Last In Line

Heavy Crown

Frontiers (2016)
Από τον Βασίλη Σκιαδά, 08/03/2016
Αρπαχτή
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Είναι αδύνατο να πει κανείς δυο λόγια για το δίσκο των Last In Line χωρίς να μιλήσει για τα πιθανά κίνητρα πίσω από την κυκλοφορία του. Οι Last In Line είναι οι Dio των τριών πρώτων δίσκων, αλλά χωρίς τον ίδιο τον Ronnie James Dio στο μικρόφωνο, με τον Andrew Freeman των Lynch Mob, Hurricane κλπ, στη θέση του. Ο πρόωρος χαμός του μπασίστα Jimmy Bain και ο σεβασμός απέναντι στο πρόσωπό του, δε μπορεί να μας εμποδίσει από το να χαρακτηρίσουμε αυτό εδώ το δισκάκι ως αρπαχτή περιωπής, χωρίς κανένα λόγο ύπαρξης.

Και όχι μόνο από «ηθικής» άποψης. Μουσικά έχουμε να κάνουμε με ένα άνευρο μελωδικό χαρντροκάκι της σειράς, με ελάχιστη μουσική συγγένεια με το heavy metal και ιδιαίτερα με majestic heavy metal των πρώτων Dio δίσκων, με την dungeons and dragons θεματολογία των στίχων του Αείμνηστου Ronnie και γενικά, ενώ η μπάντα οικειοποιείται τα πάντα γύρω από τους Dio, δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στον ίδιο τον οπαδό των Dio, ακόμα και αυτόν που θα αποφασίσει να παραβλέψει το τι συμβαίνει στο παρασκήνιο και θα σταθεί μόνο στη μουσική και στο αν αυτή τον ικανοποιεί.

Ακόμα όμως και σ’ αυτό τον τομέα, οι Last In Line δεν φαίνεται να διακρίνονται ιδιαίτερα. Τα τραγούδια τους, ακόμα και στο συγκεκριμένο μουσικό είδος που παίζουν, δεν είναι κάτι το σπουδαίο. Τα ρεφρέν τους δεν είναι δυνατά ούτε ευκολομνημόνευτα (εξαιρούνται δύο - τρία τραγούδια, όπως το εισαγωγικό "Devil In Me", το "Starmaker" και ίσως το ομώνυμο κομμάτι), ενώ η -όποια- ποιότητα αρχίζει και πέφτει κατακόρυφα από τη μέση του δίσκου και κάτω. Αυτά που σου μένουν τελικά, μετά από την ακρόαση του άλμπουμ, είναι έντεκα τραγούδια, «μπαινάκης-βγαινάκης», με καλογυαλισμένη παραγωγή, παιγμένα από μουσικούς με πολλά γαλόνια, αλλά με λίγη έμπνευση και αρπακολλατζίδικη διάθεση.

Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια, τον κύριο εμπνευστή αυτής της κίνησης, τον κιθαρίστα Vivian Campbell (επίσης στους Def Leppard), να ειρωνεύεται σε συνεντεύξεις του τον Ronnie James Dio και το μουσικό είδος που υπηρετούσε ο μεγάλος κοντός του heavy metal. Τα έφερε όμως έτσι η ζωή (και ο θάνατος) και o Campbell και η επιφανής παρέα του αποφάσισαν να κάνουν ένα -το λιγότερο- άκομψο tribute στον Εκλιπόντα, το οποίο βρωμάει εκμετάλλευση και υστεροβουλία. Το θλιβερό hard rock/ΑΟR των Last In Line δεν θυμίζει σε τίποτα την ένδοξη μπάντα των '80s που όλοι λατρεύουμε, οριακά χρησιμεύει ως «χαλί» για τη γενική καθαριότητα του σαββατοκύριακου, και αναμφισβήτητα, μπορούμε να προσπεράσουμε χαλαρά και δίχως ενοχές.

  • SHARE
  • TWEET