Keith Emerson & Greg Lake

Η αλήθεια είναι ότι όταν πρωτοείδα την κυκλοφορία αυτή σκέφτηκα ότι πρόκειται για άλλο ένα άρμεγμα της αγελάδας των ELP. Ο υπότιτλος «An intimate evening» μου φάνηκε περισσότερο διαφημιστικό τρικ και δεν ήταν παρά ακούγοντας το CD που κατάλαβα ότι ίσως και στα δύο μου συμπεράσματα να ήμουν κάπως βιαστικός.

Ακολουθώντας αρκετά τη φιλοσοφία του περσινού "Songs Of A Lifetime" του Greg Lake, το "Live From Manticore Hall" αποτελεί μία νοσταλγική ματιά πάνω στα τραγούδια των Emerson, Lake & Palmer που διανθίζονται από σύντομες ιστορίες για το πώς δημιουργήθηκαν τα τραγούδια αυτά ή άλλα ενδιαφέροντα στιγμιότυπα από την καριέρα των δύο μουσικών. Μάλιστα αυτή η προσθήκη αποτελεί και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα, αλλά και χιουμοριστικά συχνά, σημεία του CD. Από την άλλη ενισχύει και αυτή την έννοια της οικειότητας, για την οποία ο υπότιτλος μας προετοίμαζε, μαζί με μία διάθεση τα τραγούδια να αποδοθούν σε μία πιο απλή, δομική μορφή τους. Ε, όσο τέλος πάντων αυτό είναι δυνατόν με τα πομπώδη πλήκτρα του Emerson παρόντα.

Είναι πάντως αυτά τα πλήκτρα που τελικά δίνουν αξία στο συγκεκριμένο εγχείρημα. Καταρχήν καλύπτουν ρυθμικά επαρκώς την απουσία του Carl Palmer από τα drums. Σε σημείο που κοίταξα δυο-τρεις φορές στα credits για να βεβαιωθώ ότι δεν συμμετέχει drummer στη βραδιά αυτή. Από την άλλη γεμίζουν τις συνθέσεις που κακά τα ψέματα δεν έχουν την υποδομή να σταθούν εντελώς γυμνές, με μία κιθάρα για παράδειγμα. Και είναι αρκετές αυτές που παίζουν εδώ όπως τα "Take A Pebble", "Tarkus" και, η έκπληξη, το "Pirates". Το "Bitches Crystal" όσο και αν του αφαιρέσεις παραμένει να ακούγεται σαν να παίζουν τέσσερα χέρια το πιάνο ενώ τα πιο στέρεα τραγούδια όπως τα "From The Beginning", "C'est La Vie" και "Lucky Man" αποδίδονται φυσικά πιο λιτά αλλά και πάλι με τον Emerson να γεμίζει τον χώρο, ειδικά στο τελευταίο που αρχίζει και τελειώνει με πειραματισμούς στο ίδιο ακριβώς Moog το οποίο ακούγεται στην αρχική ηχογράφηση.

Ο Greg Lake με τη σειρά του κάνει αυτό που αναμένεται. Τραγουδάει με τη βαθιά φωνή του αρκετά συγκρατημένα, όπως του ταιριάζει πλέον, και είτε στην κιθάρα είτε στο μπάσο υποστηρίζει τα κομμάτια χωρίς να κυριαρχεί σε αυτά. Στο στυλ αυτό ταιριάζει και η σπάνια απόδοση του "I Talk To The Wind" που τον φέρνει στις ημέρες του με τους King Crimson.

Το να πει κανείς ότι η μουσική που ακούγεται στη ζωντανή αυτή κυκλοφορία είναι γενικώς συγκρατημένη και ήπια είναι βεβαίως υπερβολή. Για τα δεδομένα όμως του prog rock τέρατος (με την καλή έννοια) που ήταν οι ELP, είναι ό,τι πιο κοντινό σε αυτό μπορεί να ελπίζει κανείς χωρίς να χάσει την ουσία της μουσικής τους. Φυσικά και το "Live From Manticore Hall" δεν είναι κάτι το απαραίτητο ούτε καν για τους φίλους του συγκροτήματος, έχει όμως την ικανότητα να σε μεταφέρει σε μία ζεστή ατμόσφαιρα και εν τέλει μάλλον πετυχαίνει τον σκοπό του.