Lars Fredrik Frøislie

Τον Lars Fredrik Frøislie τον γνωρίσαμε ως τον πληκτρά των εκλεκτών Tusmørke και των Wobbler, με τους τελευταίους να αποτελούν μια κορυφαία μπάντα που αναβιώνει με μαεστρία τις διδαχές και το μύθο του ‘70s symphonic prog οικοδομήματος. Αλλά και σαν solo δημιουργός, ο Νορβηγός πολυοργανίστας ακολουθεί παρόμοιο υφολογικό μονοπάτι, φτάνοντας φέτος αισίως στο δεύτερο προσωπικό του πόνημα, αποτίνοντας το δικό του φόρο τιμής στις πολυποίκιλες πηγές έμπνευσης που τον καθόρισαν καλλιτεχνικά.

Ήδη από το εξώφυλλο του, το εύλογα κι ευστόχως τιτλοφορημένο "Gamle Mester" αφήνει διακριτά ψήγματα για το που πρέπει να αναζητήσουμε τις απαρχές της πολυσύνθετης έμπνευσης του. Έτσι, η θύμηση του "Pictures At An Exhibition" των Emerson Lake & Palmer είναι προφανής και ξεκάθαρη, τόσο αισθητικά/οπτικά, όσο και μουσικά, με τον Keith Emerson να στέκει ως κυρίαρχος μέντορας για τον Νορβηγό δημιουργό.

Η άλλη αδιαπραγμάτευτη επιρροή, ο Rick Wakeman, διαδραματίζει ακόμη πιο εξέχοντα ρόλο, τόσο εκτελεστικά και προσεγγιστικά, γεγονός, βέβαια, γνωστό και από τα αριστουργήματα των Wobbler. Έτσι, η αναμενόμενη ανάμιξη της κλασικής παιδείας με τη σκανδιναβική folk παράδοση χαρίζει ένα αποτέλεσμα ιδιαίτερα απαιτητικό, αναλογιζόμενοι και την αυτάρεσκη, πομπώδη φύση του symphonic prog ιδιώματος.

Κάθε αλλαγή ρυθμού, κάθε νότα ή παύση, μοιάζει να έχει το δικό της ξεχωριστό νόημα στην επίτευξη του όλου, καθώς ο δίσκος αποκαλύπτει το δαιδαλώδες συνθετικό του πρόσωπο όσο εξελίσσονται οι ακροάσεις του. Η πολυφωνία κάθε λογής πλήκτρων, είτε μιλάμε για το φλεγόμενο Hammond που κάνει συχνά - πυκνά την εμφάνιση του, τον αγαπημένο ήχο του mellotron ή τα πιο μεσαιωνικής αισθητικής πλήκτρα, χαράσσει ένα μονοπάτι μουσικής ευρύτητας και ανεξάντλητων δημιουργικών οριζόντων, μια πορεία ακρόασης που προσομοιάζει εύκολα με μια οπτικοακουστική, σινεματικών δυναμικών εμπειρία.

Η στιχουργική προσέγγιση του δίσκου ανακαλεί μυθολογικές χροιές και αποδίδεται, τόσο ταιριαστά, στη μητρική γλώσσα του Νορβηγού μουσικού, ενώ και η γενικότερη αισθητική του δίσκου παραμένει αυθεντική στο προοδευτικό πνεύμα της χρυσής δεκαετίας του ήχου, τηρώντας το οργανικό, αυτοσχεδιαστικό, αλλά συνάμα απόλυτα προσεγμένο στις λεπτομέρειες αποτέλεσμα. Άλλωστε, ο Frøislie φτάνει στα όρια του το δημιουργικό καμβά που έχει διαθέσιμο, ζωγραφίζοντας ηχοτοπία που ανακαλούν τις μαγευτικές μουσικές ουτοπίες των Genesis και των Focus, των Gentle Giant ή των αγαπημένων Premiata Forneria Marconi, των Yes και των προαναφερθέντων ELP.

Με το μουσικό πλούτο του δίσκου να φαντάζει αστείρευτος, δεν θα ήταν υπερβολή να μιλήσουμε για ένα αριστοτεχνικά δομημένο, συνεκτικό κι εκλεκτικό δημιούργημα που ξεδιπλώνει στο έπακρο το ταλέντο του δημιουργού του. Ψηλαφίζοντας το θυμικό του ιδιώματος, αποδίδοντας ειλικρινή φόρο τιμής σε σπουδαίους δημιουργούς του παρελθόντος και διαθέτοντας συνάμα τη δική του, καλλιτεχνική αυθυπαρξία, το "Gamle Mester" φαντάζει ένα πόνημα βγαλμένο από τη χρυσή μήτρα του ευρωπαϊκού symphonic prog - στεκόμενο ως ένα άλμπουμ απόλυτα προτεινόμενο στους ρέκτες της απαιτητικής, βιωματικής προοδευτικής μουσικής.

Bandcamp