The Black Dahlia Murder

Μετά τη νίλα που έφαγα με τους The Absence και το death metal τους (η αλήθεια είναι ότι με σκότωσε...), δεν έβλεπα με καθόλου καλό μάτι τους The Black Dahlia Murder. Δόξα τους At The Gates όμως, οι εν λόγω Αμερικανοί, που ανήκουν πλέον στο δυναμικό της Metal Blade, τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα. Έχοντας κυκλοφορήσει ένα mini cd ("A Cold Blooded Epitaph") το 2002 και τον πρώτο της full length δίσκο ("Unhallowed") το 2003, η μπάντα προσπαθεί να εδραιωθεί στο διεθνές στερέωμα με τον νέο της δίσκο που ονομάζεται "Miasma".

Οι The Black Dahlia Murder προσπαθούν από το πρώτο λεπτό του δίσκου να είναι άμεσοι και στακάτοι, δίνοντας παράλληλα βάση και στις N.W.O.S.D.M. μελωδίες που δίνουν πολύ έντονο παρόν. Κοψίματα, δισολίες, χοροπηδηχτοί ρυθμοί, κοπάνημα στα τύμπανα, γρυλιχτά φωνητικά... είναι όλα εδώ. Αν μη τι άλλο τα παλικάρια γνωρίζουν καλά το αντικείμενο και εμφανίζονται πολύ σωστοί στο παίξιμο τους. Η καλογυαλισμένη παραγωγή εξάλλου επιτρέπει στον ακροατή να εκτιμήσει αυτά που προσφέρει το κουιντέτο.

Τα 37 λεπτά του δίσκου περνάνε αρκετά ευχάριστα, χωρίς να σε κουράζει η επανάληψη κάποιων κλισέ του είδους. Βέβαια δε χτυπάς και το κεφάλι σου στον τοίχο από την πώρωση, ούτε αρχίζεις να τρέχεις στον δρόμο ουρλιάζοντας πως βρήκες τους καινούργιους At The Gates, αλλά αυτό το ήξερες πριν καν ακούσεις το cd. Το πρόβλημα με όλες αυτές τις κυκλοφορίες είναι πως έχεις ξανακούσει αυτά τα κομμάτια. Ίσως με λίγο διαφορετική δομή, στίχους και σόλο αλλά σίγουρα τα 'χεις ξανακούσει. Από κει και πέρα νομίζω πως οι ένθερμοι οπαδοί του είδους θα ευχαριστηθούν αλλά ως εκεί. Εξαρτάται βεβαίως τι ψάχνει κανείς να ακούσει και με τι επίπεδο είναι ευχαριστημένος.

Εν κατακλείδι αν θέλετε να ακούσετε καλοπαιγμένο death metal με πολύ μελωδία μη διστάσετε να επενδύσετε στην εν λόγω κυκλοφορία. Οι υπόλοιποι μη σταματήσετε τη ζωή σας γι' αυτόν τον δίσκο.