Hiatus

Τα '90s ήταν ωραία εποχή για το crust punk. Tο ιδίωμα, έχοντας ξεπεράσει τις d-beat/stench/thrashcore εκρήξεις που το έφεραν στη ζωή την προηγούμενη δεκαετία κατά βάση στην Αγγλία, και αφού είδε το grindcore να αποκόπτεται από τα πρώτα εμβρυικά στάδια και να εξελίσσεται αυτόνομα, εξαπλώθηκε. Σχεδόν κάθε χώρα απέκτησε σκηνή, συχνά διαφορετικές ανά αστικό κέντρο, αν αυτό ήταν δυνατό. Η ηπειρωτική Ευρώπη, δεν θα μπορούσε να πάει πίσω. Ένα από τα ονόματα που ξεχώρισαν αμέσως, ήταν οι Hiatus.

Το, κλασικό τους πλέον ντεμπούτο, "From Resignation…To Revolt" του 1993, θεωρείται δίσκος σταθμός στο ιδίωμα. Ξεδιπλώνοντας το Doom ύφος (με τους οποίους έχουν και split), με εμφανείς crust/grind απολήξεις και κιθαριστικά riffs που χτυπούσαν την πόρτα των Axegrinder/Sacrilege, μαζί με το απαιτούμενο noise στοιχείο, οι Βέλγοι παρουσίασαν μια από τις πλέον ισοπεδωτικές κυκλοφορίες του ιδιώματος. Η συνέχεια με το "El Sueño De La Razon Produce Monstruos" δύο χρόνια αργότερα και ανάμεσα σε διάφορα splits/Eps, τους βρήκε να εξελίσσονται, μέχρι που το 1996 στο ομότιτλο άλμπουμ (ή ευρύτερα γνωστό ως "The Brain"), άφησαν υπόνοιες για μια πιο μελωδική στροφή.

Κάπου εκεί, they went on a hiatus. ΟΚ, sorry, αλλά έπρεπε. Το συγκρότημα, επανενεργοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια, γεγονός που συνέπεσε με τις επανακυκλοφορίες μέρους της δισκογραφίας του. Παράλληλα, η μπάντα, με μέλη της αυθεντικής της σύνθεσης, ανακοίνωσε την κυκλοφορία ενός νέου LP. Το "Out Of Hand", που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο μέσω της αξιοπρόσεκτης Ruin Nation, έδειξε πως στα 27 χρόνια που μεσολάβησαν, οι Hiatus δεν έχασαν τον οίστρο τους. Όπως, με το "The Brain", τα πιο μελωδικά τους riffs ήρθαν σε μια εποχή που η γενικότερη στροφή του ιδιώματος προς τα εκεί εκκολαπτόταν, έτσι και τώρα, ο νέος δίσκος των Hiatus, τους βρίσκει να αφουγκράζονται το παρόν του ιδιώματος.

Κοινώς, το "Out Of Hand", είναι ένα εξαιρετικό, και ώριμο συνθετικά, neo-crust άλμπουμ. Με τα σχιστά φωνητικά, να μεταφέρουν λίγη από τη ‘90s λάσπη πάνω στις ευδιάκριτες αρμονίες και τα εξαιρετικά riffs, οι 12+1 (επανηχογράφηση του "Destroy Me") συνθέσεις του άλμπουμ δεν αποτελούν μια παρηκμασμένη προσπάθεια νοσταλγικής ανάκτησης περασμένης αίγλης. Τόσο συγκριτικά με άλλες κυκλοφορίες των πρόσφατων ετών που κινούνται σε παρόμοια ηχητικά χωράφια, όσο και σε σχέση με την ίδια τους την δισκογραφική κληρονομιά, οι Hiatus εξαπολύουν μια άκρως ενδιαφέρουσα επίθεση, για τους λάτρεις του ιδιώματος.

Στο "Out Of Hand", η μπάντα έχει βρει μια ιδανική ισορροπία μεταξύ σύντομης διάρκειας συνθέσεων, πορωτικών ρυθμικών μερών, και ξυραφένιων leads. Πάντα, υπό τον d-beat καλπασμό, σε όλες σχεδόν τις παραλλαγές του. Από το εναρκτήριο "End Is Near", καθίσταται σαφές πως το "Out Of Hand" είναι ένας δίσκος, που είτε σε πιάσει απροετοίμαστο με την «πιασάρικη» ορμή του, είτε σε συγκινήσει με την χροιά που φέρει, θα σου παρέχει αρκετούς λόγους για να τον επισκεφθείς τακτικά. Το συγκρότημα, καταφέρνει, σχεδόν αβίαστα, να δημιουργήσει μια εξαιρετική ροή στα 40 του λεπτά, που αν και ξεπερνούν ελαφρώς το ιδανικό όριο διάρκειας, δεν οπισθοχωρούν πουθενά.

Οι Hiatus επέστρεψαν και βρίσκονται σε μεγάλη φόρμα. Τα σημεία που με τις εναλλαγές στις συγχορδίες συνθλίβουν, ο τυμπανιστικός καταιγισμός, οι lead εκτονώσεις, τα γυρίσματα και τα κοψίματα που διαρκώς εμπλουτίζουν την εμπειρία, όλα συντελούν σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ακόμη και σε συνθέσεις πιο μεγάλης διάρκειας, όπως το επικό mid-tempo "Ecocide" με την εξαιρετική του κιθαριστική δουλειά, οι Hiatus δεν αστοχούν. Προς το τέλος και στο "Innocent Team", η μπάντα διατυμπανίζει μέσω της μουσικής της πως παραμένει ακμαία στην καρδιά του ιδιώματος.

H επιστροφή των Hiatus, δεν θα αλλάξει το ιδίωμα, ούτε θα αναφερθεί εύκολα όταν σκεφτόμαστε τις «καλύτερες» κυκλοφορίες της χρονιάς. Είναι όμως βέβαιο, πως όσα άτομα ενδώσουν στις αρετές του "Out Of Hand" θα αντιληφθούν πως, όπως και αυτό το κείμενο, έτσι και η μουσικές των Βέλγων, δεν είναι απλώς νοσταλγικές. Μερικές φορές, συλλογίζομαι πως, στον μικρόκοσμό μου, δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο από ένα καλοδουλεμένο crust punk δίσκο που συνδυάζει συνθετική αντίληψη με ωμό και ορμητικό συναίσθημα. Ακριβώς όπως ήταν και οι συναυλίες τους στα μέρη μας την άνοιξη στους σχετικούς αυτοοργανωμένους χώρους. Οι Hiatus το προσέφεραν, σε μια από τις πλέον σημαντικές και αξιόλογες κυκλοφορίες της σκηνής για φέτος.

Bandcamp

Youtube