Stargazer

Πέντε ολόκληρα χρόνια είχαν να κυκλοφορήσουν full length album οι Stargazer. Η εμμονή τους με τα ep και κυρίως με τα split τους είχε «καθηλώσει» στην κυκλοφορία δύο μόλις ολοκληρωμένων δίσκων, συμπεριλαμβανομένου αυτού, σε μια πορεία δεκαπέντε χρόνων. Σε άλλη περίπτωση κάτι τέτοιο δε θα με ενοχλούσε ιδιαίτερα, αλλά στην προκειμένη με πειράζει, γιατί έχουμε να κάνουμε με μια σπουδαία μπάντα. Δύο πρώην μέλη των συμπατριωτών τους Portal έχτισαν το οικοδόμημα που ακούει στο όνομα Stargazer και κάποιοι έχουν ήδη αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι μόνο συμβατικό death metal δε θα ακούσουν σε αυτό το δίσκο.

Το "A Great Work Of Ages" είναι για πολλούς λόγους μια πραγματικά εξαιρετική δουλειά. Μια αποτύπωση συναισθημάτων με έναν τόσο προσωπικό και ταυτόχρονα εσωτερικό τρόπο, ο οποίος δε φοβάται να πειραματιστεί και να διαστρεβλωθεί, με απώτερο σκοπό τη μετάδοση του ηχητικού μηνύματος που θέλουν να περάσουν εδώ οι Stargazer. Μη σας ακούγονται περίεργα όλα αυτά. Ο συγκερασμός του death με το black metal, του progressive με το ας το πούμε γενικόλογα πειραματικό metal, φιλτράρεται μέσα από τη μουσική οξυδέρκεια των μελών του συγκροτήματος και το αποτέλεσμα είναι εθιστικό. Οι δομές των τραγουδιών, η ενορχήστρωση τους, η παραγωγή και η μίξη φέρνουν στο μυαλό ασυναίσθητα τους Morbid Angel. Το συγκρότημα, δηλαδή, που μετουσίωσε τον ακραίο ήχο σε σκεπτόμενο μουσικό απαύγασμα. Αυτό προσπαθούν και εν τέλει καταφέρνουν να κάνουν και οι Stargazer. Οι κλίμακες και το κούρδισμα της κιθάρας είναι ιδανικά για να χρωματίσουν τα καταπληκτικά riff και τα περίτεχνα leads, φτιάχνοντας μια ατμόσφαιρα επιβλητική και εύθραυστη, σχεδόν μυστικιστική. Οι ταχύτητες μεταβάλλονται συνεχώς, οι συναισθηματικές μεταπτώσεις το ίδιο. Τα blastbeat ξεσπάσματα παιχνιδίζουν με τις progressive στιγμές, οι οποίες δεν έχουν διεκπεραιωτικό ρόλο, αλλά είναι έντονες, προσδίδοντας στον ήδη ξεχωριστό ήχο έναν avant-garde χαρακτήρα.

Κάποιο τραγούδι δεν ξεχωρίζει, δεν είναι άλλωστε κύριο μέλημα των Stargazer να παράγουν χιτάκια. Το "Chase For The Serpentsong" θα ήταν κρίμα να μην αναφερθεί, όμως, το οποίο δίνει χώρο στα εννιά λεπτά του να ξεδιπλωθούν οι περισσότερες μουσικές εκφάνσεις του ταλέντου των Αυστραλών. Μέσα σε όλα αυτά, κάτι που επίσης εντυπωσιάζει είναι η τεχνική τους κατάρτιση. Ειδικότερα ο κύριος Damon Good, που χειρίζεται το μπάσο, είναι από άλλο πλανήτη. Κατάφερε σε αυτό το δίσκο το μπάσο να διαδραματίζει τον ίδιο κυρίαρχο ρόλο με τις κιθάρες. Το "Hue-Man-King", για παράδειγμα, αρκεί για να σας πείσει.

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το "A Great Work Of Ages". Είναι από τις κυκλοφορίες που τολμάνε να βολτάρουν σε δύσβατα ηχητικά μονοπάτια και καταφέρνουν να μη στραβοπατήσουν. Δώστε σε αυτή την προσπάθεια το χρόνο που της αξίζει, και θα δείτε, εσείς θα βγείτε κερδισμένοι.