Monkeywrench

Έχουν περάσει γύρω στα 18 χρόνια από τότε που ο Mark Arm έφτυνε αίμα ενώ ο Steve Turner έσπαγε τις χορδές της κιθάρας του στο ρεφρέν του "If I Think" των Mudhoney, ενός από τα πιο απλά και απέριττα ερωτικά τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ ("...I forgot how to cry, I forgot I could die, If I think, I think of You..."), που, ακριβώς εξαιτίας αυτής της παιδικότητας (με την καλή έννοια), έχουν κερδίσει μια θέση στις καρδιές και τις δισκοθήκες μας, τις οποίες ξεσκονίζουμε συχνά πυκνά για να νιώσουμε και πάλι 15 χρονών. Έχουν περάσει 18 χρόνια από τότε και το δίδυμο Mark Arm / Steve Turner έκανε διπλό χτύπημα «come back», κυκλοφορώντας μέσα στο 2008 δουλειές για Mudhoney και Monkeywrench ταυτόχρονα. Απλή σύμπτωση ή διαβολικό χτύπημα κάτω από τη ζώνη με σκοπό να αναταράξουν το παγκόσμιο grunge / garage κίνημα (ποιο;) ανά την υφήλιο;

Την απάντηση ασφαλώς και θα δώσετε εσείς - μην περιμένετε να έχουμε εμείς τη λύση σε όλα. Γεγονός είναι πάντως πως το project του κυρίου Arm παραμένει άγρυπνο και ενεργό -έστω και με περιοδική καθυστέρηση που τείνει στην ακολουθία του 8 (για μαθηματικούς και μόνο)-, διατηρώντας άσβεστη τη φλόγα του Seattle και των πεπραγμένων στις ακτές του. "Gabriel's Horn" ονομάζεται η τρίτη κατά σειρά κυκλοφορία τους και ακολουθεί πιστά το ύφος και την παράδοση των Monkeywrench, που θέλει το ατόφιο punk garage rock τους βουτηγμένο στον κυνισμό, τραβώντας το από τα μαλλιά και σέρνοντας το μέσα στη μαντεμένια riffοειδή λάσπη.

Μη σας ξεγελάσει η φαινομενικά cool fusion έναρξη του "Low On Air" - όταν κατακάτσει η σκόνη, τα πράγματα θα πάρουν τις πραγματικές τους διαστάσεις και ποιος δεν είδε τον Τζιμάκο (τον Χέντριξ ντε) και δεν τον φοβήθηκε! «Προσευχηθείτε μέχρις ώτου ιδρώσετε» και η αλήθεια της Μουσικής αποκτά σάρκα και οστά. 70ίλα στο φουλ, επιθετικό garage φίλινγκ που σε βουτά από όπου σε βρει εύκαιρο (!) και το απόλυτο groove ξεπηδά χαρωπό και ανέμελο μέσα από το laser του cd player, κατάσταση που συνεχίζεται και στο "That's What You Get" (δηλώσεις!) και όπως είναι φυσικό, και σε όλο το δισκίο, (ιδανικής) διάρκειας 51 λεπτών. Πολυαγαπημένο (όπως λέμε πολυχρονεμένο) το "Magic Tarp" και ο λόγος είναι προφανής νομίζω: διαβολεμένη κλασσικούρα με «Nick Cave» (επιτρέψατε μου) ερμηνεία ολκής, ακατέργαστες κιθάρες και μπόλικο bourbon / vermut / 'λιόσπορους.

Η Σάλπιγγα του Γαβριήλ σήμανε από την απέναντι ακτή θριαμβευτικά τον περασμένο Φεβρουάριο. Η θρησκευτική παράδοση προστάζει τον Αρχάγγελο Γαβριήλ να τη φυσά για να αναγγείλει την Ημέρα της Κρίσης, συνδέοντας έτσι το άπειρο με το Θείο. Οι καιροί είναι δύσκολοι. Ο Τοριτσέλι (1608), ο Καβαλιέρι (1598) και οι Monkeywrench (1991) το ξέρουν καλά.