Prophets Of Rage: Επικίνδυνοι καιροί απαιτούν επικίνδυνα τραγούδια

Όλοι μπορούμε να κατανοήσουμε τη μεγάλη αξία και δύναμη της μουσικής η οποία μπορεί να προκαλεί ατομικές ή ομαδικές συγκινήσεις, να ενεργεί ως κίνητρο για οποιαδήποτε πράξη ή δράση. Η μουσική, ως μορφή κοινωνικής συνείδησης είναι προικισμένη να προκαλεί τις διεγέρσεις και τις επιδράσεις περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη τέχνη. Η δύναμη της να προκαλεί ομαδικές εκδηλώσεις, να μεθάει, να δημιουργεί εκστατική συμμετοχή και να κάνει συγκινησιακά ίσους για ένα χρονικό διάστημα τους ανθρώπους στάθηκε εξαιρετικά χρήσιμη στον αγώνα που καταβάλλουν μερικοί καλλιτέχνες ενάντια στα εκάστοτε καθεστώτα, στις κοινωνικές πεποιθήσεις και φυσικά στον πόλεμο.

Ξεκινώντας από τον Woody Guthrie που υποστήριζε πως δουλειά του μουσικού είναι να δίνει απλόχερα τις υπηρεσίες του ανακουφίζοντας τους αδικημένους από την κοινωνία ανθρώπους και να ενοχλεί αυτούς που ζουν άνετη ζωή. Χρησιμοποιούσε τη μηχανή που είχε στα χέρια του, την κιθάρα, για να παλέψει για έναν κόσμο που το δίκιο θα ανήκε στους πολλούς. Sex Pistols, Τhe Clash, Rage Against the Machine ήταν μερικά από τα συγκροτήματα που αντιμετώπισαν τη μουσική που έπαιζαν σαν ένα όπλο ενάντια στην εξουσία, σαν μια αφορμή να ξεσηκώσουν το πλήθος που του αρκεί μια μικρή σπίθα από ένα εκρηκτικό riff για να ξυπνήσει από τον λήθαργο. Την ίδια τακτική έρχονται να ακολουθήσουν στις μέρες μας οι Prophets of Rage. Αποτελούνται από τα τρία τέταρτα των πιο πολιτικοποιημένων συγκροτημάτων της δεκαετίας του '90, Rage Against The Machine (Tom Morello, Tim Commerford, Brad Wilk), Cypress Hill (B-Real) και Public Enemy (Chuck D, DJ Lord).

Πίσω από τη δημιουργία του συγκροτήματος κρύβεται ο ανήσυχος Tom Morello, ο οποίος τον Μάιο του 2016 μετά την ανάγνωση ενός ειδησεογραφικού άρθρου που ένθερμα δήλωνε πως ο Trump "Rages Against The Machine" αποφάσισε πως η μουσική του δεν έχει καμία θέση στο περιθώριο της ιστορίας. Οι πέντε μουσικοί συναθροίστηκαν γύρω από punk rock, hip hop, rock 'n' roll και metal ήχους, όχι μόνο για να εναντιωθούν στην πολιτική του Donald Trump αλλά γιατί πιστεύουν πως δεν πρέπει να κρύβουν τις πεποιθήσεις τους πίσω από το επάγγελμά τους. Οι συγκυρίες τους επέτρεψαν να γίνουν μουσικοί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δημιουργούν μελωδίες για τους εαυτούς τους ή για ένα συγκεκριμένο κοινό. Αντίθετα, μέσα από την εργασία τους προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους ακροατές και να τους παρακινήσουν να πιστέψουν πως είναι δυνατότεροι από τον κάθε επίδοξο «σωτήρα» που με μια μαγική κίνηση θα τους λύσει τα προβλήματα. Ο Tom Morello είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι: «Το σπίτι σας, το σχολείο σας, η κοινότητά σας, ο τόπος εργασίας σας, η χώρα σας και ο κόσμος συνολικά εξαρτάται από εσάς, χωρίς συγγνώμες ή συμβιβασμούς, να αγωνίζεστε για τον κόσμο που πραγματικά θέλετε».

Tο συγκρότημα ήταν αρχικά δύσκολο να βρει τη χημεία του, να αποκτήσει μια ταυτότητα και να μην ακολουθήσει την εκρηκτική νεανική δράση των νεανικών χρόνων των μελών του. Αυτό είναι και το κύριο ζήτημα που απασχόλησε το ακροατήριο το προηγούμενο διάστημα αφού όσο και αν είναι σεβαστές οι φωνητικές ικανότητες των Chuck D και B-Real από ένα τέτοιο δυναμικό σχήμα φαίνεται ακόμη να λείπει ο αγωγός διοχέτευσης στριγκλιάς που ακούει στο όνομα Zack de la Rocha ο οποίος δεν θέλησε να συμμετάσχει στο σχήμα. Παρ' όλα αυτά, η μπάντα είναι εδώ για να πειραματιστεί και να επενδύσει τα τσιτάτα της με νέους ήχους που θα απευθύνονται σε κοινό με ποικίλα μουσικά γούστα. Funky ρυθμοί στο "Take Me Higher", rock 'n' roll υπαινιγμοί που θυμίζουν Led Zeppelin στο "Legalize Me" και οργισμένοι πειραματισμοί συναθροίζονται όχι για να φτιάξουν μανιφέστα και κείμενα με βαθύ πολιτικό περιεχόμενο αλλά για να μαζέψουν όλα τα συνθήματα που έχουν γραφτεί και ακουστεί στους δρόμους των αδικημένων και να τα κάνουν τραγούδια που θα μείνουν στο μυαλό ακόμη και στο αυτί του ακροατή που πάτησε τυχαία το play.

Οι Prophets of Rage είναι από τις μπάντες που αξίζει να ακούει κανείς όχι μόνο για τη μουσική τους, αλλά γιατί ενοχλούν. Συγκεκριμένα πριν δύο χρόνια οι περισσότερες από τις συναυλίες τους διεξάγονταν δωρεάν για το κοινό και όλες κατέληγαν σε διαδηλώσεις κατά του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών. Επίσης, το συγκρότημα είχε προγραμματίσει να παίξει για περισσότερους από 700 κρατούμενους σε κρατική φυλακή της Καλιφόρνια. Τα σχέδια για την είσοδο της μπάντας ακυρώθηκαν την τελευταία στιγμή και έτσι προς λύπη της εξουσίας, οι Prophets of Rage έβαλαν μια σκηνή στο δρόμο έξω από τους τοίχους των φυλακών και έπαιξαν ένα επιθετικό set τριών κομματιών, τόσο δυνατά έτσι ώστε να ακουστούν μέσα στις φυλακές. Ακόμη, από τα έσοδα των συναυλιών τους εξασφαλίζουν εξοπλισμό για την ανεξάρτητη πρωτοβουλία Jail Guitar Doors η οποία προμηθεύει με μουσικά όργανα τους κρατούμενους. Όμως δεν σταμάτησαν εκεί καθώς δύο εβδομάδες αργότερα, ξεκίνησαν περιοδεία στη Βόρεια Αμερική και στην Eagle Bank Arena Fairfax, μια αρένα 10000 θέσεων οι B-Real και ο Chuck D ξεσήκωναν το πλήθος φωνάζοντας: «Αγώνας για ελευθερία», και «Σηκώστε τις γροθιές σας». Το κοινό παραλήρησε μόλις ο Morello ανακοίνωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων της συναυλίας θα διανεμόταν στον μη κερδοσκοπικό φορέα Bread For The City, που παρέχει υπηρεσίες στους αστέγους. Οι Prophets of Rage αναγνωρίζουν τη σημασία της μουσικής στα πολιτικά κινήματα. Αλλά το μήνυμα της μπάντας δεν σταματάει με την ίδια τη μουσική. Ορισμένα από τα έσοδα από την περιοδεία τους, "Make America Rage Again" διοχετεύθηκαν σε καταφύγια αστέγων και σε τράπεζες τροφίμων, ενώ τα εισιτήρια για τις συναυλίες εκείνη την περίοδο κόστιζαν λιγότερο από 20 δολάρια. Το συγκρότημα μάλιστα προέτρεπε τους ακροατές του να διοχετεύσουν την απογοήτευσή τους σε κάτι που θα συνεχιστεί και την επόμενη ημέρα των εκλογών. Έχουν εντέλει κατορθώσει κάθε τους εμφάνιση να αποτελεί ένα κομμάτι της κοινωνίας στην οποία θα ήθελαν να ζουν. Για όλους λοιπόν τους παραπάνω λόγους και μέχρι ο κάθε άνθρωπος σε κάθε γωνιά του πλανήτη να έχει τροφή, στέγη, εκπαίδευση και ελευθερία είναι σημαντικό να ακούσει κανείς έστω και μια φορά στη ζωή του Prophets Of Rage.