Wiegedood

Πριν αναφέρουμε το οτιδήποτε για το εν λόγω άλμπουμ θα πρέπει να κάνουμε μία μικρή μνεία στην πιο ποιοτική και επικίνδυνη μουσική κολεκτίβα της Ευρώπης, την Church of Ra. Με αναφορές τις σκηνές της Γάνδης και του Κορτράικ, στην φλαμανδική πλευρά του Βελγίου, η σέχτα της Church of Ra, με κινητήριο μοχλό τους Amenra , εγκολπώνει μπάντες όπως οι Kingdom, Syndrome, Hessian, Oathbreaker, Rise And Fall, Blind To Faith, The Black Heart Rebellion (πλέον και οι Wiegedood). Κύριο χαρακτηριστικό της κολεκτίβας η αλληλεγγύη, η συνεργασία σε υλικό και καλλιτεχνικό επίπεδο και η ενασχόληση με τα σκοτεινά μονοπάτια της ακραίας μουσικής και της κοινωνικής σήψης.

Η τριάδα των Gilles Demolder (Oathbreaker), Wim (Rise And Fall) and Levy Seynaeve (Amenra, Hessian) έβγαλε από μέσα της ένα σκοτάδι και ένα συναίσθημα πόνου, που σε αυτή τη μορφή καμία από τις άλλες μπάντες που δραστηριοποιούνται δεν το είχε κάνει. Το black metal των Wiegedood (η μετάφραση του ονόματος τους είναι «σύνδρομο ξαφνικού βρεφικού θανάτου»...) σε καταπλακώνει και δεν σε αφήνει να ξεφύγεις ούτε και όταν ηρεμεί και νομίζεις πως οι καρφίτσες οι οποίες σου σκίζουν τη σάρκα σταματούν την «δουλειά» τους. Ο συνδυασμός του τρόμου των Amenra με την hardcore τσαντίλα των Hessian και των Oathbreaker βρίσκει στο ντεμπούτο των Βέλγων, "De Doden Hebben Het Goed" βρίσκει εκείνο το τέλειο σημείο σύμπλευσης που οδηγεί σε αριστουργήματα. Ακόμα και το εξώφυλλο του δίσκου σε προϊδεάζει ότι στο εσωτερικό κρύβεται κάτι που θέλεις και δεν θέλεις να ακούσεις. Στο τέλος έχεις ξαναπατήσει το play με δική σου ευθύνη.

Σε έναν βαθμό οι Wiegedood φέρνουν στο μυαλό τους Ελβετούς Vuyvr, με το σιδηροδρομικό και πνιγηρό black metal που είναι ακραίο, επιθετικό και ταυτόχρονα συναισθηματικό σε σημείο να κάνει γκελ και σε ένα hype ακροατήριο. Προσοχή όμως. Η μουσική των Βέλγων δεν είναι για περατζάδες και πειραματισμούς. Εδώ έχει μόνο σκότος και απελπισία. Με το εναρκτήριο "Svanesang" να σε πιάνει απροετοίμαστο με τα λυκίσια φωνητικά και τα παλιομοδίτικα blastbeat να δημιουργούν μία βόρεια ατμόσφαιρα η οποία μέσα από κλειστοφοβικά σημεία και μελωδίες ("Κwaad Βloed"), να σε αφήνει γυμνό και φοβισμένο να ακούς τις απαγγελίες στα Ρώσικα (;) στο τέλος του "Onder Gaan | Voznesenie".

Συνολικά, το "De Doden Hebben Het Goed" είναι ένας ύμνος, προκλητικός και οξυδερκής, σε συναισθήματα που, είτε τα έχεις καταχωνιασμένα είτε όχι, θα αφήσεις να σε συνεπάρουν. Το αποτέλεσμα αυτών των συναισθημάτων είναι άλλη συζήτηση...