Stomp @ Θέατρο Badminton, 24/09/13

Οι γνωστοί και αγαπημένοι Stomp «ποδοπατούν» ξανά την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Δεν είναι και οι Scorpions - αλλά σίγουρα αν σου κινεί το ενδιαφέρον αυτό που κάνουν θα έχεις βρει την ευκαιρία να τους δεις σε μια από τις πολλές εμφανίσεις τους στην χώρα μας.

Ένα από τα ζητήματα που σκέφτεσαι πριν από μια τέτοια παράσταση -ειδικά αν πρόκειται για την πρώτη σου φορά- είναι το «τι ακριβώς θα παρακολουθήσω;». Μια χορευτική παράσταση; Μια συναυλία; Δεν θα πάω καθόλου στο αν πρόκειται για υψηλή τέχνη ή όχι. Το σίγουρο  λοιπόν είναι ότι αυτό που έχουν δημιουργήσει οι Stomp αποτελεί κάτι το πρωτοποριακό, δεν μπορεί να χωρέσει σε μια μόνο κατηγορία και έχει και σχεδόν είκοσι χρόνια επιτυχημένης παρουσίας. Ο συνδυασμός χορού και μουσικής από μη μουσικά όργανα με τις πινελιές βουβής κωμωδίας είναι κάτι το ξεχωριστό όπως και να το κάνουμε.



Το δεύτερο ζήτημα είναι το πόσο αυτή η ομάδα δουλεύει στο να εξελίξει τα νούμερά της μέσα στα χρόνια και κατ' επέκταση τι αξία έχει να τους παρακολουθήσω ξανά. Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος της παράστασης αποτελείται από πετυχημένα νούμερα τα οποία είναι χρόνια οι σταθερές του show. Η έναρξη με τις σκούπες, η αιώρηση στο πάνω μέρος του σκηνικού και το φινάλε με τους τενεκέδες δεν λείπουν ποτέ και μέχρι να βρεθούν καλύτερα δεν φαίνεται να ενοχλούν κανένα αφού είναι και δουλεμένα και πετυχαίνουν σε τρία επίπεδα: Στο «ωραία ιδέα αυτή», στο «πως το κάνουν τόσο καλά οι μάγκες;» και στο «πολύ όμορφο αυτό που ένιωσα» με το τελευταίο να είναι τελικά η διαφορά μεταξύ της θαυμαστής τεχνικής και της αληθινής τέχνης.



Πάνω σε αυτό το σκεπτικό το κομμάτι που ξεχώρισα για το πρώτο επίπεδο ήταν με διαφορά οι αναπτήρες. Σε απόλυτο σκοτάδι οι μικρές φλόγες και οι ήχοι εντυπωσίασαν εμένα και το κοινό που χάρισε εδώ το πιο ζεστό του χειροκρότημα.



Όσον αφορά στο πιο πετυχημένο νούμερο που στη δική μου σκέψη με κάλυψε και στα τρία επίπεδα αυτό ήταν οι σωλήνες. Με τον κάθε συμμετέχοντα να χρησιμοποιεί ένα διαφορετικού μήκους και διαμέτρου κύλινδρο απόλαυσα την απλή και όμορφη χορογραφία που σε συνδυασμό με την παραγόμενη μουσική δημιούργησαν κάτι ολοκληρωμένο.  Ένα μικρό δείγμα (από παλαιότερη επίδειξη) μπορείτε να δείτε εδώ.



Στις μικρές ατέλειες του show κατέγραψα το ότι στις μακρινές θέσεις του Badminton δεν έφταναν οι εκφράσεις των διασκεδαστών και έτσι το γέλιο στα νούμερα που περιείχαν και κωμωδία ήταν προνόμιο αυτών που πλήρωσαν περισσότερα. Κατά τα άλλα ο συγχρονισμός ήταν και πάλι θαυμαστός αν εξαιρέσουμε ένα «φάλτσο» κουβά μπογιάς στο αντίστοιχο νούμερο ενώ η ένταση που έβγαινε από τα ηχεία ήταν ρυθμισμένη στο σημείο που έπρεπε έτσι ώστε να μην ενοχλείσαι από τον παραγόμενο θόρυβο.



Θαυμάσια όσον αφορά στην τεχνική της και τελικά ολοκληρωμένη ως θέαμα, η παράσταση των Stomp έχει περάσει στην κατηγορία του κλασικού. Σε ποια κατηγορία θεάματος; Μα στη κατηγορία Stomp. Τι γράφουμε τόση ώρα;

Φωτογραφίες: Vivi Kefaloniti / www.behance.net/ikve