Sengir

Sign Of Devotion

Buzzville (2006)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 30/03/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Άλλο ένα συγκρότημα από το Βέλγιο, το οποίο μόλις το 2003 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο. Στο χώρο του ατμοσφαιρικού rock / metal κινούνται, φανερά επηρεασμένοι από τη γειτονική τους Ολλανδία, από όπου τα εν λόγω συγκροτήματα ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια, και φυσικά από το νέο trend της μουσικής βιομηχανίας, μετά την τεράστια επιτυχία των Evanescence. Οι Sengir αποτελούνται από τους Ellen Schutyser (φωνή), Pieter De Lannoy (κιθάρα), Frederik De Dobbeleer (κιθάρα), Wim Schockaert (πλήκτρα), Olivier Roelandt (μπάσο), Bruno Goedhuys (drums).

Το "Sign Of Devotion" απαρτίζεται από 11 συνθέσεις μελωδικού metal με δυνατές κιθάρες, όποτε χρειάζεται, ατμοσφαιρικά πλήκτρα, των οποίων η χρήση είναι πολύ συχνή, και πάνω από όλα γυναικεία φωνητικά. Το ύφος του δίσκου εγκλωβίζεται κάπου ανάμεσα στους Within Temptation και τους After Forever. Και λέω εγκλωβίζεται, γιατί δεν έχει κάτι καινούριο να προσφέρει στον ακροατή.

Η έλλειψη πρωτοτυπίας είναι εμφανής (αν και υπάρχουν ορισμένες αναλαμπές) και το αναμάσημα των γνωστών, χάρις την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, πλέον, μοτίβων που ενθρόνισαν τους Evanescence δεν προκαλεί πλέον εντύπωση. Αυτό φυσικά δεν εκμηδενίζει σε καμία περίπτωση την δουλειά που έκανε η μπάντα, ούτε υποσκελίζει την ποιότητα του υλικού της. Κανείς δεν αμφιβάλλει πως κόπιασαν αρκετά για να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα. Αν αναλογιστεί κανείς τα μεγέθη τα οποία συγκρίνονται εδώ, οι Sengir έχουν ήδη πετύχει αυτό που θέλουν. Να βγουν δηλαδή από τα σύνορα τους.

Ουδέτερη η αντίδραση μου απέναντι σε αυτόν τον δίσκο, μιας και θέλοντας και μη, κάποια στιγμή σε κουράζει αυτή η υπερβολική μελωδία των γυναικείων φωνητικών των πολυάριθμων εκκολαπτόμενων συγκροτημάτων που προσπαθούν να βγουν από την αφάνεια, εκμεταλλευόμενα τις τάσεις των καιρών. Αν σας αρέσουν τα παραπάνω συγκροτήματα, δεν έχετε λόγο να μην ακούσετε τον δίσκο των Sengir. Αν πάλι αναζητάτε το πρωτοποριακό, το ριζοσπαστικό, ψάξτε αλλού.

  • SHARE
  • TWEET