Mastodon

Οι Mastodon γράφουν ένα EP για την ταινία Jonah Hex. Ουσιαστικά είναι μεταφορά στην μεγάλη οθόνη ενός γουέστερν comic ήρωα ονόματι Jonah Woodson Hex, που πρωτοεμφανίστηκε στην Αμερική την δεκαετία του 70. Αν και η ταινία δεν έχει παιχτεί ακόμα στην Ελλάδα, τα λόγια που ακούγονται από έξω δεν είναι και τα καλύτερα. Ο Hex είναι ένας σημαδεμένος σκατοφατσάς πιστολέρο με κάποιες ιδιαίτερες δυνάμεις και η ταινία κινείται στα όρια του γουέστερν.

Κάπου εδώ πρέπει να αναφέρω ότι στην σύνθεση των κομματιών η μπάντα συνεργάστηκε, έως ακολούθησε πιστά της εντολές του ιταλικής και ελληνικής καταγωγής σύνθετη Marco Beltrami. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μιας και τα τέσσερα κομμάτια (συν δυο εναλλακτικές εκτελέσεις) δεν θυμίζουν καθόλου το συγκρότημα και τον ήχο που έχουμε αγαπήσει. Πρόκειται για τέσσερις λοιπόν συνθέσεις ορχηστρικές που ίσως θα ταίριαζαν να ντύνουν μουσικά μια άγρια σκηνή και μια σκονισμένη κατάσταση με πιστολίδια στην άγρια δύση, αλλά με τίποτα δεν μπορούν να ικανοποιήσουν έναν fan των Mastodon. Μπορεί να ταιριάζει απόλυτα και να ντύνει υπέροχα την φωτογραφία της ταινίας και να δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα και τις εκάστοτε σκηνές. Αλλά αν δεν έχετε κοιμηθεί ήδη πριν καν τελειώσει η πρώτη σύνθεση θα ακούσετε αλλά πέντε κομμάτια και περίπου μίση ωρίτσα γρατζουνίσματος και φευγάτης φασαρίας, που αποβλέπει σε μια βιρτουόζικη παράλλαξη ενός southern metal παρανοϊκού συγκροτήματος. Τα τύμπανα άχρηστα και άκαιρα τοποθετημένα και ο γενικός ήχος αδιάφορος και κάπως βαρετός. Μια κατάσταση που μάλλον κουράζει παρά προκαλεί το ενδιαφέρον. Μπορεί κατά βάθος και σε ελάχιστα δευτερόλεπτα ανά σύνθεση, το τέρας των Mastodon να υποβόσκει και να ετοιμάζεται να ορμήσει, αλλά κάτι το τραβάει σχετικά εύκολα προς τα πίσω και μας αφήνει μόνο με την χαρά. Πού είναι τα τρελά φωνητικά και τα ουρλιαχτά που αγαπάμε; Πού είναι το αριστουργηματικό κιθαριστικά παίξιμο που εξύψωσε την μπάντα; Τι κρίμα τα τύμπανα να είναι τόσο αλυσοδεμένα και να μην δημιουργείται αυτός ο καταρράκτης από τα χέρια του Dailor. Σκοτεινό ναι, μελωδικό αρκετά, ψυχεδελικό ίσως με την ευρύτερη έννοια, αλλά Mastodon με τίποτα.

Μια ταινία, και η επίσημη κυκλοφορία για τα μουσικά θέματα αυτής, που έδωσε στην μπάντα την ευκαιρία να μπει και αυτή στην μεγάλη λίστα των συγκροτημάτων που έχουν γράψει soundtrack. Μια κυκλοφορία που απευθύνεται σε φίλους των soundtrack και πολύ περισσότερο σε αυτούς που αγαπάνε ιδιαίτερα την μπάντα και θέλουν τα πάντα από αυτή. Για να μην είμαι και τόσο κακός, όσο και να μην αξίζει τα λεφτά του αυτό το δισκάκι κατά βάθος είναι πάντα ωραίο ν' ακούς κάτι καινούργιο από τους Mastodon. Ακόμα και αν δεν εκπλήρωσε επουδενί τις προσδοκίες σου.