το βλέπω. Για το "Communion" να μου λεγες οτι θα κάνουμε περιοδεία τώρα, πάλι δεν το βλέπω. Μπορεί στο μέλλον να γίνει, μια περιοδεία μόνο για το "Communion". Αυτήν τη στιγμή η μπάντα έχει άλλες προτεραιότητες, να προωθήσει το νέο άλμπουμ, project όπως είναι το live με ορχήστρα, αυτήν τη στιγμή δε χωράει κάτι άλλο.

Η αλήθεια είναι πως είστε και πολύ παραγωγικοί τα τελευταία χρόνια οπότε φαντάζομαι όσο εμπλουτίζεται κι ο κατάλογος των τραγουδιών το να βάλετε λιγότερο γνωστά κομμάτια στο σετ είναι ακόμη πιο δύσκολο.

Ναι, φυσικά, και φαντάσου πως με την πανδημία αργήσαμε κιόλας, μετά το "Communion" βγάζαμε δίσκο ανα τρία χρόνια, τώρα αυτό βγαίνει μετά από τέσσερα και κάτι χρόνια, έχουμε να κάνουμε περιοδεία τρία χρόνια, έχουμε άλλες προτεραιότητες.

Έχετε καταλήξει στο σετ για τις νέες περιοδείες;

Μες στον Ιούνιο που θα ξεκινήσουμε πρόβες θα βγάλουμε και το σετ, θέλουμε να έχουμε 5-6 κομμάτια από το νέο άλμπουμ οπότε θα το δούμε στην πορεία.

Ανυπομονούμε να σας ξαναδούμε επί σκηνής. Ευχαριστώ για το χρόνο σου και για το πολύ δυνατό νέο άλμπουμ που ολοένα μεγαλώνει με τις ακροάσεις!

Ευχαριστώ κι εγώ πολύ, χαίρομαι που σου άρεσε και αρχίζεις να καταλαβαίνεις και το άλμπουμ, δεν είναι εύκολο υλικό και θέλει αρκετά ακούσματα.