Hatriot

Μετά την αποχώρησή του από τους Exodus το 2004, ο Steve 'Zetro' Souza δεν έμεινε πολύ καιρό έξω από τον χώρο του thrash. Συμμετείχε σε δίσκους των Forbidden και Testament, ένωσε τις δυνάμεις του με τον Chuck Billy κυκλοφορώντας δύο αδιάφορες δουλειές με τους Dublin Death Patrol, όμως η ουσιαστική επιστροφή του στα δρώμενα ετοιμαζόταν κατά τα τελευταία τρία χρόνια. Το όνομα αυτής Hatriot και η υπόθεση άκρως οικογενειακή, αφού το rhythm section αναλαμβάνουν οι δύο του γιοι, Cody και Nick Souza, με τους Kosta V. (Varvatakis, προφανώς δικό μας παιδί) και Miguel Esparza στις κιθάρες να συμπληρώνουν το line-up, περιορίζοντας την προϋπηρεσία των μελών στο πρόσωπο του 'Zetro'.

Στο ντεμπούτο τους, "Heroes Of Origin", ο υποψιασμένος δεν θα ακούσει τίποτα λιγότερο από αυτό που περιμένει˙ καθαρό Bay Area thrash με παραγωγή 100 οκτανίων, μοντέρνα παιγμένο αλλά παραδοσιακό στις φόρμες του, με οδηγούς τόσο τους Exodus (εποχής "Tempo Of The Damned" και πίσω) όσο και τους Heathen, Testament, Forbidden, χωρίς φυσικά να απουσιάζουν τα «απαραίτητα» Slayerιλίκια που -ως γνωστόν- χωράνε παντού. Εκπλήξεις τέλος, λοιπόν, οπότε ας περάσουμε στο δια ταύτα...

Σε συνθετικό επίπεδο το πράγμα τείνει προς το ικανοποιητικό, παρόλο που οι Hatriot δεν δείχνουν ιδιαίτερα διατεθειμένοι να ξεκολλήσουν από τα τετριμμένα, με συνέπεια να εντοπίζεις διαρκώς σημεία που νομίζεις ότι τα έχεις ξανακούσει. Πολλές φορές, μάλιστα, οι συγκρίσεις γίνονται τόσο αβίαστα που το αποτέλεσμα μπορεί δικαίως να χαρακτηριστεί παρεξηγήσιμο. Και δεν μιλάω τόσο για το spoof του εναρκτήριου "Suicide Run" στο "Painkiller", όσο για το ξεσηκωμένο απ' το "Hangar 18" σημείο του "Murder American Style", την δανεισμένη απ' το "Seasons In The Abyss" ατμόσφαιρα του "Shadows Of The Buried" και ...βασικά, το καθολικό κοπιάρισμα της μισής riffογραφίας των κύριων εκπροσώπων του Bay Area κατά το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου.

Από την άλλη πλευρά, στο καθαρά τεχνικό / εκτελεστικό κομμάτι οι Αμερικανοί παρουσιάζονται άρτιοι, με την πεντακάθαρη παραγωγή να βοηθάει τις ικανότητές τους να αναδειχθούν. Ωστόσο, ακόμη κι εδώ η έλλειψη φαντασίας τους τούς καθιστά άτολμους και τυπικούς, ενώ κι αυτός ο ήχος των υπερ-τριγκαρισμένων τυμπάνων μόνο σαν ένδειξη ισχύος δεν λειτουργεί.

Εδώ που τα λέμε, βέβαια, αν κάποιος είτε είναι απογοητευμένος με την τελευταία εκδοχή των Exodus είτε ψάχνει για πατροπαράδοτο Bay Area thrash χωρίς να κολλάει στον βαθμό τυπικότητάς του, το "Heroes Of Origin" ενδεχομένως να τον ικανοποιήσει, αφού η αλήθεια είναι ότι παραμένει πιστό σ' αυτό που θέλει να κάνει. Για τους υπόλοιπους που έχουν βαρεθεί να ακούνε τα ίδια κομμάτια ξανά και ξανά, ευτυχώς πάντα θα υπάρχουν και πιο ενδιαφέροντα πράγματα εκεί έξω.