Skybinder: «Θέλουμε η σπίθα να γίνει φλόγα και για άλλες μπάντες του ήχου μας»

Οι Skybinder, όπως το λέει και το ίδιο τους το όνομα, ποτέ δεν περιορίστηκαν στα όρια που τους έθεσε η πραγματικότητα της εγχώριας σκηνής και με μέλη βετεράνους της ελληνικής παραγωγής του metalcore, ήρθαν σε σύμπραξη. Το εγχείρημα των Skybinder, προχωρά ακάθεκτο στα τελευταία πέντε χρόνια που υπάρχει και πέρα από μουσική δημιουργία, τα μέλη τους φροντίζουν και για πολλές παράπλευρες δράσεις με ένα κοινό στοιχείο - την ενότητα και την αλληλοϋποστήριξη του ήχου τους εντός συνόρων.

Σε μια πλήρη, αυτοπαρουσιαστική συνέντευξη, οι Skybinder μας μιλούν για όλα όσα δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και όλα όσα επιφυλάσσει το μέλλον, με αποκορύφωμα την επερχόμενη εμφάνισή τους στο Release Festival μαζί με το συγκρότημα που συνομολογούν ότι τους ενέπνευσε, Parkway Drive.

Καλησπέρα και καλώς ήρθατε στο Rocking.gr! Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, πως ξεκίνησαν τελικά οι Skybinder; Όλα τα μέλη έχετε μια προϋπηρεσία στη σκηνή, πως αποφασίσατε τελικά να συγκεντρωθείτε και να δημιουργήσετε ένα καινούριο συγκρότημα;

Καλησπέρα είμαι ο Σίμος (κιθάρες) και ευχαριστώ για το βήμα που μας δίνετε.
Ουσιαστικά αποτελεί μια συνέχεια των New World Disorder. Εγώ και ο Αντώνης το 2018 σκεφτήκαμε ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα metalcore σχήμα στην Ελλάδα και να το πάμε όσο πιο ψηλά γίνεται ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε. ‘Έτσι σεβόμενοι το γεγονός πως το παλιό σχήμα αντιπροσώπευε μια άλλη παρέα και εποχή και μη θέλοντας να «καπηλευτούμε» την όποια πρότερη επιτυχία, βάλαμε ένα στοίχημα με τον εαυτό μας πώς αν θες όλα τα μπορείς αρκεί εκτός από «καλά υλικά» να έχεις και τη σωστή «συνταγή». Από εκεί εμπνεύστηκα και το όνομα άλλωστε και πάνω από όλα για εμάς είναι η ιδέα και το αποτέλεσμα και όχι τα πρόσωπα. Η πρότερη εμπειρία που είχαμε, από το 2010 σε χαλαρούς ρυθμούς, καθώς και η εμπλοκή μας σε επαγγελματικό επίπεδο με τη μουσική βιομηχανία ως άτομα μας βοήθησαν πάρα πολύ ώστε αυτή η νέα προσπάθεια να πραγματοποιηθεί πιο γρήγορα παρόλο που στα 5 χρόνια μας, τα 2 ήταν πολύ παράξενα, όπως και για όλη την ανθρωπότητα. Ο Αντώνης εκείνη την εποχή είχε αρχίσει να συνθέτει κάποια πολύ ωραία κομμάτια και είπαμε πως δεν πρέπει να πάνε χαμένα! Έπειτα από αυτή μας την απόφαση λοιπόν βρήκαμε τα υπόλοιπα μέλη με πρώτο τον μπασίστα, ένα φίλο τον από τις παλιές εποχές που τον είχαμε γνωρίσει σαν θεατή στα live μας τον Δημήτρη Λεμπέση. Για τα τύμπανα, όπου είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεις για το είδος, είχαμε αποφασίσει να έχουμε σαν session member έναν φίλο μου τον Στέλιο Πεπινίδη και τέλος ψάχνοντας στο ιντερνετ για φωνητικά εντός Ελλάδας πέσαμε πάνω σε ένα ιντερνετικό project το οποίο είχε κάνει ο Γιώργος. Μας άρεσε και είπαμε να του κάνουμε την πρόταση. Έτσι άρχισε το συγκρότημα.

Όπως μάθαμε: ακόμα και τα πιο βασικά δεν πρέπει να τα θεωρούμε πότε δεδομένα

Πώς νιώθετε σήμερα σε έναν εντελώς καινούριο κόσμο για τον πρώτο σας δίσκο, "Trauma And Trial"; Πόσο διαφορετικοί αισθάνεστε τόσο ως άτομα όσο και ως μουσικοί σε έναν κόσμο μετά την πανδημία; Τι σημαίνει για εσάς ο δίσκος στο τώρα;

Προσωπικά μόνο όμορφα πράγματα μπορώ να θυμάμαι. Ναι ήταν δύσκολα να πάρουμε μια αρχική ορμή, ήθελε και κάποιες θυσίες τόσο σε προσωπικό όσο και επαγγελματικό επίπεδο αλλά όπως αρχίζουμε να βλέπουμε η προσπάθεια πιάνει τόπο.

Τα κομμάτια που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της Live setlist μας φαίνεται να έχουν απήχηση πάντως. Απαντώντας προσωπικά για εμένα αισθάνομαι πιο αποφασισμένος να μην αφήσω τον χρόνο ανεκμετάλλευτο γιατί όπως μάθαμε : ακόμα και τα πιο βασικά δεν πρέπει να τα θεωρούμε πότε δεδομένα. Για εμένα αλλά και για του υπόλοιπους θεωρώ πως είναι μια ανάμνηση ζωής.

Με τα singles σας βέβαια, με το πιο πρόσφατο να είναι το φετινό "Second Wind", δείχνετε ότι σιγά σιγά ανοίγεστε σε άλλα ακούσματα. Τι θα γίνει, θα έχουμε καινούριο δίσκο σύντομα; Και που πρόκειται να κινείται αυτός μουσικά;

Είναι ηχογραφημένος έτοιμος στο 100% και εκτός απροόπτου θα κυκλοφορήσει εντός του 2023. Εκκρεμούν κάποιες διερευνητικές προτάσεις μήπως κυκλοφορήσει σε συνεργασία με κάποια δισκογραφική οπότε δεν έχουμε καθορισμένη ημερομηνία ακόμα αλλά σίγουρα είμαστε κοντά. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον μιας και είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τον προηγούμενο, τόσο συνθετικά όσο και παραγωγικά. Δεν ξεφεύγει και τόσο, με λίγα λόγια δεν μιλάμε για το δικό μας IRE αλλά σίγουρα ακούγοντας τον σου δίνει μια αίσθηση ανανέωσης. Επίσης έχει μέσα και συμμετοχές άλλων καλλιτεχνών που δεν θα αφήσουν το κοινό μας ασυγκίνητο.

Θέλει και ένα στόχο για να έχει και η κάθε προσπάθεια ένα νόημα

Για να ξεκαθαρίσουμε ακόμη περισσότερο το τοπίο, είστε άτομα που έχετε άμεση σχέση με τον metalcore ήχο και φυσικά τη δομή της σκηνής αυτής στην Ελλάδα. Αρχικά, πως έχετε βιώσει εσείς την αλλαγή στα πλαίσια της εγχώριας σκηνής η οποία φαίνεται να έχει κάνει μια απότομη άνοδο, μια πτώση και πλέον μια αναβίωση;

Τα μωρά πάνε να σηκωθούνε, πιάνονται από κάπου πάνε να κάνουν το πρώτο τους βήμα, πέφτουν, μαθαίνουν, ξαναπροσπαθούν και τελικά τρέχουν. Το θέμα είναι πόσο το θες, γιατί το θες και αν έχεις τη γνώση, την υπομονή και επιμονή που χρειάζεται. Μεγαλύτερος κριτής όλων μας, όπως μ’ αρέσει να λέω συχνά, είναι ο χρόνος. Επίσης πρέπει να έχεις και ένα ερέθισμα και αυτό σίγουρα δεν θα υπήρχε αν local promoters, όπως η Hardtimes, δεν ασχολιόντουσαν, παρά τις όλες αντιξοότητες, με τόση επιμονή με τον -core ήχο. Επίσης φέτος είδαμε και το πιο αναπάντεχο όλων από το Release Athens, η μπάντα που έφερε το metalcore στο ευρύ κοινό έρχεται σαν headline σε μεγάλο φεστιβάλ στη χώρα μας. Θέλει και ένα στόχο για να έχει και η κάθε προσπάθεια ένα νόημα απλά μην ξεχνάμε τις μικρές καθημερινές νίκες στις μάχες που πρέπει να δίνεις, ώστε να μπορέσεις να είσαι σε θέση να δοκιμαστείς και στα δυσκολότερα!

Η μουσική είναι καλλιτεχνική έκφραση και δεν μπαίνει σε καλούπια

Το ιδίωμα τώρα σε παγκόσμιο επίπεδο, φαίνεται εξίσου να αλλάζει και να έρχεται όλο και πιο μακριά από το metal- συνθετικό του, με χαρακτηριστικά παραδείγματα για μένα προσπάθειες όπως των Bring Me The Horizon, Bad Omens ή και Sleep Token που χρησιμοποιούν pop και arena rock στοιχεία. Εντοπίζετε κι εσείς αυτή τη μετατόπιση και πως νιώθετε γι’ αυτή;

Φυσικά και την εντοπίζουμε και προσωπικά την καλωσορίζω κιόλας όσο τίποτα άλλο. Και τα τρία αυτά σχήματα που ανέφερες αποτελούν μέρος της καθημερινής μου Playlist αυτόν τον καιρό και είναι κάτι που ανοίγει τους μουσικούς μου ορίζοντες. Ναι δεν θα ήθελα όλοι να πάνε προς αυτό το σημείο και βασικά δεν το θέλουν κιόλας. Η μουσική είναι καλλιτεχνική έκφραση και δεν μπαίνει σε καλούπια.

Σε μια βάρκα οι μπάντες είναι το προσωπικό και το Sky_Syndicate τα κουπιά, όταν η βάρκα πάει σωστά, όλοι φτάνουν στον προορισμό τους

Πίσω στα δικά σας τώρα, να πούμε ότι οι Skybinder δεν είναι απλώς ένα συγκρότημα, αλλά τα μέλη τους καταπιάνονται με πολλά. Ας αρχίσουμε από τη Sky Syndicate. Τι συμβαίνει εκεί πέρα και πως ξεκίνησε η πρωτοβουλία;

Χαίρομαι καταρχάς που εντοπίζεις το βαθύτερο νόημα. Η πρωτοβουλία ήταν δική μου και μαθαίνοντας από ανθρώπους που έχουν κάνει αντίστοιχες κινήσεις στο εξωτερικό όπως ο Will Putney σκέφτηκα ότι και για εμάς εδώ μια τέτοια κίνηση είναι αναγκαία, ώστε να μπορώ να πω ότι τουλάχιστον προσπάθησα.

Είναι μια προσπάθεια με πρότυπο το Graphic Nature να ενθαρρύνουμε την νέα γενιά του ήχου να ακούσει, να ασχοληθεί και κυρίως να αναλάβει ενεργό ρόλο στην σκηνή της πόλης μας με πρώτο και καλύτερο παράδειγμα την ίδια μας την μπάντα.

Σε αυτό το κλίμα όσες συνεργασίες κάνουμε σαν Sky_Syndicate έχουν τον σκοπό να αναδείξουν πρώτον ότι αν κάτι το θες γίνεται, αρκεί να ξέρεις τι κάνεις και πώς να το κάνεις και δεύτερον να είναι αποτέλεσμα βιωματικής μάθησης. Μακάρι να υπήρχε μια τέτοια κίνηση και για εμάς, το 2010, από κάποιον με περισσότερη εμπειρία και γνώση.

Είναι κυρίως μια κίνηση μουσικής παραγωγής από εμένα και τον Αντώνη, μιας που ασχολούμαστε σε επαγγελματικό επίπεδο με την ηχοληψία, όπου μέσα από τη συνεργασία μας προσπαθούμε να δώσουμε το παράδειγμα προς τους συνεργάτες μας καθότι δεν διεκπεραιώνουμε απλά τις διαδικασίες. Από λόγια θα ακούσει πολλά κάποιος, οι πράξεις, οι πρωτοβουλίες μαζί με τα ρίσκα τους και τα αποτελέσματα είναι αυτά που μένουν και έχουν ουσία. Όλα αυτά, αν θες βέβαια να αφήσεις μια παρακαταθήκη και μια συνέχεια. Αν σε νοιάζει μόνο να είσαι ο σταρ του πάρτι, οκ όλα αυτά θα φανούν το λιγότερο χαζά και αδιάφορα.

Σε μια βάρκα οι μπάντες είναι το προσωπικό και το Sky_Syndicate τα κουπιά, όταν η βάρκα πάει σωστά, όλοι φτάνουν στον προορισμό τους. Μακάρι να δημιουργηθούν κι άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες ειδικά από μπάντες του είδους ώστε να αφήσουμε όλοι μας το λιθαράκι μας και να προετοιμάσουμε τη διάδοχη κατάσταση για ακόμα μεγαλύτερα βήματα !

Η έξοδος από το DYI είναι μια δύσκολη απόφαση που πρέπει όλα τα μέλη να είναι στην ίδια σελίδα αλλιώς μετά ξεκινάνε οι προστριβές

Οι Skybinder είναι ένα συγκρότημα που τιμά τους συναυλιακούς χώρους που μας μεγάλωσαν, έχετε ως σχήμα αλλά και ως μέλη δραστηριότητες και συνεργασίες με μικρές ή μεγάλες εταιρίες, αλλά είστε και από τα βασικά σχήματα που παίρνουν πρωτοβουλίες για συλλογικές δράσεις μαζί με άλλους μουσικούς που μοιράζονται κοινό όραμα. Μπορούν τελικά οι αυτοοργανωμένες δράσεις και η εμπορικές κινήσεις να συνδυαστούν ή οι καταστάσεις σε ωθούν να διαλέξεις πλευρά;

Κατά την άποψη μου μπορούν να συνδυαστούν ανάλογα την στοχοθεσία που έχει η κάθε προσπάθεια. Αν υπάρχει η φιλοσοφία πάμε χαλαρά και βλέπουμε, το music industry είναι ένας πολύ αφιλόξενος χώρος και το DIY είναι μονόδρομος. Αντίθετα αν εξαρχής έχεις ως στόχο συγκεκριμένα πράγματα, τότε αν δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα, αναγκαστικά θα αρχίσεις DIY. Θα πρέπει όμως να έχεις την ικανότητα να καταλάβεις πότε και σε ποιο σημείο θα χρειαστείς εξωτερική βοήθεια από συνεργάτες που ξέρουν το αντικείμενο σε βάθος. Το πώς θα κάνεις την πρόταση την οποία ρίχνεις στο τραπέζι να έχει διαπραγματευτικό έρεισμα και κατά πόσο μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον των διάφορων συντελεστών είναι καθαρά στην κρίση σου ως συγκρότημα. Βασίζεται σίγουρα στη γνώση του πώς δουλεύει το σύστημα αλλά τον μεγαλύτερο ρόλο τον παίζει η αντίληψη και το σωστό timing. Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζει και η ακεραιότητα του χαρακτήρα κάθε μπάντας όπου χωρίς αυτή δεν μπορεί να χτιστεί κανένα κλίμα εμπιστοσύνης και με κανέναν.

Για να γίνω πιο σαφής θα παραθέσω ένα παράδειγμα. Έχουμε τα πρώτα video clips μας που μπορεί να είναι απλά αλλά όσο προχωράμε θα χρειαστεί σίγουρα μια καλή παραγωγή πάνω σε αυτόν τον τομέα, οπότε εκεί πέρα αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς στον στόχο που έχουμε βάλει θα πρέπει να κάνουμε κίνηση ανάλογου επιπέδου.

Είναι μια δύσκολη απόφαση που πρέπει όλα τα μέλη να είναι στην ίδια σελίδα αλλιώς μετά ξεκινάνε οι προστριβές και δεν είναι καθόλου σπάνιο όταν τα πράγματα σοβαρεύουν να έρχεται στην επιφάνεια αυτό το ερώτημα.

Για να φτάσεις να έχεις έστω και το ελάχιστο «ενδιαφέρον» από τον οποιοδήποτε εκεί έξω πρέπει να έχεις κάνει συγκεκριμένα πράγματα που θα περάσουν ένα μήνυμα σοβαρότητας και αξιοπιστίας

Αυτό μας φέρνει και στην ίσως μεγαλύτερη σας εμφάνιση μέχρι σήμερα, αφού θα συμμετέχετε στο φετινό Release Festival. Πως προέκυψε αυτή η ευκαιρία και πως νιώθετε που μοιράζεστε τη σκηνή με τους Parkway Drive που ηχητικά επιτρέψτε μου να υποθέσω ότι αποτελούν μουσικούς σας ήρωες; Ισχύει κάτι τέτοιο και αν ναι, πως είναι το συναίσθημα ενός συγκροτήματος που μαθαίνει ότι θα βρίσκεται στη σκηνή με τα είδωλά του; Είναι ένας στόχος που επετεύχθη;

Για το πώς αισθανόμαστε θα πω απλά ΔΕΟΣ τώρα για το πως φτάσαμε ως εδώ φυσικά και έχει μεγάλη ανάλυση αλλά επιγραμματικά θα παραθέσω το σκεπτικό μας.

Από τα τέλη του προηγούμενου έτους θέσαμε δύο στόχους. Πρώτος ήταν να κάνουμε ένα δικό μας club show με full production και να το βιντεοσκοπήσουμε. Με ένα ενδιαφέρον, καταρχάς μουσικά, line up και μια ουσιαστική συνεργασία καταφέραμε να αναδείξουμε στις 26 Μαρτίου πως με τη σωστή διοργάνωση και την κατάλληλη εμπειρία στα μουσικά δρώμενα όλα μπορούν να γίνουν αρκεί να το τολμήσει κανείς. Έτσι ο πρώτος στόχος επετεύχθη και με το παραπάνω, τόσο σε αριθμούς όσο και σε εντυπώσεις.

Ο δεύτερος στόχος ήταν να συμμετάσχουμε σε κάποιο από τα μεγάλα εγχώρια φεστιβάλ. Την περίοδο που το συζητούσαμε δεν είχε βγει καμία ανακοίνωση και το μόνο που είχαμε σαν δεδομένο ήταν το αποτύπωμα που είχε αφήσει το Release Athens το 22. Έτσι αναμέναμε να δούμε τι θα έχει το «μενού» φέτος και καταλαβαίνετε τι κεραμίδα μας έπεσε στο κεφάλι όταν τον Φεβρουάριο ανακοινώθηκε το συγκεκριμένο όνομα. «Ο παίζων χάνει, ο πίνων μεθά και ο ψάχνων βρίσκει» είναι μια συχνή έκφραση μου και αποτυπώνει αυτό που ζήσαμε.

Με μόνα εφόδια τη μουσική μας, το βιογραφικό μας και τη συμμετοχή μας στη μουσική βιομηχανία από όπου μπορούμε να μαθαίνουμε πώς λειτουργεί η κατάσταση (δεν ανήκουμε σε κάποια εταιρεία είτε δισκογραφική είτε agency κ.λ.π), βρήκαμε τα στοιχεία της ομάδας παραγωγής και συντάξαμε την ίδια μέρα κιόλας ένα μακροσκελές email όπου περιγράφαμε ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και ποιος είναι ο λόγος να μας επιλέξει κανείς για να συμμετάσχουμε.

Μπορεί να ακούγεται απλοϊκό αλλά για να φτάσεις να έχεις έστω και το ελάχιστο «ενδιαφέρον» από τον οποιοδήποτε εκεί έξω πρέπει να έχεις κάνει συγκεκριμένα πράγματα που θα περάσουν ένα μήνυμα σοβαρότητας και αξιοπιστίας στους ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας και να μην επικεντρώνεται κανείς στους χρήστες των social media λες και είναι προϊόντα. Με λίγα λόγια «βάλε τον εαυτό σου εκεί που η τύχη μπορεί να σε βρει», το τεράστιο μπέρδεμα είναι να ξέρεις ποιο είναι αυτό το «εκεί».

Η πρότασή μας αυτή φυσικά προωθήθηκε στο κατάλληλο τμήμα, όπως γίνεται σε κάθε σοβαρή παραγωγή, και όταν ήρθε η ώρα της επιλογής έγινε η απαραίτητη διερεύνηση. Όπως φάνηκε ήμασταν η επικρατέστερη επιλογή. Φυσικά και δεν κάναμε ερώτηση επ’ αυτού διότι η απάντηση από μεριάς μας θα δοθεί στη σκηνή όπου και είναι ο καταλληλότερος χώρος να κάνουμε «συζητήσεις» για όλα όσα μας προβληματίζουν.

Θα μοιραστείτε μάλιστα τη σκηνή και με θηριώδη ονόματα του metal, δηλαδή Soulfly και Triptykon (με Celtic Frost setlist φυσικά!). Πως νιώθουν οι Skybinder για αυτούς τους καλλιτέχνες και την κοινή εμπειρία που τους περιμένει;

Μιλάμε για 2 ιστορικά συγκροτήματα που αποτελούν κέντρα βαρύτητας του φεστιβάλ δίνοντας ποικιλομορφία και μουσικό αποτέλεσμα υψηλού επιπέδου. Νιώθουμε μεγάλη χαρά και καταξίωση που θα συμμετάσχουμε στο ίδιο line up.

Θέλουμε να δούμε αυτή τη σπίθα να γίνεται φλόγα και από άλλες μπάντες στον ήχο μας

Σε αυτό το μοτίβο βέβαια, θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι η εμφάνισή σας που έχετε περισσότερο στη μνήμη και την καρδιά σας, για οποιοδήποτε λόγο.

Προσωπικά, μέχρι στιγμής είναι το Live στις 26 Μαρτίου στο Κύτταρο. Αποτέλεσε το μεγαλύτερο στοίχημα που κερδίσαμε παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε. Πέραν του κόσμου που διασκέδασε όπως και εμείς, έχουμε ένα έμπρακτο παράδειγμα πως με τη συνεργασία και χωρίς εγωισμούς και μικρότητες όλοι μπορούμε να βγούμε κερδισμένοι σε καλλιτεχνικό αλλά και σε οικονομικό επίπεδο. Φυσικά και θα ήταν μεγάλη μας χαρά να δούμε αυτή τη σπίθα να γίνεται φλόγα και από άλλες μπάντες στον ήχο μας ώστε ο καθένας να γράψει την δική του σελίδα στην ιστορία, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ ότι από κάπου πρέπει να ξεκινήσει.

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που αφιερώσατε να μας απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις! Μπορείτε να κλείσετε με όποιο τρόπο εσείς επιθυμείτε!

Σε ευχαριστώ και πάλι για τη συνέντευξη αυτή, θα ήθελα να τονίσω ότι μέσω της συμμετοχής μας στο Release Athens θέλουμε να εστιάσουμε στην αναγκαιότητα του να γίνουν τέτοιες διοργανώσεις, προτεραιότητα ανάμεσα στις επιλογές διασκέδασης του Ελληνικού μουσικού και όχι μόνο κοινού. Όπως πάντα λοιπόν ελάτε από νωρίς στις 27/6 γιατί.. κάτι ψήνεται στο Release Athens!