Rikard Sjoblom

Πολυπράγμων και σε δημιουργικό οίστρο, ο Rikard Sjoblom, επανασυστήνεται ως σόλο καλλιτέχνης με αυτή την κυκλοφορία και ξεκινάει να διαγράφει τη δική του προσωπική πορεία μακριά από την ασφάλεια των υπέροχων Beardfish. Μετά από ακόμα ένα αξιόλογο άλμπουμ και περιοδεία των Σουηδών μαέστρων, ο τραγουδιστής και πληκτράς λοιπόν κυκλοφορεί το "Unbendable Sleep" και απομακρύνεται από την πολυπλοκότητα και τις εξαιρετικές prog rock προδιαγραφές των Beardfish και προσανατολισμένος σε μια πιο easy listening κατάσταση με συνθέσεις που είναι εξολοκλήρου δικές του δημιουργίες. Και κιθαρίστας επίσης!

Φυσικά οι προοδευτικές rock πινελιές είναι καλοδεχούμενες, αλλά σε γενικές γραμμές διασχίζει πιο εναλλακτικές οδούς καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου, στον οποίο θεματικά ασχολείται με διάφορα θέματα της ανθρώπινης φύσης και εμπειρίας. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις συνθέσεις έχει η κιθάρα, μιας και ο Rikard είναι εξίσου αξιόλογος κιθαρίστας, αλλά πάντα σε συνδυασμό με τα πλήκτρα και τα synths. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εντεκάλεπτο "Rhyme And Reason", μια σύνθεση που έχει έναν early '90s αέρα και θα μπορούσε να αποτελεί μια εμπορική Beardfish σύνθεση. Τα φωνητικά είναι λιγότερο θεατρικά από τα αντίστοιχα του Rikard στους Beardfish, ενώ οι ερμηνείες του καλύπτουν με μια απλότητα, αλλά και εκφραστικότητα τις συνθέσεις όπου απαιτείται. Και η χαρακτηριστική του χροιά αφήνει μια ρετρό διάθεση, ιδίως όταν σιγοντάρουν τα πλήκτρα και το mellotron.

Είναι ολοφάνερο ότι ο τύπος είναι ένας ταλαντούχος μουσικός, ο οποίος σταθερά συνεχίζει να δίνει έμφαση σε ήχους κυρίως '60s και '70s, ήχους που καθορίζουν τη μουσική του υπόσταση και στους Beardfish και στο "Unbedable Sleep". Ίσως το νέο του άλμπουμ, η solo του προσπάθεια να είναι ακόμα πιο κοντά στον ήχο που θέλει να προσεγγίσει και ίσως ακόμα να ακούγεται πιο διασκεδαστικός από τα τελευταία Beardfish άλμπουμ. Αυτό που καταφέρνει είναι μια ισορροπία στη ροή του άλμπουμ και βέβαια με τα δύο εντεκάλεπτα κομμάτια να αφήνει το σαφές προοδευτικό του στίγμα και να προσεγγίζει τα φιλαράκια του στους Beardfish.  Οι μελωδίες κυριαρχούν και σε συνδυασμό με τη χαρακτηριστική φωνή του Sjoblom και τις εκτελεστικές του ικανότητες είναι το δυνατό σημείο του άλμπουμ.

Εμπνευσμένος ίσως και από την πορεία του Steven Wilson με τα προσωπικά του αριστουργήματα, αποφάσισε να διοχετεύσει το ταλέντο του σε ένα αρκούντως ευκολοάκουστο άλμπουμ, το οποίο παρόλα αυτά έχει ποικιλία στο ποιοτικότατο περιεχόμενό του.