Danger Angel

Ίσως να έχουν υπάρξει στιγμές σε όλους σας που βλέποντας μια καινούργια κυκλοφορία ενός group που ήδη έχει κάνει ένα καλό όνομα σε ένα συγκεκριμένο είδος αυτό που περιμένεις να ακούσεις είναι εκ πρωιμίου γνωστό. Τι γίνεται όμως όταν η μπάντα σε ξαφνιάζει δίνοντάς σου ένα αποτέλεσμα που δεν πιστεύεις, αφού με βάση την λογική θα ήταν άλλο; Ο λόγος γίνεται για τους δικούς μας Danger Angel, οι οποίοι τρία περίπου χρόνια πριν με την ομώνυμη δουλειά τους, «εισχώρησαν» για τα καλά στον χώρο του μελωδικού hard rock. Σίγουρα πολλά credits τους έδωσε ο μεγάλος τραγουδιστής Jeff Scott Soto που συμμετείχε στο άλμπουμ.

Από τότε αρκετά άλλαξαν στον κόσμο και ειδικά στην Ελλάδα όπου, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι ζωές μας έχουν χειροτερέψει. Αυτό δεν άφησε ασυγκίνητο το group. Έτσι, θέλοντας να καταθέσουν με τις νότες τους τα συναισθήματά τους για ό,τι βιώνει η χώρα μας, έγραψαν έναν δίσκο που έχει σαν σκοπό να είναι το δικό τους μανιφέστο για όλα αυτά που συμβαίνουν. Οι στίχοι των νέων τραγουδιών αναφέρονται στην καθημερινή πάλη όλων μας απέναντι στην καθημερινότητα και τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής. Μια καθημερινότητα που έχει σαν σκοπό την όσο το δυνατόν καλύτερη διαβίωση, κάτι που για κάποιους είναι κάτι παραπάνω από Γολγοθάς. Ειδικά η νεολαία βλέπει μία ολόκληρη γενιά να χάνεται μέσα στην ανεργία και την απαξίωση και παρακολουθεί το τέλος που έρχεται χωρίς να μπορεί να αντιδράσει ή να την αφήνουν να το κάνει. Είναι μία μουσική κραυγή από ανθρώπους που βλέπουν τον εαυτό τους στο περιθώριο, ενώ ταυτόχρονα κατακλύζονται από ψεύτικες υποσχέσεις, ψεύτικες ελπίδες και φτηνό καθησυχασμό. Έτσι πολλοί αποφασίζουν να μεταναστεύσουν, ζητώντας νέες ευκαιρίες σε άλλους τόπους. Κάποιοι τα καταφέρνουν, κάποιοι άλλοι όμως όχι και καταλαβαίνουν πόσο έχουν διαψευσθεί αναπολώντας το χθες, την παιδική τους αθωότητα αλλά και το πόσο ωραία ζούσαμε πριν η ζωή γίνει κόλαση χωρίς γυρισμό για μερικούς.

Παράλληλα, οι Danger Angel τραγουδούν για τις χαμένες ευκαιρίες, για τη σκληρή πραγματικότητα που συνάνθρωποι μας προσπαθούν να επιβιώσουν ακόμα και σε βάρος άλλων και για το πως στηριζόμενος στις δικές σου δυνάμεις μπορείς να τα καταφέρεις αντιμετωπίζοντας τα προβλήματά σου και λύνοντάς τα. Είναι μάταιο να περιμένεις βοήθεια από εκεί που δεν πρόκειται να έρθει ποτέ, ακόμα και αν θα έπρεπε. Καλό είναι να σταθείς στα πόδια σου, να δεις τη ζωή από τη θετική της πλευρά και όχι να κάνεις την εύκολη λύση του ανησυχητικά διογκούμενου φαινόμενου με αυξανόμενους ρυθμούς της αυτοκτονίας, όχι πλέον μόνο λόγω ψυχολογικών προβλημάτων αλλά και εξαιτίας της βίαιης αλλαγής στις ζωές τους. Όλοι εσείς μπορεί να έχετε τη δικιά σας εμπειρία. Μια πράξη που από μόνη της είναι το αποτέλεσμα της κατάπτωσης των σχέσεων μέσα σε μία κοινωνία που απαξιώνει να ασχοληθεί με τα μέλη της καθημερινά.

Ό,τι διαβάσατε παραπάνω σχετικά με τους στίχους είναι δανεισμένα από το δελτίο Τύπου που συνοδεύει την κυκλοφορία σε ελεύθερη μεταφορά από εμένα. Τα τραγούδια τους όμως δεν έχουν μόνο πεσιμιστικό τόνο. Καταπιάνονται επίσης με έναν περιβόητο κακοποιό που δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται, με τις αγωνίες του καλλιτέχνη επί σκηνής και όχι μόνο για αυτό που θέλει να πει και για τις συνθήκες που καλείται να το κάνει, για την κούραση και το άγχος της ανταπόκρισης και για το τι συμβαίνει μέσα του κατά τη διαδικασία αυτή. Και φυσικά για την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων αλλά και τις ερωτικές τους ιστορίες. Άλλωστε στο τίτλο του άλμπουμ εμπεριέχεται η λέξη «αγάπη». Σίγουρα όλο το concept είναι κάπως σκοτεινό και βαρύ αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αναφέρεται στο τώρα. Τα μέλη της μπάντας αφουγκράστηκαν τον σφυγμό της κοινωνίας μας και τραγουδάνε το παρόν με θέληση φυσικά να γίνει το μέλλον καλύτερο.

Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως έρχεται στον ακροατή ακούγοντας τα κομμάτια. Όλο το άλμπουμ διακατέχεται από δυναμικές hard rock συνθέσεις, απέχοντας μια μικρή γραμμή μακριά από το europower και έχοντας πολλά στοιχεία από τον σύγχρονο αμερικάνικο νέο rock ήχο, κάνουν ένα αποτέλεσμα που αν μη τι άλλο δεν το περιμένεις. Συγκεκριμένα δεν πάει το μυαλό σου ότι το group θα είχε τέτοια εξέλιξη. Για να καταλάβετε, η πρώτη από την δεύτερη δουλειά τους μοιάζει σαν να είναι κατά κάποιο τρόπο αποδομένη από άλλα μέλη! Διαφορά τεράστια! Οι συνθέσεις είναι γεμάτες μελωδία με πιασάρικα ρεφρέν που σου θα κολλήσουν στο μυαλό και θα τραγουδάς κάποια από αυτά. Μεγάλο ρόλο έχει σίγουρα και η παραγωγή των τραγουδιών που έχει γίνει από τον Jeff Scott Soto, που σαν δάσκαλος κάθισε δίπλα τους και τους έδωσε πολλές συμβουλές, αλλά και το τελικό mixing και mastering που έγινε από τον John Ellis, παραγωγό του Soto. Οι νότες τους ακούγοντάς τες θα σου φέρουν στο μυαλό τους Gotthard, Place Vendome, Pink Cream 69, Evidence One, Eclipse, Hardline, σύγχρονους Pretty Maids κλπ, όλους δηλαδή που αρέσκονται να έχουν «βαριές» hard rock μελωδικές, ξεσηκωτικές συνθέσεις. Σε αυτούς προσθέστε και group τύπου Nickelback και θα έχετε απολύτως το μουσικό στυλ του δίσκου και πιο ειδικά το κιθαριστικό.

Τα τραγούδια, με την προϋπόθεση καταρχήν ότι είσαι οπαδός του είδους και σε συνδυασμό με τους στίχους, ίσως σε κάνουν να βρεις τον εαυτό σου μέσα σε ένα από αυτά. Βλέπετε είναι τόσο φρέσκα όλα αυτά που μας λένε που όλο και κάποιο βίωμά σου θα σου έρθει στο μυαλό ή πολλές εικόνες της καθημερινότητάς σου. Φυσικά ένα καλό τραγούδι θέλει και έναν άξιο τραγουδιστή και οι Danger Angel τον βρήκαν στο πρόσωπο του Μ.Τ.. Χωρίς να έχει τις τρελές οκτάβες τραγουδώντας ψηλά, δίνει μια άλλη αίσθηση σε κάθε σύνθεση «ανεβάζοντάς» την άνετα χωρίς πολλά-πολλά, μιας και το είδος που αρέσκονται να εκφράζονται θέλει πιο πολύ μια φωνή με τσαμπουκά και νεύρο παρά με τόση έκταση.

Έχω ξαναγράψει ότι το σημαντικό σε έναν μελωδικό hard rock δίσκο που θα ξεχωρίσει αισθητά από τους άλλους είναι η μουσική που θα εμπεριέχεται να σε αναγκάσει να μην είσαι ακίνητος και τα κομμάτια να σου μεταφέρουν ένα μοναδικό vibe που να σου διαπεράσει το κορμί σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Αυτά υπάρχουν στο εν λόγω άλμπουμ από την αρχή μέχρι το τέλος περίσσια, κάτι που δείχνει την τεράστια βελτίωση που έχει η μπάντα σε όλους τους τομείς. Κομμάτια όπως τα "Not An Angel", "Falling", "Dead By Christmas", "King Of Thieves", "Don't Die Young" και "Last Call" θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στην καρδιά κάθε οπαδού που αγαπάει το ποιοτικό μελωδικό hard rock και δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι από αυτά των συναδέλφων τους στο εξωτερικό. Η συνθετική δεινότητα που φαίνεται να έχουν οι δημιουργοί σε συνδυασμό με την καινούργια «mucho» φωνή του frontman τους έχουν δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα που όλοι όσοι ασχολούνται με αυτό το στυλ μουσικής έκφρασης θα ήθελαν να έχουν συνθέσει. Βέβαια αυτό είναι χαράς ευαγγέλιο για τους ίδιους, αφού το τελικό αποτέλεσμα βροντοφωνάζει ότι η χώρα μας μπορεί να βγάλει ποιοτικό μελωδικό hard rock που κοιτάει παράλληλα το παρόν με το παρελθόν. Η μοναδική ένστασή μου είναι ότι θεωρώ κάπως μεγάλη τη συνολική διάρκεια. Βέβαια, έτσι τους βγήκε όποτε καλά έκαναν, αλλά ίσως κουράσει ελαφρώς.

Το "Revolutia" αποτελεί την καλύτερη «επανάσταση» που μπορούσαν να κάνουν οι Danger Angel. Όσοι είστε οπαδοί αυτού του ιδιώματος, επιβάλλεται να ακούσετε το άλμπουμ και να το αγοράσετε. Είναι τόσο επίκαιρο όσο και οι ζωές μας. Για αυτούς είναι η δήλωση τους για την καθημερινότητα μας, την αγάπη, την προσπάθεια που χρειάζεται για να επιτύχουμε τους στόχους και τα θέλω μας, αλλά και την υποστήριξη που πρέπει να έχουν οι αποφάσεις μας για ό,τι είναι αληθινό και μας εκφράζει. Για εμάς ίσως αυτό το άλμπουμ να είναι η απόδρασή μας από το Alcatraz που είμαστε φυλακισμένοι. Έστω και για την περίπου μια ώρα διάρκεια που έχει το άλμπουμ. Έτσι όπως έχουμε γίνει, το να «ξεφεύγεις» για μια ώρα αποτελεί πολυτέλεια για κάποιους. Η μπάντα έχει ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη και μακάρι να τον διατηρήσει εκεί. Χρειαζόμαστε τέτοιες δυναμικές κινήσεις και μάλιστα πολλές.