Dold Vorde Ens Navn

Όταν οι Dold Vorde Ens Navn κυκλοφόρησαν πριν δύο χρόνια το EP "Gjengangere I Hjertets Mørke", ο ενθουσιασμός όσων εντρύφησαν σε αυτό δεν κρυβόταν. Δεν ήταν απλώς τα ονόματα που απαρτίζουν τη σύνθεση αυτού του νορβηγικού black metal σχήματος. Ήταν η αίσθηση πως αυτή η νοητή καλλιτεχνική γραμμή με σημείο εκκίνησης τους Ulver, Dodheimsgard και τους Ved Buens Ende, που διαπέρασε ωσάν βέλος όλο τον πρωτοποριακό ακραίο ήχο εντός και εκτός Νορβηγίας στα χρόνια που ακολούθησαν, βρέθηκε ξανά σε ένα γνώριμο μονοπάτι. Η άφιξη του πολυαναμενόμενου ντεμπούτου full length τους επιβεβαίωσε πως τίποτα δεν είναι προβλέψιμο με αυτό το συνάφι.

Το "Mørkere", όπως πολύ σωστά αναφέρεται στο συνοδευτικό δελτίο, ανοίγει ένα διάλογο. Οι Vicotnik, Myrvoll, Cerberus και Haavard συνθέτουν ένα νορβηγικό black metal Ιανό. Η θύμιση τους εδράζει στα μέσα προς τέλη των ‘90s αλλά η σατανική τους τέχνη έχει αφουγκραστεί το παρόν. Στον καλλιτεχνικό τύπο, λαμβάνει χώρα συχνά μια συζήτηση περί εκσυγχρονισμού, και επικαιροποίησης ορισμένων μορφών τέχνης. Όσον αφορά τον μουσικό τύπο και πιο συγκεκριμένα στο extreme metal, το θέμα αυτό μένει συχνά πυκνά στην επιφάνεια. Δεν είναι λίγες οι περιστάσεις όπου το post metal, το avant-garde, το progressive, η αποδόμηση και η ριζική ανανέωση έχουν επισκιάσει γνήσια έργα παραδοσιακής εκφραστικότητας.

Αυτός ο διάλογος, όπως φαίνεται, δεν μπορεί παρά να καθορίσει εν μέρει όσα αποκόμισα από το "Mørkere". Ευθύς εξαρχής καθίσταται σαφές πως η κατεύθυνσή του διαφέρει από αυτή του προκατόχου του. Το άλμπουμ βρίθει της κορυφαίας mid tempo black metal ατμόσφαιρας που δίνει ψυχολογικό βάθος στο νορβηγικό black metal. Πιθανώς φέτος να την έχεις ξανασυναντήσει έτσι ή έτσι. Μην επαναπαυθείς στιγμή όμως με τη σκέψη πως αυτό το άλμπουμ είναι κάτι τετριμμένο. Πώς θα μπορούσε άλλωστε με τέτοιους συντελεστές; Σε καθαρά ηχητικό πλαίσιο, συνειρμοί με δίσκους όπως το "Nattens Madrigal" ή το "Kronet Til Konge", ενώ μερικά καλά κρυμμένα riffs πιθανώς να γυρίσουν τον χρόνο στα άγουρα γεννοφάσκια πολλών συγκροτημάτων της σκηνής, κρίνονται αναμενόμενα βάσιμοι. Στον αντίποδα, η σκιά του διαστροφικά ιδιοφυούς riffing των DHG, αν αυτό μπορεί να ορισθεί μονοσήμαντα (αμφιβάλλω), κάνει την εμφάνισή της στο "Determinismens Rytter".

Το "Mørkere" είναι ένα πολυεπίπεδο άλμπουμ. Σε 47 λεπτά περικλείει οκτώ συνθέσεις μέσης διάρκειας έξι λεπτών. Επιχειρεί μια αναδιάταξη των δομικών επιμέρους της σκηνής με τρόπο ώστε, ατμοσφαιρικά, και κυρίως συναισθηματικά, να δημιουργήσει μια έντονη εμπειρία. Πέραν όμως της εικονοπλασίας των riff, δύο ακόμη στοιχεία συνθέτουν εδώ το γκρίζο κάδρο των Dold Vorde Ens Navn. Οι Madeleine Ossum και Kamilla Ræder Kvarstein με βιολί, βιόλα και τσέλο αντιπαραβάλλονται μαζί με τα ακουστικά περάσματα της αποπνικτικής μανίας του νορβηγικού black metal, καθιστώντας τη σύνθεση των επιμέρους, όπως διαδραματίζεται στο "Ensomhetens Rytter" ιδιαιτέρως ομοιόμορφη.

Το δεύτερο στοιχείο, είναι η ερμηνεία του Vicotnik. O χαοτικός αυτός μουσικός αρχιτέκτονας εμφυσά ζωή μέσα στις σκοτεινές περιπλανήσεις των ενορχηστρώσεων. Θεατρικός, πολυσχιδής, λυτρωτικός, αισθαντικός, παθιασμένος, δεν ακολουθεί απλώς τις επιταγές των αναπτύξεων των μουσικών θεμάτων, αλλά τους προσδίδει μια ανεξίτηλη προσωπικότητα. Ακούγοντας κομμάτια όπως το "Det Falt Et Lys I Min Morke Krok" ή το "Arvesynden" αντιλαμβάνομαι πως σε μια εποχή όπου παρεμφερείς ηχητικά και αισθητικά κυκλοφορίες σε κάθε είδος, είτε θυσιάζονται σε βωμούς αναβίωσης είτε υποκύπτουν στη ματαιότητα του προσωρινού, το "Mørkere" ξεχωρίζει επειδή το βήμα του σε παρόντα χρόνο δεν είναι μετέωρο, ούτε ανασφαλές. Εκδηλωτικοί και ελαφρώς μεταρρυθμιστές, αυτοί οι Νορβηγοί μετατρέπουν κάθε ακρόαση σε μια συγκινησιακή εμπειρία.

Το δέος του "Er Det Maneskinn?" επιδρά όπως το λιτό εξώφυλλο του άλμπουμ. Φλερτάρει με τον μακάβριο χορό αντάμα με το θάνατο σε μια βουνοπλαγιά, ενώ στην πραγματικότητα τα αρπίσματα των εγχόρδων αποπνέουν μια ζεστασιά. Η οικειότητα που εκπέμπει ο δίσκος παραπλανά. Πιθανώς, οι «περγαμηνές» του και οι ευσεβείς πόθοι όσων τον προσεγγίσουν να δημιουργήσουν μια απόσταση σε σχέση με τη μουσική του, η οποία όμως θα μειώνεται με κάθε επανάληψη εξαιτίας της λυτρωτικής δραματουργίας του. Το συνεκτικό όραμα των Dold Vorde Ens Navn δεν είναι διάττοντας αστέρας, αλλά μια υπενθύμιση πως αυτό το ανείπωτο συναίσθημα ενυφίσταται και στο παρόν, αρκεί να μπορεί να ξεκλειδωθεί.

Θα κλείσω με μια σημείωση. Αυτός ο δίσκος δεν υπάρχει για να γεμίσει το υπαρξιακό κενό της αναμονής για τον διάδοχο του "A Umbra Omega". Αντιθέτως, οι απανταχού «άρρωστες καρδιές», ακόμη και αν δεν βρούν την ηρεμία στην αντανάκλαση που παρέχουν αυτά τα τραγούδια, θα εμψυχωθούν για να επιβιώσουν μια ακόμη μεγάλη νύχτα. Το "Mørkere" είναι black metal γνήσιο, αλλά όχι αναχρονιστικό. Αφέσου στον κόσμο του και τις αντιφάσεις του και θα δεις αυτό το μέρος που αποκαλείται πραγματικότητα να εμφανίζεται ξανά στον ορίζοντα, συγκριτικά πιο σκούρο.

Bandcamp