Tygers Of Pan Tang

Κατανοώντας τις επιταγές της μουσικής βιομηχανίας, οι οποίες προϋποθέτουν τη συχνή παρουσία των σχημάτων στην επικαιρότητα, αλλά και τη γενικότερα «ιδιαίτερη» κατάσταση που έχει διαμορφώσει η πανδημία, η κυκλοφορία μιας συλλογής από πλευράς των Tygers Of Pan Tang φαντάζει ως μια λογική κίνηση. Βετεράνοι, με μεγάλη δισκογραφία στις πλάτες τους και καθόλα ενεργοί ακόμη και σήμερα, οι Βρετανοί NWOBHM πάλιουρες έχουν το back catalogue να υποστηρίξουν μια τέτοια κυκλοφορία, αλλά πιθανόν και το ακυκλοφόρητο υλικό για να την κάνουν λίγο πιο ενδιαφέρουσα στον επίδοξο αγοραστή. Το πρόβλημα είναι πως στο "Majors And Minors" τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει, καθώς η επερχόμενη συλλογή της μπάντας φαντάζει ως η επιτομή της έννοιας της «αρπαχτής»...

Με υλικό μονάχα από τα τέσσερα τελευταία άλμπουμ του σχήματος, κοινώς εκείνα στα οποία τραγουδιστής είναι ο Jack Meille, ελάχιστα έως ανύπαρκτα «τυράκια» για δέλεαρ προς τους πλέον φανατικούς ακροατές τους και μια συνολική αισθητική που «φωνάζει» πως η συγκεκριμένη συλλογή αποτελεί μια απέλπιδα εταιρική κίνηση για εύκολο χρήμα και λίγη δημοσιότητα παραπάνω σε μια έτσι κι αλλιώς δύσκολη περίοδο, το "Majors And Minors" φαντάζει ανούσιο. Μια μπάντα με τη δική τους ιστορία, με σπουδαία άλμπουμ στο ενεργητικό της και με ένα εξίσου ενδιαφέρον παρόν, δεν χρειάζεται τέτοιες απελπισμένες κινήσεις, ασχέτως αν εκείνες επιβάλλονται ή απαιτούνται για την εμπορική μακροημέρευση. Μοναδικό θετικό, πέραν των έτσι κι αλλιώς ενδιαφέροντων τραγουδιών που περιέχει, η ευκαιρία που μας δόθηκε για μια κουβέντα με τον Robb Weir, σχετικά με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους.