Οι Mary's Flower Superhead δημιουργήθηκαν πριν από μερικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Ο Ηλίας Σμιλιός, ο Θάνος Καζαντζής και ο Νίκος Δημοκάδης αποτελούν ένα ανήσυχο συγκρότημα που μεγάλωσε στα '90s και άφησε το στίγμα του στην εγχώρια εναλλακτική σκηνή ήδη από την πρώτη δεκαετία του 2000. Ο αρχικός τους ήχος επηρεάστηκε από την αμερικανική indie, punk σκηνή και χαρακτηρίζει το ομώνυμο πρώτο τους άλμπουμ (Polytropon Records) το 2006. Ακολούθησε το άλμπουμ "SWAY" με catchy ήχους παρμένους από συγκροτήματα όπως οι Strokes και οι Cage The Elephant. Χαρακτηριστικά τραγούδια να ακούσεις, να δεις τα επιμελημένα τους video-clip και ίσως να επενδύσεις τα vlogs σου, όπως κάνει η youtuber Foteini Korre, είναι τα "The Boy You Can't Destroy" και "Touch To A Blast".
Μετά από έξι χρόνια δημιουργικής απουσίας οι Mary's Flower Superhead επαναπροσδιόρισαν τον ήχο τους φέρνοντας το "Wealth" (Inner Ear Records, 2018) που κατευθύνεται σε πιο post-punk μελωδίες. Πιστοί στην ανάκληση της εφηβικής αφοπλιστικής ειλικρίνειας δημιούργησαν ένα ωμό και δυναμικό άλμπουμ. Από τη μεριά μας, θέλοντας να κατανοήσουμε από πού αντλούν αυτήν την απεριόριστη ενέργεια τους ρωτήσαμε για τους δέκα δίσκους που τους επηρέασαν περισσότερο. Παρακάτω θα καταλάβετε γιατί υπάρχουν κομμάτια σαν το "Like A Wolf" ή το "Tonight We Sail" στο άλμπουμ "Wealth".
Nirvana
"In Utero" (1993)
Πάμε πολύ πίσω όταν με τον Θάνο ήμασταν ακόμα στο Γυμνάσιο και τα καλοκαίρια πηγαίναμε μαζί κατασκήνωση και πραγματικά λιώναμε αυτόν το δίσκο. Όπως και πολλά άλλα γυμνασιόπαιδα είχαμε κι εμείς τεράστιο κόλλημα με τους Nirvana και ήταν μια από τις μπάντες που μας έκανε δειλά - δειλά να αρχίσουμε να παίζουμε μαζί μουσική.
Smashing Pumpkins
"Mellon Collie And The Infinite Sadness" (1995)
Εδώ μιλάμε για το μεγάλο σοκ... Ένας διπλός δίσκος με απίστευτες κιθάρες που μας μετέδιδε τη μελαγχολία των Pumpkins μέσα από σκληρά οργισμένα riff. All time favourite.
Deftones
"White Pony" (2000)
Οι Deftones ήταν μια από τις μπάντες που μας έφεραν κοντά με τον Νίκο ο οποίος ειδικά εκείνη την εποχή ήταν πιο σκληρός στα ακούσματά του. Ειδικά το White Pony είναι ένας από τους κοινούς αγαπημένους μας δίσκους.
At The Drive In
"Relationship Of Command" (2000)
Άλλος ένας δίσκος που μας ταρακούνησε. Έπεσε στην περίοδο που τα ακούσματα μας γενικά ήταν επιρρεασμένα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ήταν η επιρροές μας για τον πρώτο ομόνυμο δίσκο μας. Ειδικά το post-punk των At The Drive In ήταν η αφορμή του πρώτου μας single "I Sing For You"
Radiohead
"Kid A" (2000)
Γενικά είμαστε πολύ μεγάλοι fans των Radiohead. Πραγματικά έχω να πω κάτι για όλους τους δίσκους τους. Αναφέρω όμως το "Kid A" γιατί ήταν τόσο μεγάλη η έκπληξη να βγάλουν αυτόν τον δίσκο μετά το τεράστιο
"OK Computer". Μάλιστα βγήκε σε εποχή που δεν ήμασταν τόσο εξοικειωμένοι με τον ηλεκτρονικό ήχο που καταρχάς εκτιμήσαμε ακόμη περισσότερο τους Radiohead αφετέρου στάθηκε η αφορμή να ακούσουμε ακόμα πιο experimental δίσκους στη συνέχεια.
Massive Attack
"Mezzanine" (1998)
Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ακόμα δίσκο που λατρεύουμε. Δεν μας έχει επηρεάσει ηχητικά αν και είμαστε λάτρεις της σκηνής του Bristol γενικότερα. Πάντως θυμάμαι πως έχουμε περάσει άπειρες ώρες πάνω σε έναν καναπέ ακούγοντας τον.
Interpol
"Turn On the Bright Lights" (2002)
Εδώ πάμε στα '00s και ο συγκεκριμένος δίσκος είναι για μας ο σημαντικότερος αυτής της περιόδου. Είναι εμφανές ότι μας έχει επηρεάσει σε όλους τους δίσκους μας από το "SWAY" μέχρι και το "Wealth". Το όλο Joy Division κλίμα που αναπαράγουν οι Interpol σε αυτό το άλμπουμ είναι κάτι που το κάνει τόσο ιδιαίτερο και όποτε το ακούμε είναι σαν την πρώτη φορά... OK, περίπου.
Bloc Party
"Silent Alarm" (2005)
Ακόμα ένας δίσκος εκείνης της περιόδου που αποτέλεσε για μας μεγάλη επιρροή. Το επιθετικό και ταυτόχρονα τόσο χορευτικό στοιχείο των Block Party ήταν κάτι που ενσωματώσαμε στον ήχο μας, ειδικά στο "SWAY" (2010).
Husker Du
"Candy Apple Grey" (1986)
Εδώ έχουμε έναν ακόμα classic που θα τον ακούω για πάντα. Για μένα είναι από τις μεγαλύτερες αμερικάνικες indie / punk μπάντες και τόσο άρτιες στιχουργικά και ηχητικά που ταιριάζουν απόλυτα στην ψυχοσύνθεσή μου. Το ωμό τους παίξιμο μου ακούγεται πάντα τόσο οικείο και γνώριμο και χτυπάει πάντα όπως πρέπει.
The Clash
"London Calling" (1979)
Στο Νο 10 το καλό δεν θα μπορούσα να μη βάλω αυτήν τη δισκάρα των Clash. Οι Clash είναι μπάντα που μας έχει επηρεάσει και ηχητικά αλλά και η όλη τους προσέγγιση σε πολλά genres στους διάφορους δίσκους τους είναι κάτι που πάντα μας άρεζε σαν στοιχείο και το βρίσκουμε ελκυστικό. Επίσης είναι μπάντα με τόσο μεγάλες φυσιογνωμίες και τέτοιο έργο που είναι ένας ακόμα λόγος που τους λατρεύουμε.
