Autumn

Citius, Altius, Fortius... Οι Ολλανδοί rockers το έκαναν πράξη: μετά το πολύ καλό "My New Time" του 2007, έβαλαν στόχο για ακόμη πιο ψηλά, ακόμη πιο δυνατά και συνεχίζουν δυο χρόνια μετά με το ακόμη καλύτερο "Altitude". Με νέα φωνή να κρατά καλά τα σκήπτρα της προγενέστερης Nienke de Jong και να συνεχίζει επάξια την παράδοση των Autumn, που τους θέλει βαρέως προσκείμενους στους συντοπίτες τους The Gathering, κυκλοφόρησαν νέο δίσκο που θα κάνει όλους τους fan της Anneke van Giersbergen να τον λατρέψουν. Γιατί; Διαβάστε πολύ προσεχτικά παρακάτω.

Στο "Altitude" συνεχίζεται αυτό ακριβώς που άρχισε με το "My New Time": μελαγχολικά, νέο-ρομαντικά στοιχεία με αιθέρια και συνάμα στέρεα φωνητικά, συνθέσεις που σε ωθούν συθέμελα να εκτοξευτείς στον αέρα και να αγκαλιάσεις ένα σύννεφο, δυνατές κιθάρες ala "Comalies" και σπινθηροβόλα hammond-ικά πλήκτρα που βάζουν την τελευταία πινελιά σε αυτό το ονειρώδες ονειρόχρωμα. Από το εναρκτήριο "Paradise Nox", που σε προϊδεάζει επιτυχώς για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, και το σαγηνευτικά μελωδικό "Skydancer", μέχρι το πολυαγαπημένο μου "The Heart Demands" και τα "Sulphur Rodents" και "Answers Never Questioned", το άλμπουμ ξεχειλίζει από τη χροιά της ικανότατης Marjan Welman (βλέπε Ayreon) και μια γλυκιά μελαγχολία/ ευαίσθητη δυναμική που ταιριάζει γάντι στην αύρα ενός φθινοπωρινού πρωινού. Το «11/ 48», δηλαδή 11 κομμάτια διάρκειας 48 λεπτών συναντάται και εδώ ως «11/50» και δίχως δεύτερη σκέψη φαίνεται πως τους ταιριάζει απόλυτα.

Αν αυτό ακριβώς είναι το στοιχείο σας («your cup of tea», στα αγγλικά), δεν έχετε παρά να πειραματιστείτε και να το δοκιμάσετε και να μείνετε απόλυτα ευχαριστημένοι, γλύφοντας τα δάχτυλά σας. Οι υπόλοιποι, θα μπορούσατε άνετα να τολμήσετε μια βουτιά στα ψηλά: το "Altitude" είναι ανάμεσά μας, και γιατί όχι, μέσα μας.