Nastrandir

Το σφυρί του Θορ τείνει να γίνει πιο αναγνωρίσιμο κι από το σήμα της Coca Cola, οπότε τι πιο εύκολο για τους Γερμανούς Nastrandir να το έχουν πρώτη μούρη στο εξώφυλλο του πρώτου δίσκου τους. Το υπονοούμενο πως ασχολούνται στιχουργικά και μουσικά με το epic / pagan viking metal το πιάσαμε, οποία δυσκολία άλλωστε, το ποιος θα τους σώσει από την οργή του Θορ δεν ξέρουμε μόνο.

Ξεπερνώντας την ερμηνεία στα γερμανικά, ήρθα αντιμέτωπος με την προσπάθεια του τραγουδιστή να ενσωματώσει στο πολεμοχαρές περιβάλλον το a la Lord Kaiaphas ευαγγέλιο με το πλέον ατυχές αποτέλεσμα. Από την άλλη, η αναβίωση του πεδίου της μάχης στερείται σχεδίου κι άποψης, στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε κλισέ στοιχεία και το αίμα που ρέει παραείναι νερωμένο και θολό.

Καλές ιδέες υπάρχουν, αλλά η παιδικότητα που βγάζουν οι μελωδίες, ο ήχος του κυμβαλοποιού και η υποψία ξεκούρδιστου ακορντεόν, αποτελούν τροχοπέδη στα όνειρα των Nastrandir. Δε θα το χαρακτήριζα κακό, μόνο και μόνο για τις στιγμές που ακούγεται η ακουστική κιθάρα, αλλά υπερβολικά μέτριο και βαρετό. Δεν είναι προτεινόμενο ούτε για τους οπαδούς του είδους, εκτός κι αν θέλετε να σας κόψουν απαγορευτικό για τη Valhalla. O Odin είναι ήδη παρμένος, μην τον εκνευρίσουμε περισσότερο...