Leonard Cohen

Thanks For The Dance

Columbia (2019)
Από τον Γιάννη Βόλκα, 06/12/2019
Ιδανικός επίλογος ενός ανθρώπινου και ρεαλιστικού παραμυθιού
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Θυμάμαι ακριβώς την στιγμή και το συναίσθημα όταν μαθεύτηκε η είδηση ότι ο Leonard δεν βρισκόταν πλέον κοντά μας. Θα μπορούσα να γραψω «Ο κύριος Cohen» αλλά μια γκρινιάρα φιλόλογος στο γυμνάσιο μας έλεγε ότι δεν χρησιμοποιούμε την λέξη «κύριος» όταν κάποιος δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή. Έτσι και αλλιώς νομίζω ότι και ο ίδιος θα προτιμούσε το σκέτο Leonard και θα συμφωνούσε με την οικειότητα που νοιώθει ο καθένας μας μαζί του, χωρίς να είναι δυνατόν να μειωθεί ο σεβασμός που για πάντα θα οφείλουμε απέναντι στο έργο και στο γαλήνιο πρόσωπό του.

Προσπαθώντας να ξεχωρίσουμε τα συναισθήματα μας από το "Thanks For The Dance", έδω έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα συνθέσεων που ανήκουν στην εποχή του "You Want It Darker", τελευταίου δίσκου του Leonard Cohen. Την επιμέλεια του δίσκου έχει αναλάβει ο Adam Cohen, γιος του Leonard. Όντας και ο ίδιος μουσικός θεώρησε σημαντικό να τονίσει την προέλευση των κομματιών και ότι δεν πρόκειται για «πεταμένες» συνθέσεις ή B-Sides. Επίσης, αν και σίγουρα στο μέλλον θα κυκλοφορήσουν συλλογές και πολλά άλλα, γίνεται φανερό ότι αυτός ο δίσκος ήταν η επόμενη κίνηση που δούλευε ο Leonard, και ίσως να προοριζόταν όντως να είναι η τελική του δισκογραφική δουλειά, το μεγάλο φινάλε.

Ο Adam Cohen λοιπόν, με προσεκτικές κινήσεις κάλεσε παλιούς και νέους φίλους και συνεργάτες δίνοντας στον δίσκο αυτό μια άλλη βαρύτητα. Από την άλλη πλευρά όμως όλοι τους παραμένουν ουσιαστικά στο παρασκήνιο αφού ο λόγος συμμετοχής τους είναι απλά ο φόρος τιμής τους προς τον αγαπημένο τους μουσικό. Έτσι βρίσκουμε εδώ τον Beck ο οποίος στο παρελθόν έχει διασκευάσει ολόκληρο το "Songs Of Leonard Cohen", στα δεύτερα φωνητικά τον Damien Rice, την Leslie Feist αλλά και την παλιά φίλη και συνεργάτη Jennifer Warnes. Επίσης βρίσκουμε τον Daniel Lanois ο οποίος έχει δουλέψει στην καριέρα του με πολλά και τεράστια ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε στους καταπληκτικούς μουσικούς που συμμετέχουν στον δίσκο οι οποίοι αναδεικνύονται από μια εξαιρετική ενορχήστρωση. Ο Leonard επέλεγε πάντα με σωστό τρόπο τους μουσικούς του και το ίδιο φαίνεται να κάνει εδώ και ο Adam.

Στιχουργικά έχουμε να κάνουμε με την ποίηση του Leonard Cohen όπως την μάθαμε από το σύνολο της καριέρας του. Είναι αυτοί οι στίχοι όμως που φέρνουν δάκρυα στα μάτια αφού μας μεταφέρουν κοντά στον άνθρωπο Leonard. Μια έντονη προσωπικότητα που έζησε την ζωή του στο μέγιστο και έβλεπε το τέλος να πλησιάζει. Στο "Thanks For The Dance" και μόνο από τον τίτλο μπορεί να φανταστεί κανείς ότι πρόκειται για το happy ending που επιθυμούσε ο καλλιτέχνης. "Thanks For The Dance, it was hell,it was swell, it was fun". Όπως πάντα, οι σκέψεις του Leonard έγιναν ποιήματα και σε ορισμένες περιπτώσεις, τα ποιήματα τραγούδια. Στο "Puppets" βλέπουμε την πολιτικοποιημένη του πλευρά ενώ σε πολλούς στίχους νοιώθουμε ότι είμαστε εμείς ο γείτονάς του που τον παρατηρεί στην ησυχία του σπιτιού του. "I sit in my chair, I look at the street, the neighbor returns my smile of defeat".

O Leonard Cohen θα παραμείνει για πάντα κοντά μας. Η μουσική και η ποιησή του θα ζει αιώνια και το όνομά του θα βασιλεύει στην κορυφή των καλλιτεχνών. Όσα χρόνια και αν περάσουν , άνθρωποι θα χαμογελούν και θα δακρύζουν, θα χορεύουν και θα ερωτεύονται. Και ο Leonard θα τους συνοδεύει στις καλές και στις κακές στιγμές τους. Όσον αφορά το "Thanks For The Dance", είναι πραγματικά ο ιδανικός και τέλειος επίλογος ενός ανθρώπινου και ρεαλιστικού παραμυθιού. Ευχαριστούμε πολύ Leonard, ευχαριστούμε για όλα.

  • SHARE
  • TWEET