Cathedral

Και μόνο η θέα του λογότυπου των Cathedral σε μια νέα κυκλοφορία είναι ικανή να προκαλέσει ρίγη ευφορίας, ειδικά σε όσους από εμάς θεωρούμε τους Βρετανούς θεούς του doom ως μία από τις καλύτερες, ίσως και λίγο παραγνωρισμένες, μπάντες του ιδιώματος. Οι Cathedral επέστρεψαν λοιπόν; Δυστυχώς όχι, αφού το "Society's Pact With Satan" είναι ουσιαστικά μια κυκλοφορία με αρχειακό χαρακτήρα. Ας είναι, ακόμα κι έτσι η οπαδική μας δίψα σβήνει για λίγο!

Το "Society's Pact With Satan" είναι ένα EP και αποτελείται από την ομώνυμη 30λεπτη σύνθεση. Πρόκειται για την τελευταία ηχογράφηση της μπάντας πίσω στο 2012 και στα ίδια sessions που οδήγησαν στο κύκνειο άσμα τους "The Last Spire" του 2013. Ξεχασμένη από όλους, η ηχογράφηση ανακαλύφθηκε πρόσφατα από τον παραγωγό Jaime Gomez Arellano, ο οποίος ειδοποίησε την μπάντα. Ακούγοντας το, όλοι συμφώνησαν πως έπρεπε να μιξαριστεί και να κυκλοφορήσει. Και ιδού.

Μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί: πόσο καλό μπορεί να είναι ένα track που δεν χώρεσε σε ένα άλμπουμ το οποίο ήταν οριακά μέτριο για τα δεδομένα των Cathedral; Η ίδια η φύση του τραγουδιού είναι τέτοια που δεν επιτρέπει συγκρίσεις με το υπόλοιπο "The Last Spire", αλλά με άλλες μακροσκελείς συνθέσεις του γκρουπ - κάποιες εκ των οποίων υπήρξαν μικρά αριστουργήματα. Μιλάω κυρίως για το κολοσσιαίο "The Voyage Of The Homeless Sapien" από το "Static Magik" EP.

Σε αντίθεση λοιπόν με προηγούμενες φιλόδοξες συνθέσεις τους, το "Society's Pact With Satan" έχει λιγότερα πειραματικά στοιχεία κι εκφραζει λιγότερες από τις πιο obscure 60s-70s ανησυχίες των Cathedral. Η σύνθεση εδώ μένει αποκλειστικά σε μεταλλικά πλαίσια για όλα τα τριάντα λεπτά της, εικοσιπέντε αν αφαιρέσουμε τα πέντε λεπτά του εφιαλτικού sample στην αρχή και το τέλος. Ο βασικός σκελετός είναι φυσικά βαρύτατο doom, με το βασικό θέμα να μοιάζει με μια πιο horror εκδοχή του "War Pigs", με δυσοίωνες παύσεις κι ένα ακόμα πιο δυσοίωνο organ να κυριαρχεί.

Καθώς αναπτύσσεται, η σύνθεση θα παρουσιάσει μια σειρά από αναμενόμενα στοιχεία: θα ξεσπάσει σε ένα γρήγορο tempo. Θα παρουσιάσει ένα όμορφο folk-ιζον ακουστικό θέμα στην μέση. Θα πετάξει μια σειρά από απολύτως πορωτικά ρυθμικά riff εκεί γύρω στο 20λεπτο, πριν κλείσει τον κύκλο με το βασικό θέμα και το σκοτεινό φινάλε. Η δομή είναι απολύτως προβλέψιμη κι απολύτως λειτουργική, έχοντας ακριβώς την ιδανική ροή που πρέπει να έχει ένα κομμάτι τέτοιας διάρκειας.

Από μια άποψη, το να ακούς την φωνή του τρισμέγιστου Lee Dorian και τα riffs του Gaz Jennings να καταπίνουν τον ήλιο, όπως πάντα, είναι αρκετά για περάσεις τέλεια, ειδικά μάλιστα όταν οι στίχοι-ατμόσφαιρα του τραγουδιού είναι ένας καλός συνδυασμός δυστοπίας, τρόμου και σάτιρας. Αν προσπαθήσεις όμως να ξεκοκαλισεις λίγο το πράγμα, θα βρεις πως στο μεγαλύτερο μέρος του, το "Society's Pact With Satan" δεν ακούγεται ιδιαίτερα χαρισματικό ή εμπνευσμένο. Πρόκειται για ένα μάλλον τυπικό δείγμα των ικανοτήτων της μπάντας. Τα οπαδικά ένστικτα θα ικανοποιηθούν, το κομμάτι έχει καλό επίπεδο μνημονικότητας αλλά δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο στην ήδη υπάρχουσα μυθολογία του γκρουπ.

Αν το "Society's Pact With Satan" σηματοδοτήσει μια πιθανή επανασύνδεση των Cathedral, αξίζει να γιορταστεί. Σε κάθε άλλε περίπτωση, αποτελεί απλώς μια καλή προσθήκη σε μια ήδη πλουσιότατη δισκογραφία και μια καλή υπενθύμιση ότι, μια φορά και έναν καιρό, αυτή η μπαντάρα μπορούσε να κουνάει τον κόσμο σου με τον δικό της μοναδικό τρόπο. Κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.

Pre-order