Cain's Offering

Παίρνεις το παρθενικό CD των Cain's Offering στα χέρια σου και πριν το ακούσεις διαβάζεις ότι τραγουδάει ο Timo Kotipelto (Stratovarius) και ο mastermind της μπάντας είναι ο κιθαρίστας Jani Liimatainen (πρώην Sonata Arctica). Τι ακριβώς περιμένεις να ακούσεις; Προφανώς μια ακόμη τετριμμένη euro-power δουλειά, από αυτές που σωρηδόν βγαίνουν τα τελευταία 10 χρόνια δίχως να κάνουν την διαφορά. Αμέσως μετά έρχονται οι συγκρίσεις. «Ακούγεται σαν Stratovarius ή σαν Sonata Arctica;». «Στέκεται απέναντι στις τελευταίες δουλειές τους;», αναρωτιέσαι.

Κι όμως... Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμη τετριμμένο euro-power άλμπουμ. Ούτε με κάτι που αντιγράφει «στεγνά» τα δύο προαναφερθέντα γκρουπ. Σε αυτόν τον δίσκο θα βρείτε μόνο τα καλύτερα στοιχεία τους (και με μια ελάχιστη δόση Nightwish που είναι και της... μόδας), δοσμένα μέσα από συνθέσεις που μπορούν άνετα να διεκδικήσουν δάφνες συνθετικής φρεσκάδας (αν όχι και πρωτοτυπίας, μιας και τραγούδια όπως π.χ. το "World Of Solace" βεβαιώνουν ότι το αίμα νερό δεν γίνεται). Συμφωνικό power, ναι. Αμιγώς βορειοευρωπαϊκής κοπής, ασφαλώς. Αλλά με ιδέες σοβαρές, που δεν αναμασούν ό,τι έχει ήδη παιχτεί και που δείχνουν ένα συγκρότημα που θέλει να αφήσει το στίγμα του στη σκηνή με την μουσική του και όχι με... μανιοκαταθλίψεις, πισώπλατα μαχαιρώματα, δηλώσεις επί δηλώσεων και ανόητες σαπουνόπερες (και ο νοών νοείτω). Θα τολμήσω, μάλιστα, να ισχυριστώ ότι η παραγωγή του δίσκου με έχει ενθουσιάσει εξίσου, αν όχι περισσότερο π.χ. από την «κλινική» και «ψυχρή» παραγωγή του "Polaris" των Stratovarius. Τέλεια ισορροπία ανάμεσα σε όργανα και φωνή, όλα παιγμένα άψογα και τα πάντα στην θέση που πρέπει να κατέχουν. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην άψογη δουλειά που έχει κάνει στα keyboards o πρώην πληκτράς των Sonata Arctica, Kenziner κ.ά., Miko Harkin. Δίχως να «πρωταγωνιστούν», τα ακούς παντού, να χρωματίζουν, να δίνουν «ταυτότητα», σε τέλεια ισορροπία με τις «γεμάτες» κιθάρες του Liimatainen, αλλά και το, τυπικό μεν, συνεπέστατο δε, rhythm section του μπασίστα Jukka Koskinen (Norther, Wintersun) και του ντράμερ Jani Hurula (Paul Di' Anno).

Το εναρκτήριο "My Queen Of Winter", το πιασάρικα εμπνευσμένο "Oceans Of Regret", το ομώνυμο instrumental και το «ταξιδιάρικο» "Into The Blue" ξεχωρίζουν, ενώ τεράστια παραφωνία αποτελεί το πιανιστικό "Elegantly Broken" που κλείνει τον δίσκο: Πρόκειται για εξόφθαλμη αντιγραφή του ρεφρέν του 80s pop hit "Tell It To My Heart" της Taylor Dayne (σ.σ. ακόμα τα «σπάει» αυτή η κομματάρα)!

Εν κατακλείδι: τo «άνοιγμα» της Frontiers στον χώρο του power metal με μπάντες όπως οι Primal Fear, οι Saint Deamon, οι Leverage και τώρα οι Cain's Offering, δείχνει να αποφέρει εύγευστους καρπούς. Το "Gather The Faithful" είναι μια από τις λίγες καλές δουλειές στον χώρο του ευρωπαϊκού power metal τα τελευταία χρόνια και οι οπαδοί του είδους (αλλά και όσοι αρέσκονται σε μελωδικά heavy ακούσματα) θα χορτάσουν την πείνα τους για καλή μουσική.

Υ.Γ. Είναι ιδέα μου, ή ο Kotipelto τα τελευταία χρόνια αποδίδει καλύτερα στις εκτός Stratovarius μπάντες που μετέχει;