Craang

To The Estimated Size Of The Universe

Self Released (2014)
Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 15/01/2015
Ατελείωτο τζαμάρισμα γεμάτο σκόνη
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Μάνος, Μιχάλης και Νίκος. Τρίο από την Θεσσαλονίκη. Τζαμάρουν γεμάτοι fuzz και ψυχεδέλεια. Ουσιαστικά παίζουν ένα έξυπνο ψυχεδελικό stoner rock που μπορεί να σε χαζέψει.

"Slo Forward Jam", "Butterfly", "Magnolia" και "The Meteorian". Τέσσερις μεγάλες συνθέσεις από οκτώ έως δεκαπέντε λεπτά. Τέσσερα ταξιδάκια, βαριά και ψυχεδελικά,  γεμάτα παραμόρφωση και ένταση που ταιριάζουν και σε πιο metal αυτιά. Μεγάλα riff, όμορφες μελωδίες και πολύ μαστουρωτικά εφέ. Φωνητικά βγαλμένα από τους OM και heavy διάθεση με blues μυρωδιές. Η αρχή είναι ένα ατελείωτο τζαμάρισμα. Κοντά οκτώ λεπτά αργού, σκονισμένου και ζεστού rock. Κάπου όμως χάνει αυτή η πρώτη σύνθεση. Είναι πολλή η διάρκεια, χωρίς φωνητικά, χωρίς μεγάλη συνθετική εξύψωση. Ουσιαστικά πρόκειται για αρκετή ώρα με μουσική υποβάθρου. Είναι ένα εξαιρετικό χαλί που του λείπει κάτι για να γίνει ολοκληρωμένη σύνθεση. Στο δεύτερο κομμάτι, η πεταλούδα όμως τραγουδάει. Πάλι η μουσική είναι πολύ πιο μπροστά και τα φωνητικά έρχονται από πίσω, αλλά το χτίσιμο είναι όμορφο και σε ζαλίζει ευχάριστα. Βαραίνει καίρια και μπλέκει ωραία τους ρυθμούς του. Το τρίτο στη σειρά τζαμάρισμα, πισωγυρνάει. Παραστέκεται στο jamming και παρότι εμπλουτίζεται με φωνές δεν καταφέρνει να μας συνεπάρει. Είναι καλύτερα φτιαγμένο από το άνοιγμα του δίσκου, αλλά δεν ξεφεύγει από το ίδιο λάθος που μπορεί να κουράσει και να παρεξηγηθεί. Είναι σίγουρο πιο διασκεδαστικό και έχει δόσεις τριπαρίσμοτος που μπορούν να σε κάνουν να κλείσεις τα μάτια και να χαθείς. Το τελευταίο, μεγάλο και επικό κομμάτι τους, διατηρεί τους ίδιους ρυθμούς και αυτή την stoner σαπίλα που τους διακατέχει. Όλο το κομμάτι είναι κατά βάσει ορχηστρικό και σκαμπανεβάζει τους ρυθμούς έντονα, χώνοντας που και πού φωνές από το βάθος, αρκετά ατμοσφαιρικές και εύστοχες. Μπορεί πανεύκολα να χαρακτηριστεί σε κάτι κοντά σε Earth, OM και Uncle Acid. Δεν είναι άσχημο. Έχει ιδέες και δείχνει όρεξη.

Γενικά, σε όλο τον δίσκο μπορείς να βρεις όμορφα σημεία. Μερικοί ακροατές, από την άλλη, σίγουρα θα κουραστούν. Όμως αυτού του είδους οι μπάντες έχουν ούτως ή άλλως το ίδιο μειονέκτημα. Δεν μπορεί ο δίσκος τους να είναι κάτι διαφορετικό από μια πρόβα. Δεν γίνεται να τζαμάρεις και να γράφεις κομμάτια στο στούντιο, το ίδιο καλά. Η το ένα θα κάνεις  ή το άλλο. Αν κάνεις και τα δύο, έχεις ξεφύγει. Όχι ότι οι Craang, δεν έχουν ταλέντο. Ίσα-ίσα, διακρίνεται έντονα και φαίνεται σε κάθε νότα. Οπότε και αυτοί εδώ μπορούν να κρατούν την ενέργεια τους (η οποία είναι εξαιρετική) για ζωντανές εμφανίσεις και να σκεφτούν τέτοιου είδους ηχογραφήσεις, οι οποίες θα έχουν ατμόσφαιρα, χαρακτήρα και live ήχο, που τους ταιριάζει. Ειδάλλως και εντελώς αναμενόμενα, αυτό που ακούμε είναι μουσική για χαλί και μεγάλα, παρατραβηγμένα, ατμοσφαιρικά περάσματα που δεν μπορούν να κρατήσουν την προσοχή σου για πάρα πολύ.

craang.bandcamp.com
  • SHARE
  • TWEET