Symphonity

Αμάν πια! Η κατάσταση στο σύγχρονο ευρωπαϊκό power metal έχει παραγίνει! Τα καφάσια των λαϊκών αγορών έχουν γεμίσει καθημερινά με φρούτα νέας παραγωγής, φρέσκα από έξω, αλλά υπερσάπια από μέσα. Όλοι πια έχουν κυκλοφορήσει δίσκο! Λέω όλοι γιατί δυστυχώς η ποσότητα έχει υπερκαλύψει την ποιότητα. Τώρα πια ο καθένας στο βωμό της πρόσκαιρης επιτυχίας βρίσκει άλλους μουσικούς, κοπιάρει ανελέητα τα μεγαθήρια του παρελθόντος και κυκλοφορεί δουλειές απλά για να υπάρχουν, χωρίς ουσία. Τώρα πια είναι πολύ λίγοι, μετρημένοι στα δάκτυλα χεριού και ποδιού, αυτοί που πραγματικά κάτι κάνουν στο χώρο. Οι υπόλοιποι είναι για να τους «κλαίνε οι ρέγκες».

Δυστυχώς οι Symphonity ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Τι και αν τη μίξη του δίσκου έχει κάνει ο μεγάλος Sascha Paeth (ex Heaven's Gate, ex Virgo και με δουλειές παραγωγής όπως των Avantasia, Rhapsody, Edguy και Angra) και το εξώφυλλο έχει επιμεληθεί ο Derek Cores (που έχει κάνει μεταξύ άλλων τα εξώφυλλα των Kamelot και Edguy); Τι και αν πίσω από το μικρόφωνο βρίσκουμε τον Olaf Hayer (με θητεία στα albums των Luca Turilli και Dionysus), ο οποίος είναι μια από τις καλύτερες φωνές του χώρου; Ο δίσκος δυστυχώς δεν προσφέρει τίποτα το καινοτόμο ή κάτι το νέο που θα συνταράξει τον οπαδό. Άσχημος δεν είναι. Απλά είναι πάλι μια από τα ίδια.

Σύγχρονες power metal συνθέσεις, γρήγορα και αργά κομμάτια, ωραίες φωνητικές γραμμές, πομπώδη ρεφρέν και μελωδίες, καλογυαλισμένη παραγωγή αποτελούν το σκελετό και αυτού του δίσκου. Ε και; Όλα τα παραπάνω έχουν ακουστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Τόσες που τουλάχιστον εγώ έχω βαρεθεί και κουραστεί. Έχω κουραστεί να ακούω συνέχεια τους κλώνους των Helloween, Rhapsody, Edguy κλπ. Έχω κουραστεί να ακούω συνθέσεις που ερχόμενες στο αυτί σου, λες: μα τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...

Η μπάντα έχει δυνατότητες, κάτι που φαίνεται από τις συνθέσεις, που αποδίδονται ικανοποιητικά, αφού οι μουσικοί φαίνονται δεμένοι αρκετά μεταξύ τους. Πριν το φετινό εγχείρημα ονομάζονταν Nemesis και μάλιστα το 2003 κυκλοφόρησαν το δίσκο "Goddess Of Revenge". Το 2005 ήταν support στους Nightwish, όπου λέγεται ότι είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία και απήχηση. Μάλλον τότε νόμισαν ότι θα γίνονταν μπάντα. Δε σκέφτηκαν όμως ότι για να ορθοποδήσει ένα συγκρότημα θέλει και μουσικά «αρ****α». Οι Symphonity μάλλον είναι εγχειρισμένοι... Άλλαξαν το όνομα τους, κέρδισαν συμβόλαιο με τη μεγάλη δισκογραφική, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα είναι μετριότατο.

Οι Symphonity έχουν δημιουργήσει ένα δίσκο μόνο για τους παρωπιδιασμένα αφοσιωμένους οπαδούς του euro power metal, οι οποίοι ίσως και αυτοί να έχουν μπουχτίσει. Γνωστοί ως όνομα θα γίνουν λογικά, αφού η προώθηση που μάλλον θα έχουν θα είναι πολύ καλή και δυναμική, κάτι που φαίνεται και από τα προαναφερθέντα ονόματα-κράχτες που έχουν στην ευρύτερη «σύνθεση» του album. Πλην του Γερμανού Hayer, οι υπόλοιποι είναι Τσέχοι. Όπως ίσως κάποιοι γνωρίζουν, και οι δύο λαοί φημίζονται, εκτός των άλλων, για τα άξια ποδοσφαιρικά τους ταλέντα, κάτι που μάλλον θα πρέπει να θυμηθούν και να προσέξουν οι Symphonity, γιατί στο ποδόσφαιρο ίσως έχουν κάποια ελπίδα να τους προσέξουν, αφού ως μπάντα μάλλον απέτυχαν. Μακάρι να βάλουν μυαλό και είτε να αλλάξουν ρότα, είτε να κλείσουν την πόρτα μια και καλή και να μας αποχαιρετίσουν. Άντε γιατί το δέντρο της επανάληψης παραμεγάλωσε και πρέπει να κόψουμε σιγά σιγά κάποια κλαδιά...