[7]: Απογοητεύσεις του 2016

Ο Βασίλης Σπανός παρουσιάζει τις ταινίες που δεν κατάφεραν να σταθούν μπροστά στις προσδοκίες του

Από τον Βασίλη Σπανό, 11/01/2017 @ 14:36

Αν το 2016 μας χαιρέτησε μια μια σειρά εξαιρετικών ταινιών σε παγκόσμιο επίπεδο, μας κέρασε και μια πλειάδα ταινιών που καλύτερα θα ήταν να ξεχαστούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.. Ευτυχώς οι περισσότερες blockbusters της κακιάς ώρας και λιγότερες αυτές από σοβαρούς δημιουργούς, παρακάτω ακολουθούν 7 που μας απογοήτευσαν τη χρονιά που μας πέρασε, είτε με τις λανθασμένες προσδοκίες που δημιούργησαν και δεν εκπλήρωσαν ποτέ, είτε για το γεγονός ότι ήταν πραγματικά κακές ταινίες -period-.


1. Suicide Squad

Suicide Squad

Tα μεγάλα χαρτιά της DC για να μπει σφήνα στο κινηματογραφικό σύμπαν που έχει δημιουργήσει η Marvel με το δικό της, αποδείχθησαν both πολύ κατώτερα των προσδοκιών... Το έταιρο αδερφάκι του BvS αποδείχθηκε όχι απλά ένα κακό video clip από cosplayers μιας random αμερικάνικης comicon, αλλά μια οριστική ταφόπλακα στο μοναδικό κομμάτι που η DC θα μπορούσε να υπερτερήσει της Marvel, αυτό το κομμάτι των villains... Αφού, λοιπόν, το έντυσε με ένα τυπικό κλισέ και παντελώς αδιάφορο στόρυ, έκοψε την όποια δημιουργική ελευθερία είχε αφήσει αρχικά στον Ayer και μόνταρε την ταινία με τέτοιο τρόπο, ώστε τίποτα απολύτως δεν έβγαζε λογική... το σύνολο των χαρακτήρων ήταν αδιάφοροι και χωρίς καμία διάθεση μίνιμουμ ανάπτυξης, η Enchantress μας ζάλισε με τα τσιφτετέλια του φινάλε, η Margot Robbie, όσο και να προσπαθούν απεγνωσμένα να την προμοτάρουν, ήταν απλά μια εκνευριστική επαναλαμβανόμενη μανιέρα ανούσιων ατακών και ένας ωραίος κώλος (σεξισμός που ηθελημένα η ταινία τον προκαλούσε) ενώ ο πολυαναμενόμενος Τζόκερ του Leto μια πραγματικά άθλια και άνευρη καρικατούρα -με ευτυχώς ελάχιστο screen time-... το "Suicide Squad", το πνευματικό αδερφάκι του "Batman and Robin", ήταν με διαφορά ό,τι χειρότερο κυκλοφόρησε το 2016!


2. Batman V Superman

Το BvS ήταν ένα βαρετό συνονθύλευμα ειδικών εφέ και στυλιαρισμένου τίποτα, με ένα αργό και αδιάφορο κεντρικό story/mash up κλασσικών στιγμών της κομιξίστικης πορείας των δύο ηρώων -όπου για κάποιον λόγο οι παραγωγοί θεώρησαν ότι έτσι έπρεπε να γίνει- και μηδενικό ενδιαφέρον για δημιουργία χαρακτηρών που το κοινό θα μπορεί  έστω και λίγο να σεβαστεί... το έσωσε ελάχιστα ο Batman του Affleck -ο οποίος, όμως, σκότωνε αβέρτα ό,τι περπατούσε και δεν ξέρουμε αν στο μέλλον αποδειχθεί υπερβολική αυτή η ενσάρκωση του Σκοτεινού Ιππότη- ...το τελικό αποτέλεσμα έσπασε ταμεία και προσωπικά με κέρασε δύο ντεπόν στο σπίτι + το γαμώτο που τσιγκουνεύτηκα τα 7 ευρώ της εισόδου και το ποπ κόρν που αγόρασα και να μη φύγω στο διάλλειμα... Το "Dark Knight Returns" ή το "All Star: Superman" κυκλοφορεί σε κάθε βιβλιοπωλίο για όποιον θέλει να διαβάσει κάτι πραγματικά σπουδαίο για τους δύο εν λόγω υπερήρωες...


3. Κnight of Cups

Ο Terence Malik μπορεί να είναι ο σκηνοθέτης του "Days of Heaven", "Badlands" και της καλύτερης, ίσως, αντιπολεμικής ταινίας ever για τον γράφοντα, το "Thin Red Line" -τριών ταινιών που άλλαξαν το αμερικάνικο σινεμά μέσα σε τριάντα χρόνια καριέρας-, μπορεί μετά από αυτά να γύρισε το υποτιμημένο ελεγειακό όνειρο που ακούει στο όνομα "New World" και στη συνέχεια το αμφιλεγόμενο "Tree of Life", όμως αυτή η φόρα που πήρε από το '98 και μετά + το ξεπερασμένο πια ύφος και τρόπος αφήγησής του, βύθισαν το "Knight of Cups" (κυκλοφορίας 2015, αλλά στην Ελλάδα επίσημα το 2016) με το εξαιρετικό cast και τις υπέρμετρες προσδοκίες σε πρωταφανή βάθη απογοήτευσης, ακόμα και για τους πιο φανατικούς οπαδούς του!


4. Independence Day: Resurgence

Cult αμερικανιά-ένοχη απόλαυση των '90s μετατρέπεται σε μια πραγματικά οικτρή ταινία για τους millennials, με μοναδικό της όπλο τα γρήγορα πλάνα, το κακό χιούμορ, τους μηδενικούς χαρακτήρες, το μπούκωμα με ειδικά εφέ και τη σπατάλη καλών ηθοποιών σε κακογραμμένους ρόλους... οι παθόντες ας τσεκάρουν το πρώτο ID4, αξίζει, και ας μην παρασυρθούν από τη σαπίλα που αποπνέει αυτό το παντελώς φρικτό sequel...


5. Jason Bourne

Ναι ο Matt Damon είναι ο Bourne, ναι η σκηνή στην Αθήνα με την πορεία σε κρατάει στην άκρη του καθίσματός σου, ναι η δυναμική σκηνοθεσία του Greengrass είναι εδώ, η αίσθηση επανάληψης, όμως, και καμίας πρωτοτυπίας στην κεντρική, ψιλοαδιάφορη και αδύναμη ιστορία δεν αφήνει αυτή την τέταρτη επίσκεψη του διάσημου πράκτορα να λάμψει όπως περίμεναν οι φανατικοί φίλοι μιας εκ των καλύτερων σειρών περιπέτειας των '00s...


6. Triple 9

Το "Triple 9" είναι μια αδιάφορη ταινία με και αδιάφορο εξ αρχής premise... Γιατί βρίσκεται στη λίστα; Γιατί από πίσω της κρύβεται ο John Hillcoat, ο άνθρωπος που ήρθε από την Αυστραλία και μας έδωσε ένα εκ των καλύτερων western όλων των εποχών, το "Proposition", ένα εφιαλτικό σκατόψυχο υπαρξιακό post-apocalyptic δράμα χαρακτήρων, το "The Road" και ένα αμφιλεγόμενο αλλά πάντα ενδιαφέρον και με δυνατές στιγμές γκανγκστερικό δράμα, το "Lawless"... και όταν προσγειώνεται στο 2016 με μια τόσο άνευρη και αδιάφορα απρόσωπη ταινία, δεν αφήνει πολλά περιθώρια διαφορετικής αντιμετώπισης...


7. Warcraft

Η ταινία που «θα άλλαζε την αντιμετώπιση των videogame movies από κοινό και κριτικούς» δεν ήρθε ποτέ... Αντιθέτως ήρθε ένα τεράστιο cut-scene με απειροελάχιστες αξιόλογες στιγμές, ένα κακό και μπερδεμένο σενάριο, απόλυτα miss-casted κεντρικό ανθρώπινο cast -με εξαιρετικά κακές ερμηνείες επίσης- και γενικότερα μια κακή ταινία αποκλειστικά και μόνο για τους φίλους του παιχνιδιού -και συγκεκριμένα αυτούς που δεν ενδιαφέρονται για στοιχειώδες σενάριο και πλοκή και χαρακτήρες, απλά για να ζητοκραυγάζουν όταν θα δουν κάτι που πριν μισή ώρα έπαιζαν στο pc τους, στη μεγάλη οθόνη, έναν βράχο ας πούμε, ή ένα σπίτι δίπλα σε ένα ποτάμι κτλ- ...παραδόξως ο Duncan Jones διασώζεται από αυτό το ναυάγιο, όχι γιατί η ταινία δεν ήταν δική του ή πχ του studio, αλλά γιατί σε όλο αυτό το συνονθύλευμα εφέ και κακογουστιάς έδειξε προσπάθεια για κάτι παραπάνω και κάτι διαφορετικό - κι ας μην του βγήκε- ...

  • SHARE
  • TWEET