Friendship

Σκανδιναβία. Νορβηγία. Όσλο. Τρίο. Οι προϋποθέσεις για κάτι ενδιαφέρον που πιθανώς θα μετατραπεί σε εξαιρετικό είναι παρούσες. Από μουσική πως πάμε; Δεν χρειάστηκε πάνω από τα πρώτα δύο τραγούδια για να σκάσει ένα χαμόγελο. Το "Are You Ready" είναι τόσο δυναμικό λες και ακούς κάποιο ακυκλοφόρητο κομμάτι των Grand Funk Railroad. Η διάρκειά του δε; Το κάτι λιγότερο από δυο λεπτά, προσθέτει μια έξτρα δόση γοητείας...

...στο ήδη υπάρχον ελκυστικό τους εγχείρημα, που στην συνέχεια γίνεται ακόμα πιο ιντριγκαδόρικο: Πολλά περίμενα ν' ακούσω από επιρροές και τα συναφή, Blues Pills όμως ποτέ. Ποτέ όμως. Το "Gypsy" και η γραμματοσειρά στο video είναι Blues Pills του πρώτου δίσκου. Ακόμα και οι jazzίστες το αναγνώρισαν. Ευτυχώς για την μπάντα, οι ομοιότητες δεν αυξάνονται σε βαθμό μετάστασης και σταματούν σχετικά γρήγορα. Κρίμα κι άδικο θα ήταν να τους μείνει η στάμπα της αντιγραφής.

Ειδικά όταν στις αργές συνθέσεις/μπαλάντες δεν επιλέγουν το νεύρο και την αυξανόμενη ένταση, αλλά τις άνευρες και folk μελωδίες των '60s. Σαφής διαφοροποίηση και μη αναμενόμενη να σου πω την αλήθεια. Υπάρχουν όμως εκείνα τα σπαραξικάρδια σόλο της ηλεκτρικής, που μεταμορφώνουν το ασχημόπαπο σε χίπη περιοπής. Άπλυτο και βρωμύλο. Εκεί όμως που δίνουν τα ρέστα τους οι Friendship είναι στον ρυθμό και στην γκρούβα.

Στην ενσωμάτωση της μαύρης μουσικής κουλτούρας στον δικό τους ευρωπαϊκό βορρά, στην κατανόηση και απόδοση αυτής. Προφανώς το έχουν πράξει κι άλλοι αυτό, πολύ νωρίτερα μάλιστα, "Live Peacefully" όμως δεν έχουν συνθέσει. Ένα παράδειγμα προς μίμηση αν θες για τους Blues Pills. Για το πώς θα προσεγγίσουν το κοινό της Αμερικής με τον τρόπο τον σωστό. Το να κόβεις μέτρα και να διαλέγεις τον εύκολο δρόμο δεν φέρνει πάντα το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

Ίσα ίσα που μπορεί να σου κόψουν καμιά ποινή και να μείνεις πίσω. Οι Νορβηγοί όμως δεν φαίνεται να έχουν σε πρώτο πλάνο τα πλούτη και την δόξα. Όταν ο άλλος ασελγεί πάνω στο μπάσο του στο "Truth In Your Lies" ποιο λες να είναι το μότο του; Η μουσική σέρνει καράβι; Ψηφίζω ναι.