Brant Bjork

Μια από τις περσόνες που εμπνέουν καθολικό σεβασμό σε κοινό και μουσικούς είναι αυτή του Brant Bjork. Ο πολυοργανίστας από το Palm Desert έχει κερδίσει εξαρχής την υστεροφημία του ως ένας εκ των ιδρυτικών μελών των θρυλικών Kyuss αλλά δεν επαναπαύτηκε ποτέ στις δάφνες του παρελθόντος. Προσπερνάμε επιγραμματικά (διότι η δισκογραφική πορεία του Brant χρειάζεται ξεχωριστό άρθρο) τους δίσκους με τους Fu Manchu, το "Sounds Of Liberation" των, one-off, Ché, τους Mondo Generator με τον Oliveri, τους Vista Chino αλλά και τον πρώτο και μέχρι σήμερα μοναδικό δίσκο με τους Low Desert Punk που μεσολάβησε ανάμεσα στις δυο τελευταίες solo κυκλοφορίες του δραστήριου Brother Brant.

To "Gods And Goddesses" μας είχε καταπλήξει με τον αξιοπρεπέστατα εύπεπτο ήχο του. Ενώ φαινομενικά δεν είχε ρίξει ούτε σταγόνα νερό στο κρασί του, ο δίσκος είχε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να κατακτήσει τα rock ραδιόφωνα, προσδοκία που φυσικά δεν εκπληρώθηκε ποτέ.

Στο φετινό "Tao Of The Devil" όμως, o φίλτατος Brant επιστρέφει στον ήχο που φαίνεται να τον εκφράζει απόλυτα, σε αυτόν που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Οι προθέσεις του γίνονται φανερές από το εναρκτήριο "The Gree Heen" με την Sabbath-ική αφετηρία να καταλήγει σε ένα ανελέητο τζαμάρισμα. Ο Brant Bjork επέστρεψε στην έρημο, επέστρεψε σπίτι.

Στο "Stackt" επανέρχονται οι μνήμες του μαγευτικού "Jalamanta" ενώ ο δίσκος στο σύνολό του περιέχει για άλλη μια φορά την ιδανική μίξη desert rock με '70s αισθητική. Από το γρήγορο, για τα δεδομένα του, "Dave’s War" μέχρι το ταξιδιάρικο ομώνυμο (συνθέσεις συνεχόμενες στη σειρά του δίσκου αλλά πολύ διαφορετικές μεταξύ τους), το "Tao Of The Devil" κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή.

Μετά από τόσα χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, ο Brant Bjork δύσκολα θα καταφέρει να μας προκαλέσει οποιαδήποτε έκπληξη. Δεν ήταν, όμως, ποτέ αυτός ο σκοπός του. Ο γερόλυκος απλά συνθέτει τη μουσική που τον εκφράζει και τη μοιράζεται με τους ομοϊδεάτες του. Έχοντας αυτήν τη θεωρία στο μυαλό σου, ένας δίσκος του Brother Brant ποτέ δεν θα σε απογοητέυσει. Το ίδιο θα σου συμβεί με το "Tao Of The Devil".

Tώρα που επανακυκλοφόρησε και το back-catalogue του καλλιτέχνη, τα πράγματα είναι δύσκολα για τις τσέπες των ακόλουθών του. Μπορείς, όμως, να τοποθετήσεις άφοβα το βινύλιο του "Tao Of The Devil" στο ράφι ανάμεσα στην υπόλοιπη δισκογραφία του Brant Bjork. Όταν φτάσει η ώρα να επιλέξεις τον επόμενο δίσκο που θα ακούσεις, ότι και αν πιάσει το χέρι σου από το συγκεκριμένο section, θα σε ικανοποιήσει εξίσου.