Hulder

Η Hulder κατάγεται από το Βέλγιο και έπειτα από μια σειρά ανεπίσημων κυκλοφοριών παραδίδει αυτές τις μέρες το ολοκληρωμένο της ντεμπούτο. Από το εξώφυλλο, αλλά και τον τίτλο, γίνεται σχεδόν άμεσα αντιληπτός ο πιο μεσαιωνικός χαρακτήρας του δίσκου, τουλάχιστον αισθητικά. Οι εντυπώσεις όμως, θα ανατραπούν μερικώς ήδη από τα πρώτα λεπτά, αφού το "Godlastering Hymns Of A Forlorn Peasantry" ξεδιπλώνει τον ανελέητο black metal χαρακτήρα του.

Οι Hulder στην πρώτη τους ουσιαστική απόπειρα να ξεδιπλώσουν τις αρετές τους, παρουσιάζουν μια ισορροπημένη εκδοχή του folk black metal. Αντλώντας κυρίως, από τους πρώιμους Satyricon και δευτερευόντως από την αρχική τριλογία των Ulver καθώς και τους '90s Enslaved και Kampfar, το "Godlastering Hymns Of A Forlorn Peasantry" δεν επιδιώκει μια ρομαντική και κυρίως μια «ακίνδυνη αναβίωση». Μπορεί το "Dark Medieval Times" να στέκει ως οδηγός στην σύμπραξη των folk περασμάτων διαμέσου πνευστών και synths, με επιβλητικά riffs όπως αυτά του εναρκτήριου "Upon Frigid Winds" ή του "Sown In Barren Soil", αλλά είναι η πρώιμη αμερικανική σκηνή (χώρα όπου και εδράζει η δημιουργός) και κυρίως το "Nemesis Divina" μαζί με το "Eld" που δίνουν τον πραγματικό τόνο του άλμπουμ.

Το τελευταίο, έχει τη σημασία του, καθώς οι οκτώ συνθέσεις του άλμπουμ καθοδηγούνται κυρίως από τα black metal ρυθμικά μέρη και όχι από τις εξωτικές μελωδικές προσθήκες. Έτσι, το "Godlastering Hymns Of A Forlorn Peasantry", κινούμενο σε παρόμοια ηχητική (αλλά με εμφανή τον ρόλο του μπάσου και με αντικατάσταση του βιολιού με synths), νοοτροπία με το "Behold Sedition Plainsong" των Dawn Ray’d, είναι επιθετικό, ωμό και ισοπεδωτικό. Ταυτόχρονα, παρά την εμφανή σκιά της νορβηγικής σκηνής, οι Hulder φροντίζουν, κάτι που γίνεται σαφές και από τις εντάσεις συνθέσεων όπως το "Creature Of Demonic Majesty", να μην αναλώνονται σε τετριμμένο νορβηγικό black metal riffing. Το συγκρότημα στα 39 λεπτά του δίσκου συνθέτει ένα έργο φιλόξενο μεν αλλά στρυφνό, κατά ένα τρόπο που οι Gehenna και οι Ancient συναντούν τους πρώιμους Kawir.

Το "Godlastering Hymns Of A Forlorn Peasantry" όμως, δεν τοποθετεί τα synths απλά και μόνο σε ρόλο κομπάρσου. Το "De Dijle", ενώ φαινομενικά κατέχει τον ρόλο του ιντερλουδίου, στην πραγματικότητα δημιουργεί μια εφιαλτική ατμόσφαιρα, αναδεικνύοντας την επιβλητικότητα του διαδόχου του, "Purgations Of Bodily Corruptions". Οι Hulder δεν προσπαθούν να αναβιώσουν μια εποχή, ούτε να αναλάβουν ρόλο ξεναγού. Επιχειρούν να αναπαραστήσουν ένα σκηνικό, στο οποίο διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, μετουσιώνοντας στο φαντασιακό του ακροατή τον τίτλο του δίσκου. Οι ατμόσφαιρες κτίζονται πάνω στα ρυθμικά μέρη, ενώ τα, συνειδητά lo-fi synths δίνουν το απαραίτητο στίγμα ώστε η αίσθηση της βλασφημίας και της καταδίκης σε μια παλαιότερη εποχή με διαφορετικές κοινωνικές αντοχής, να αναδύεται σε κάθε στροφή.

Το "Lowland Famine", μες την απλότητά του, συνοψίζει ιδανικά την πρόταση της μπάντας. Αν και φαινομενικά δράττεται από το σατυρικό του riff, είναι τα όσα διαδραματίζονται στο βάθος που επιτρέπουν στο αποτέλεσμα να αποκτά ταυτότητα παρά το ιδιαίτερο συνονθύλευμα επιρροών και οπτικών που ενυπάρχουν μέσα του. Ο τρόπος που το μελωδικό riff συνδιαλέγεται με τα πλήκτρα, είναι το ιδανικότερο τεκμήριο, παρά την εμφανή τους προέλευση. Συνεπώς, αυτό που καθιστά το "Godlastering Hymns Of A Forlorn Peasantry" ιδιαίτερο, είναι η συνδυαστική άποψη της Hulder πάνω σε όχι και τόσο προφανείς ηχητικές ρίζες.

Στιγμές ειλικρινούς πολεμικού μεγαλείου όπως το ομότιτλο κομμάτι, επιτρέπουν στο ντεμπούτο LP των Hulder να εξελιχθεί ηχητικά σε σχέση με τους συντομότερης διάρκειας προκατόχους του. Στα ίδια πλαίσια, η παραγωγή συνεισφέρει ενεργά, απαλλαγμένη από τις επιταγές του κλειστού πυρήνα του ιδιώματος. Η αφοσίωση στα πεπραγμένα της σκηνής εκεί γύρω στο 1996 δεν σκεπάζει τις δυναμικές του δίσκου, με το αποτέλεσμα να κερδίζει δικαιωματικά κάθε ακρόαση. Δίχως να πρέπει να «κριθεί» ως προς την υπέρβαση του, το "Godlastering Hymns Of A Forlorn Peasantry" είναι ένα ενδιαφέρον black metal άλμπουμ το οποίο, αναζωπυρώνει τον παγανιστικό τρόμο, χωρίς να καταφεύγει σε κοινότυπα συνθετικά κόλπα. Εδώ μιλάει μόνο το πυρακτωμένο σίδερο, αυτό που αφήνει την ιεροεξεταστική στάμπα στα σώματα των αμαρτωλών, προερχόμενο "From Whence Evil Once Reigned".

Bandcamp