Blink-182

Τα λαμπάκια της νοσταλγίας είχαν ανάψει ήδη από την πρώτη ανακοίνωση της επανένωσης των Mark Hoppus και Travis Barker με τον Tom Delonge. Βάζοντας στην εξίσωση το "One More Time" ως τίτλο της δισκογραφικής επιστροφής τους, οι σχετικοί δείκτες χτύπησαν κόκκινο. Για το ομώνυμο τραγούδι, τα ενδεχόμενα ήταν ξεκάθαρα: (α) ένα μικρό, άμεσο άσμα, ταιριαστό για να ανοίγει τις συναυλίες ή (β) μια πιο αργή, φορτισμένη επίκληση στο συναίσθημα.

Αν στα εισαγωγικά καθαρά γρατζουνίσματα της κιθάρας υπάρχει ακόμα η σκέψη ότι το πράγμα μπορεί να ανατραπεί, ένα κουπλέ αρκεί για να κάψει κάθε αμφιβολία. Το πληρωμένο 'I miss you' καταφέρνει να περάσει πάνω από το λεπτό σκοινί που ενώνει το ξεδιάντροπο με το δίκαιο. Το ίδιο, ίσως ακόμα περισσότερο, ισχύει για το συνοδευτικό οπτικό σκέλος. Οι αναφορές στο παρελθόν είναι τόσο απλές, αλλά τόσο όμορφα δοσμένες, που πρακτικά δεν γίνεται να αστοχήσουν.

Επειδή βέβαια το μέγεθος των blink είναι τέτοιο που δεδομένα κάποιος θα φωνάξει «ναι, αλλά πού είναι τα τούπα-τούπα;», ακόμα κι εν έτει 2023, η απάντηση έρχεται από το "More Than You Know". Τα γεμίσματα στα ντραμς δίνουν και παίρνουν. Οι αλλαγές στα μικρόφωνα λάμπουν. Ανάμεσα στη βασική μελωδία, τα στιχάκια και τα αρπίσματα στη γέφυρα, η ατμόσφαιρα συνειρμικά κουβαλάει κάτι από τις μέρες του ομότιτλου, χωρίς να παγιδεύεται από αυτό.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα της τριάδας, αυτή θα είναι η τελευταία φορά που θα κάνουν το κομμάτι τους. Δεδομένου του ιστορικού τους, και σε συνδυασμό με το ύφος που πρεσβεύουν, ακόμα και οι πιο καχύποπτοι θα δυσκολευτούν να φέρουν αντιρρήσεις. Έστω προς το παρόν. Όπως και να έχει, η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε. Μέχρι τον Οκτώβρη.