Frameworks

Smother

Deathwish Inc. (2016)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 09/09/2016
Μελωδικές - συναισθηματικά άγριες - κραυγές
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Δεύτερος δίσκος για τους Αμερικάνους και αυτήν τη φορά κυκλοφορούν μέσω της Deathwish, μιας δισκογραφικής με ουκ ολίγες καλές hardcore μπάντες. Αξίζει να ακούσετε και το ντεμπούτο τους "Loom", αλλά αν πάτε προς τα πίσω σίγουρα επιλέξτε να ακούσετε το ΕΡ τους "Small Victories" το οποίο δείχνει ακριβώς τι είναι, ποια κατεύθυνση τους εκφράζει και πώς εξελίσσονται. Είναι τέσσερα κομμάτια φωτιά, που πραγματικά εξελίσσουν και εκμοντερνίζουν το συναισθηματικό και μελωδικό hardcore. Φέτος κυκλοφόρησαν άλλο ένα EP με δύο συνθέσεις, με όνομα "Time Spent", το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μέρος του ολοκληρωμένου δίσκου τους. 

Οι Frameworks φτιάχνουν ένα μοντέρνο hardcore γεμάτο ουρλιαχτά και punk ρυθμούς. Είναι αυτό το ουρλιαχτό που σε «ενοχλεί» λίγο και στο συναίσθημα. Είναι μουσική με ένταση, με πυγμή και γεμάτη σκαμπανεβάσματα. Το καλό στις συνθέσεις τους είναι ότι δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Κάτι που δυστυχώς συνηθίζεται σε είδη και κομμάτια που αναβίωσαν το παλιό screamo. Όλο το συναίσθημα που εκρήγνυται μέσα από τα τραγούδια τους είναι απεγνωσμένο, καταθλιπτικό και εντελώς αποκαρδιωτικό. Ο ήχος τους και η παραγωγή είναι πάρα πολύ καλά, ιδιαίτερα προσεγμένα και υπό ένα μοντέρνο και καθαρό πρίσμα.

Δεν θα μπω σε διαδικασία αναλυτικής παρουσίασης κάθε κομματιού. Πιστέψτε με, ο δίσκος έχει απίστευτη συνοχή. Κάθε τραγούδι αξίζει αποκλειστικής προσοχής και δεν βρίσκω καμία κοιλιά σε κανένα σημείο. Ανάλογα τα γούστα του καθενός, μπορεί να τραβήξεις από τα έντεκα κομμάτια της κυκλοφορίας πρώτα το "Purge" γιατί είναι το πιο πιασάρικο και σε σημεία post-rock. Σιγουρα σε δεύτερο χρόνο θα σε αρπάξει από τα μαλλιά το "Fear Οf Missing Out" καθότι συναρπαστικό, με ένα ειλικρινά απίθανο riff και τρομερά τύμπανα. Δεν ξεφεύγεις από αυτό το κομμάτι με τίποτα! Παρακάτω το "Peculiar People" αναβιώνει το παλιό τους στυλ που βρίσκεις στα πρώτα τους βήματα. Η αρμονία στο "Tangled" είναι αξιοπρόσεκτη. To "Marathon" ρίχνει την ένταση και χαλαρώνει τον ρυθμό, αλλά σπαράζει στ' αυτιά σου. Το "Trite" από την άλλη, βαραίνει επικίνδυνα. Χτυπάει ρυθμικά και παραμορφώνεται ανώμαλα. Όλη η ροή είναι όπως είπα αρκετά προσεγμένη και σε γεμίζει μετά από κάθε άκουσμα. Είναι ένας δίσκους που άκουγα ξανά και ξανά φέτος, χωρίς να με κουράζει. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι σε κάθε ακρόαση στεκόμουν και σε άλλο σημείο. Έβρισκα νέο πάτημα. Ένιωθα κάπου ότι υπάρχει κάτι νέο. Αυτά τα στοιχεία είναι που το κάνουν ενδιαφέρον. Συν ότι σε κάθε άκουσμα ένιωθα ακόμα πιο νέος...

Αν σου έλειψαν οι Touche Amore, εδώ είσαι! Ανελέητη ηχητική παλέτα, με χρώματα κυρίως γκρίζα και μουντά. Εξελιγμένος και ώριμος ήχος. Φωνητικά ανώτερα των προσδοκιών. Παρότι δεν θα το βάλουμε στο πάνθεον του είδους, ο χώρος δεν έχει βγάλει απολύτως τίποτα αξιόλογο φέτος, οπότε ο δίσκος είναι μικρό φετινό κελεπούρι και περιέχει μερικά riff που αλήθεια θα σου κολλήσουν αφάνταστα. Πολύ καλή προσπάθεια με περγαμηνές και τραγούδια που αξίζουν.

frameworks.bandcamp.com/album/smother

  • SHARE
  • TWEET