Love.Might.Kill

Το δεύτερο βήμα είναι το πιο δύσκολο. Το δεύτερο βήμα είναι που θα καθορίσει εάν θα συνεχίσεις να περπατάς, θα αρχίσεις να τρέχεις, θα μείνεις στάσιμος ή πολύ απλά θα πέσεις. Για να μπούμε στο θέμα, η πρώτη δισκογραφική απόπειρα για μια μπάντα έχει αναμφίβολα τις δυσκολίες της, αλλά δεν συγκρίνεται, κατ' εμέ, με την πρόκληση της δημιουργίας μιας άξιας δουλειάς που θα τη διαδεχθεί. Οι Love.Might.Kill έκαναν την εμφάνισή τους πέρσι, με ένα ικανοποιητικότατο ντεμπούτο, το οποίο συνδύασε επιτυχημένα μελωδικό hard rock, λίγο κλασικό heavy metal και λίγο ευρωπαϊκό power metal, «σερβίροντάς» τα μέσα σε ένα ωραίο σύγχρονο περιτύλιγμα. Το πρώτο βήμα έγινε λοιπόν και ήταν σταθερό.

Έναν χρόνο μετά, ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα του συγκροτήματος. Αυτή τη φορά, υπάρχουν δύο βασικές αλλαγές: πρώτον, στο line up προστέθηκε ο Sascha Onnen στα πλήκτρα και δεύτερον, η σύνθεση του υλικού πέρασε από τα χέρια του τραγουδιστή Jan Manenti και του drummer και ιδρυτή της μπάντας, Michael Ehre, που ήταν στο "Brace For Impact", στο σύνολο των μελών. Οι δύο αυτές κινήσεις (και κυριότερα η δεύτερη) δεν θα μπορούσαν να μην επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα του δεύτερου δίσκου.

Ο ήχος του "2 Big 2 Fail" κινείται στα μονοπάτια του προκατόχου του, αλλά έπειτα από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις γίνεται εμφανής ο διαχωρισμός του από αυτόν. Στον συγκεκριμένο δίσκο, οι Love.Might.Kill αποφάσισαν να δημιουργήσουν κάπως πιο βαρύ υλικό, κρατώντας όμως πάντα την επαφή με το μελωδικό στοιχείο της μουσικής τους. Επίσης, οι ενορχηστρώσεις ξεφεύγουν από τα απλούστερα επίπεδα αυτών του ντεμπούτου και δίνεται αρκετός χώρος στα πλήκτρα.

Αν κάποιος τα διάβαζε αυτά δίχως να έχει ακούσει το άλμπουμ, πιθανότατα θα σχημάτιζε την εντύπωση πως πρόκειται για ένα βήμα παραπέρα για το συγκρότημα. «Στα χαρτιά» μπορεί όντως τα παραπάνω στοιχεία να φαίνονται ενθαρρυντικά, όμως τελικά αυτό που έχει σημασία είναι τα τραγούδια και ο αντίκτυπος που έχει το σύνολο του υλικού μετά από μερικές ακροάσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι η αλήθεια πως συναντούμε μερικές αρκετά καλές δυνατές στιγμές ("Restless Heart", "XTC", "The Great Escape") και δύο ωραία mid-tempo κομμάτια ("Too Big To Fail", "The One"), αλλά αυτά δεν είναι ικανά να υπερβούν την αδυναμία του συνόλου του δίσκου να παρουσιάσει κάτι φρέσκο και αξιομνημόνευτο.

Έτσι, οι Love.Might.Kill με τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά επιχείρησαν να διευρύνουν τον ήχο τους και να του δώσουν λίγο πιο βαρύ υπόβαθρο, χωρίς όμως να χάσουν τα στοιχεία που έκαναν το "Brace For Impact" ιδιαίτερο. Τελικά, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσα να πω πως τους δικαιώνει απόλυτα, αλλά θα ήταν άδικο αυτό να χαντακώσει τη μπάντα και τις επόμενες κινήσεις της. Έτσι, το πρώτο βήμα ήταν σταθερό, το δεύτερο λίγο ασταθές, αλλά το μέλλον θα δείξει εάν οι Love.Might.Kill θα παραμείνουν όρθιοι.