Kinetic

Οι Kinetic είναι ομολογουμένως από τις λίγες μπάντες, αν και ελληνική, που από την πρώτη κιόλας της δουλειά άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο εγχώριο και μη κοινό. Οι Kinetic, έχοντας πρώην μέλη που προέρχονται από groups όπως οι Acid Death, Brainfade και Wisdom, σίγουρα είχαν την εμπειρία για να δημιουργήσουν ένα αξιόλογο σχήμα, κάτι που κατάφεραν. Η πρώτη τους δουλειά "The Chains That Bind Us" πήρε πολύ θετικές κριτικές από όλους. Μετά την κυκλοφορία αυτή οι Kinetic θέλησαν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω.

Έτσι η φετινή τους κυκλοφορία έχει μια σημαντική διαφορά σχετικά με το προηγούμενο album: Τα μέλη πια είναι 6, αφού προστέθηκαν ένας πληκτράς και μια τραγουδίστρια, κάτι που έχει δώσει μια άλλη μορφή και εικόνα της μπάντας προς το κοινό. Από τη μια η τραγουδίστρια Margaret Στάικου, με την αιθέρια κρυστάλλινη φωνή της, αλλά και ο πληκτράς Βαγγέλης Κακαρούγας, από την άλλη, δίνουν ιδιαίτερο χρώμα και ατμόσφαιρα στα κομμάτια. Συνθετικά το νέο album δεν έχει μεγάλες διαφορές απο το προηγούμενο. Οι Kinetic αρέσκονται να παίζουν δυνατά και δυναμικά. Αν εξαιρέσουμε τα brutal φωνητικά του τραγουδιστή τους, τα κομμάτια έχουν heavy, power αλλά και death μουσικά στοιχεία. Η μίξη όλων αυτών των ήχων ίσως έχει κάνει τους Kinetic να ξεχωρίζουν.

Οι Kinetic τώρα πια ακούγονται λίγο πιο σκοτεινοί και υποχθόνιοι, παρά in your face heavy, power αλλά και death, όπως στην προηγούμενη δουλειά τους. Να ομολογήσω ότι προσωπικά θεωρώ πως η νέα προσπάθεια τους είναι ένα μικρό κλικ κατώτερη από την προηγούμενη, κάτι που είναι καθαρά υποκειμενικό και ουχί απόλυτο. Παρ' όλα αυτά, οι υπόλοιποι 4 "παλιοί" πλαισιώνουν αρμονικά τους δυο καινούργιους, δημιουργώντας ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα. Τα κομμάτια όπως και στην πρώτη δουλειά τους διακατέχονται από δύναμη και οργή, κάτι που φαίνεται περίτρανα σε όλες τις συνθέσεις, οι οποίες είναι ως επί το πλείστoν mid tempo, με έμφαση στη δίκαση και τη μελωδία.

Τα μέλη των Kinetic, λόγω της προϊστορίας που έχουν, ξέρουν να εναλλάσσουν αρμονικά τα αργά με τα γρήγορα σημεία, δίνοντας στον ακροατή την εικόνα μιας καλοδουλεμένης, δεμένης μπάντας που σφύζει από αλληλοσυμπληρούμενη μελωδία και οργή και δε «βαράνε» απλά για να λένε ότι το κάνουν. Έχουν αναλάβει για ακόμα μια φορά την παραγωγή του album οι ίδιοι, δίνοντας τον ήχο που εκείνοι επιθυμούν. Το καλό όνομα που έχουν στην πιάτσα ίσως τους έχει βοηθήσει να έχουν support-άρει μέχρι στιγμής groups όπως οι Anathema, Atheist, Tankard και Heaven And Hell, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές.

Οι Kinetic είναι σίγουρα για εμένα από τα καλύτερα εξαγώγιμα προϊόντα που έχει η χώρα μας. Το αν θα επηρεάσει την εικόνα της μπάντας η προσθήκη νέων μελών και η ελαφρά αλλαγή μουσικής πλεύσης είναι κάτι που θα φανεί στην πορεία. Οι Kinetic αξίζουν σίγουρα το χειροκρότημα μας, γιατί όσο καιρό υπάρχουν, βάσει των δουλειών τους, μας κάνουν να χαμογελάμε για το ότι υπάρχουν μπάντες που πιστεύουν και υποστηρίζουν αυτό που κάνουν και παίζουν. Δε νομίζω ο metal οπαδός να χρειάζεται κάτι άλλο.