Έρευνα: Για να πετύχει μια νέα μπάντα χρειάζεται επιχειρηματικές δεξιότητες

Σύμφωνα με έρευνα Αμερικανών ακαδημαϊκών, μία από τις πιο σημαντικές δεξιότητες που πρέπει να έχει ένα νέο συγκρότημα για να κάνει επιτυχία είναι το ταλέντο στην «επιχειρηματική επικοινωνία».

Σύμφωνα με το North Carolina State University, οι rock μουσικοί αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις επιχειρηματικής επικοινωνίας, οι οποίες τους αναγκάζουν να αναπτύσσουν δεξιότητες που ενδεχομένως να μην είχαν σκεφτεί ότι θα τους χρειάζονταν όταν ξεκινούσαν την καριέρα τους.

Ο ένας από τους ακαδημαϊκούς, ο Stephen Carradini, λέει:

«Βρήκα ότι οι rock μουσικοί, ειδικά εκείνοι δίχως υποστήριξη από πολυεθνική δισκογραφική, έρχονται αντιμέτωποι με ένα ιδιαίτερο μείγμα προκλήσεων.

Οι μουσικοί πρέπει να επικοινωνήσουν με πολλές διαφορετικές ομάδες κοινού: οπαδοί, δυνητικοί οπαδοί, ατζέντηδες συναυλιών, δισκογραφικές εταιρείες κτλ.

Επίσης, αναγκάζονται να γράψουν σε μια μεγάλη ποικιλία μορφών, από επίσημα e-mail και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τους οπαδούς τους μέχρι διαφημίσεις για να προσελκύσουν νέους οπαδούς.

Πρώτα, πρέπει να χτίσουν ένα κοινό, με το να εντοπίζουν και να προσελκύουν οπαδούς σε μόνιμη βάση. Αυτή είναι, στην ουσία της, μια επικοινωνιακή πρόκληση. Πώς θα σε ακούσουν άνθρωποι που δεν είναι ακόμα οπαδοί σου;

Δεύτερον, οι μουσικοί πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για αργή ανάπτυξη. Αυτό σημαίνει πως θα τους πάρει πολύ χρόνο και πολλή δουλειά για να φτάσουν στο σημείο να είναι οικονομικά αυτάρκεις, αντί να έχουν πολλές δουλειές ο καθένας.

Αυτή η αργή ανάπτυξη σημαίνει πως είναι δύσκολο για τους μουσικούς να προσλάβουν ανθρώπους με τα απαραίτητα προσόντα για να τους βοηθήσουν σε αυτές τις επικοινωνιακές προκλήσεις. Και αυτός ο περιορισμός είναι ένας από τους λόγους αυτής της αργής ανάπτυξης.»

Μιλώντας πρόσφατα για ένα σχετικό θέμα, ο Gene Simmons των Kiss είπε πως το rock πέθανε, επειδή οι δισκογραφικές δεν υποστηρίζουν αρκετά τις νέες μπάντες.

«Οι μουσικοί σπάνια απορρίπτουν συναυλίες, ακόμα και κακές, γιατί υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός συναυλιακών ατζέντηδων σε οποιαδήποτε γεωγραφική περιοχή», εξηγεί ο Carradini.

«Οι μουσικοί δεν έχουν την πολυτέλεια να αποξενώνονται από τους ανθρώπους που έχουν τον έλεγχο της πρόσβασης στους συναυλιακούς χώρους. Αυτό σημαίνει πως οι μουσικοί πρέπει να μάθουν μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή δεξιότητα: πώς να διαπραγματεύονται από μειονεκτική θέση.

Το σημείο που τονίζεται σε αυτήν την ακαδημαϊκή δημοσίευση δείχνει πως η δουλειά του μουσικού είναι διαφορετική από τις υπόλοιπες, αλλά παραμένει μια δουλειά. Οι άνθρωποι που θέλουν να μπουν στη μουσική βιομηχανία θα πρέπει να εκπαιδευτούν στα βασικά, τουλάχιστον, της επιχειρηματικής επικοινωνίας, σε πανεπιστήμιο ή κάπου αλλού.»