Συνέντευξη: Nektar

Στις συναυλίες των Nektar στο Rodeo στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα συγκρότημα που κλείνει τα σαράντα χρόνια μιας γεμάτης καριέρας. Εγγυητής της συνέχειας της πορείας αυτής αλλά και εγκέφαλος του συγκροτήματος υπήρξε πάντα ο κιθαρίστας / τραγουδιστής / συνθέτης Roye Albrighton που μας έκανε την τιμή να συνομιλήσει μαζί μας για το συγκρότημά του, το progressive rock αλλά και τη μουσική εν γένει.

Για αρχή λίγα λόγια για το παρελθόν. Πώς και ένα συγκρότημα Άγγλων σχηματίζεται στη Γερμανία;
Η πρώτη μου επαφή ήταν με τον Ron Howden (drums) όταν εξασκούταν μόνος του κατά τη διάρκεια της ημέρας στο Star Club, νωρίς το 1969. Ήμουν επίσης στο Αμβούργο με το τότε μου συγκρότημα και περνώντας έξω από το club μπήκα μέσα και τον γνώρισα. Για το υπόλοιπο της εβδομάδας τζαμάραμε όλοι μαζί, μέχρι που επέστρεψα στη Μεγάλη Βρατανία. Το Νοέμβριο έλαβα ένα τέλεξ από αυτόν που με ενημέρωνε για την αποχώρηση του κιθαρίστα του συγκροτήματός του και αν τυχόν με ενδιέφερε να πάω στο Αμβούργο για τη θέση. Κάπως έτσι γεννήθηκαν οι Nektar στις 5 Νοεμβρίου του 1969.

Αισθάνεσαι άνετα με τον όρο progressive rock; Θα συμπεριλάμβανες τους Nektar στην κατηγορία αυτή;
Υποθέτω ότι ο όρος progressive rock έχει πολλές και διαφορετικές ερμηνείες για κάθε άνθρωπο, όπως και οι όροι space rock ή anthemic rock. Οι Nektar δεν ταίριαζαν πραγματικά σε κανέναν από τους ρόλους αυτούς γιατί έχουμε πολύ ευρύ πεδίο στη μουσική, πάντα αλλάζοντας από το ένα είδος στο άλλο. Οι άνθρωποι θέλουν να έχουν ένα σημείο αφετηρίας για να περιγράφουν ένα είδος μουσικής που ακούνε και μετά αυτή η ταμπέλα κολλάει. Οι Nektar έπαιζαν τη μουσική τους πριν την ονομασία «progressive rock».



Παρόλο που η ψυχεδελική / progressive μουσική στη Γερμανία είχε έναν ξεχωριστό ήχο (το λεγόμενο Krautrock), οι Nektar είχαν περισσότερες ομοιότητες με το βρετανικό ήχο. Ποιες ήταν τελικά οι επιρροές σας;
Δε θα το έλεγα ότι είμαστε επηρεασμένοι από τις γερμανικές μπάντες, καθώς ήμασταν μονίμως σε περιοδεία και στο στούντιο. Πάντως επηρεαστήκαμε από μπάντες σαν τους Beatles και τον Hendrix αρχικά και αργότερα τους Vanilla Fudge κτλ κτλ.

Πάντοτε μου άρεσαν τα εξώφυλλα των δίσκων των Nektar. Δίνατε ιδιαίτερη σημασία σε αυτά; Υπάρχει κάποια ξεχωριστή ιστορία που να θυμάσαι σχετικά με κάποιο;
Ήμασταν πάντοτε πολύ συγκεκριμένοι σχετικά με το πώς θέλαμε να είναι το εξώφυλλο. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να αντικατοπτρίζει το τι συνέβαινε μέσα στο δίσκο. Μία περίπτωση που θυμάμαι ήταν όταν περιοδεύαμε και συνθέταμε ταυτόχρονα το "Remember The Future" και ζητήσαμε από τον Helmut Wenska να σχεδιάσει ένα εξώφυλλο για εμάς. Πρωτοείδαμε τη δουλειά του όταν μπήκαμε στο στούντιο για να ηχογραφήσουμε και να που στο εξώφυλλο υπήρχε ένα bluebird. Το περίεργο είναι ότι ήταν άγνωστο στον Wenska ότι ένα bluebird υπήρχε επίσης και στην ιστορία του άλμπουμ!

Αν έπρεπε να διαλέξεις ένα άλμπουμ το οποίο θα απέδιδες ολόκληρο ζωντανά, ποιο θα ήταν; Ίδια ερώτηση και για εκτέλεση παρουσία συμφωνικής ορχήστρας.
Το "Recycled" χωρίς αμφιβολία. Για τη συμμετοχή της ορχήστρας το "Journey To The Center Of The Eye".

Το "Man On The Moon" ήταν το άλμπουμ που ηχογραφήσατε κατά την επανασύνδεσή σας, η οποία συνέπεσε με την αρχή των '80s. Αν και διαφορετικού ύφους από τον μέχρι τότε ήχο των Nektar, παραμένει ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Γιατί δεν προχωρήσατε περισσότερο προς την κατεύθυνση αυτή;
Πίστεψέ με, το ήθελα. Αλλά τα πράγματα άλλαζαν για το συγκρότημα, όπως και το μουσικόφιλο κοινό στην Ευρώπη.

Ήταν έκπληξη για εσάς που ένα heavy metal συγκρότημα όπως οι Iron Maiden διασκεύασε το "King Of Twilight" (σ.σ.: b-side στο "Aces High"); Βοήθησε αυτό στο να γίνουν γνωστοί οι Nektar σε ένα νέο κοινό;
Όντως ήταν έκπληξη. Ήξερα από διάφορους ότι οι Iron Maiden ήταν fan των Nektar, αλλά αν αυτό μας έφερε καινούργιους οπαδούς είναι αμφίβολο. Οι περισσότεροι οπαδοί τους νομίζουν ότι είναι δικό τους κομμάτι.

Τι σε έκανε να παρατήσεις τη μουσική ως επάγγελμα και τι σε έκανε να επιστρέψεις; Πόσο διαφορετικό είναι το τώρα από το τότε;
Θα έλεγα πολύ διαφορετικό. Σταμάτησα για λόγους υγείας τότε, αλλά μετά την ανάρρωσή μου αποφάσισα να ξαναδοκιμάσω και έτσι μάζεψα την αυθεντική μπάντα για μερικές συναυλίες.



Μέχρι το 2004 ο Taff Freeman (πλήκτρα) υπήρξε σχεδόν μόνιμα παρών στους Nektar, τόσο στο στούντιο, όσο και στη σκηνή. Πόσο διαφορετικό είναι το συγκρότημα χωρίς αυτόν;
Ο Taff θα μας λείπει αλλά το λεωφορείο των Nektar πρέπει να συνεχίσει να κυλάει και είχαμε μερικούς εκπληκτικούς μουσικούς στη μπάντα τα τελευταία πέντε χρόνια. Η τωρινή σύνθεση της μπάντας είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη που είχαμε ποτέ.

Από τη στιγμή που άφησες τους Nektar ασχολήθηκες με τους υπολογιστές. Πώς αισθάνεσαι για την τεχνολογία και το internet; Θεωρείς ότι έχει ωφελήσει ή βλάψει τη μουσική;
Για τον μουσικό το internet έχει ανοίξει πολλές πόρτες, μπορούμε να επικοινωνούμε τη μουσική μας με άλλους μουσικούς με μόλις ένα κλικ. Η όχι και τόσο θετική πλευρά είναι το παράνομο «κατέβασμα» που συμβαίνει. Από την άλλη, και την εποχή της κυριαρχίας του κασετοφώνου δεν κάναμε το ίδιο πράγμα, αντιγράφοντας από το βινύλιο στην κασέτα; Το άλλο θετικό που έφερε το internet στους μουσικούς είναι ότι τώρα είναι εύκολο να κάνουν τη μουσική τους να ακουστεί, κάτι που μπορεί να μη συνέβαινε προηγουμένως με τις δισκογραφικές εταιρίες να κανονίζουν το τι μπορούμε να ακούσουμε και να αγοράσουμε. Τώρα μπορούμε να δημιουργήσουμε τη μουσική μας, να τη σχεδιάσουμε και να την κατασκευάσουμε, όλα στο ίδιο σημείο.

Σχετικά με τις συναυλίες στην Ελλάδα, καθώς τα άλμπουμ της τρέχουσας δεκαετίας είναι πολύ δυσεύρετα στη χώρα μας, θα έχετε υλικό προς πώληση μαζί σας;
Ελπίζουμε να φέρουμε μία επιλογή από άλμπουμ μας προς πώληση, φυσικά και είμαστε ενθουσιασμένοι, ελπίζοντας και για την ανάλογη αντίδραση του κόσμου στο show μας, και ανυπομονούμε να πραγματοποιήσουμε τις συναυλίες.